
به گزارش ایکنا، چهاردهمین دیدار جامعه قرآنی با خانواده شهدای قرآنی که به همت سازمان
قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ هر هفته برگزار میشود، روز گذشته چهارشنبه 4 مهرماه اختصاص به دیدار با خانواده شهیدان
مصطفی و مجتبی کاشفی داشت.
دیدار این هفته با خانواده شهدای قرآنی به دو منظور صورت میگیرد؛ یکی آغاز سال تحصیلی است چرا که هر دو شهید، مصطفی و مجتبی محصل بودند؛ مصطفی دانش آموز بود و برادرش مجتبی نیز محصل دانشگاه و البته از آنجا که در هفته گرامیداشت دفاع مقدس نیز قرار داریم، یاد و خاطره رزمندگان شهید بسیجی نیز ویژه این ایام خالی از لطف نیست.
البته وجه سومی نیز وجود دارد که ترتیب داده شدن این دیدار را به مناسبت این ایام، ویژهتر کند و آن هم اینکه هم پدر و هم مادر این دو شهید خود آموزگار و فرهنگی بودهاند و به نظر میرسد که در هدایت دو فرزند در این مسیر تا رسیدن به فیض شهادت، نقش تربیتی هر یک از ایشان که سالیان زیاد آموزش و پرورش خیل عظیمی از کودکان و نوجوانان به آنها سپرده شده بود، بی تأثیر نبوده است.
پدرشان که اینچنین اعتقادی دارد؛ به هر حال دوره کودکی و نوجوانی آنها در مقطعی از زمان رخ میدهد که همچنان جو فرهنگی مسموم و آلوده نظام ستمشاهی حاکم بوده و به تعبیر پدر اگر من دست فرزندانم را رها میکردم، معلوم نبود که سرنوشت و عاقبت آنها در آن فضای پر رزق و برق و دلفریب که مظاهر فرهنگ غربی و بیخدایی موج میزد چگونه رقم میخورد؟
پدر این دو شهید مدرک کارشناسی زبان انگلیسی دارد و به عنوان یک فرهنگی در آن مقطع خاص مسئولیتهای زیادی در آموزش و پرورش را تقبل میکند که از آن جمله مسئولیت دبیرستان اسلامی احمدیه است که همین امر موجب میشود تا این دو شهید در بستر چنین محیط آموزشی علاوه بر کسب علم و دانش، با روحیهای اسلامی پایبند به موازین شرعی و دینی رشد کرده و تربیت شوند.
شهید مصطفی دیپلم ریاضی فیزیک را که میگیرد علیرغم همه صحبتهای پیرامونش که تو باید مدارج علمی دانشگاهی را با توجه به هوش و استعداد فراوانی که داری طی کنی اما همگان را قانع میکند که هیچ وظیفهای در مقطع کنونی واجبتر از رفتن به جبهه و مقابله با دشمن نیست و با این استدلال به عضویت سپاه درآمده و در آخر نیز در 11 اسفند سال 62 در منطقه جفیر به شهادت میرسد.
سه سال بعد نیز این امر برای برادر کوچکترش مجتبی روی میدهد و او که از مصطفی سه سال کوچکتر و دانشجوی رشته عمران بود و تازه سه ترمی بود که در سر کلاسهای دانشگاه حاضر میشد، برحسب وظیفه به جبهه اعزام شده و درست سه سال بعد از برادر، در 11 اسفند سال 65 در جریان کربلای 5 به درجه رفیع شهادت نائل میشود.
آموزههای دینی پدر، مراقبت او از دو فرزند شهیدش، همراهی که با آنها برای حضور در سر جلسات قرآن دارالتحفیظ استاد سیدمحسن موسوی بلده داشت، همگی جوهرهای عمیق و قابل اعتماد در نهاد این دو برادر ایجاد میکند تا آنجا که آنها با وجود داشتن سن و سال نهچندان زیاد، با بصیرت و احساس مسئولیت در محله خود دست به تربیت قرآنی تعداد زیادی از بچههای هم محلهای میزنند و جلسات قرآن را در مسجد انصارالحسین محله پیروزی دایر میکنند؛ همان مسجدی که به تعبیر پدر، معراج خود شهدا شد و برای هر کدام از آنها تشییع باشکوهی از آنجا به انجام رسید.
داشتن چنین روحیه در سایهسار تربیت و رشد قرآنی این دو شهید است که به گفته مادرشان آنها در امور زندگی بیش از حد به مراقبت از خود و خانواده برای اینکه به فعل حرام نیفتند، داشتند؛ مادر این دو شهید که البته دیگر چندان حافظهاش یاری نمیکند، نکتهای را به خوبی به یاد دارد و آن حساسیت شهیدان به مسئله حجاب است تا جایی که بنا به گفته او حتی زمانی که برای خروج از منزل به همراه خانواده، چادر بر سر میکرده، شهید مصطفی به او این اخطار را میداد که اگر چادر را درست بر سر نکند، او آنها را همراهی نخواهد کرد.
از جمله کسانی که در این دیدار، کمیته شهدای قرآنی سازمان قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ را همراهی میکنند، بهروز یاریگل؛ از اساتید پیشکسوت قرآنی است؛ او که اتفاقاً سابقه دوستی خانوادگی با حانواده این دو شهید دارد، بر این نکته که پدر آنها نقش بسزایی در تربیت قرآنی آنها داشت صحه میگذارد.
یاریگل به این نکته نیز اشاره میکند که به سبب فاصله سنی که با این دو شهید داشته، اغلب با پدر ایشان مأنوس بوده است؛ هر چند در جریان آمد و شد ایشان به دارالتحفیظ استاد موسوی بلده بوده است اما اینک یادگار این دو شهید را پدرشان میداند که به واقع شهید زنده است و در ارتباط مؤثری که با او و خانوادهاش دارد، از آنها انگیزه و روحیهای مضاعف در زندگی میگیرد چنانکه در جلسات قرآن هفتگی استاد موسوی بلده نام این دو شهید خوانده میشود و حضار به جای آنها حاضر میگویند که این خود فضای معنوی حاکم بر چنین جلساتی نیز میافزاید.
اما دیگر همراه کمیته شهدای قرآنی در این دیدار، میکائیل باقری؛ رئیس اداره قرآن، عترت و نماز وزارت آموزش و پرورش بود که در سخنان کوتاهی با اشاره به نقش تربیتی پدر شهیدان مصطفی و مجتبی کاشفی گفت: این امر همان نکته کلیدی و حلقه مفقوده امروز جریان آموزش و پرورش ماست، راهی که در آن اغلب والدین بیشتر به جنبه های آموزشی و کسب مهارت فرزندان خود بها میدهند و برای آن هزینههای زیادی را نیز صرف میکنند، غافل از اینکه به بعد پرورشی و تربیتی آنها نوجه کمی دارند و یا اصلاً بیتوجه هستند.
وی ادامه داد: آنچه که مشخص است اینکه آموزش و پرورش بدون حمایت والدین به منظور ایجاد بستر تربیتی مناسب در نهاد خانواده که بیشتر اوقات دانشآموزان در آن سپری میشود، قادر به آموزش و مهارت آموزی درست به آنها نیست چرا که به صرف آموزش و کسب مهارت نمیتوان آینده آنها را تضمین کرد و باید دانش آموز و آیندهساز آینده این کشور به این نکته در راستای موازین تربیتی و پرورشی خود واقف شود که دانشاندوخته خود را باید صرف چه مقاصد و آرمانهایی نماید.
در انتهای این دیدار، هم از سوی سازمان قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ و هم از سوی اداره قرآن، عترت و نماز آموزش و پرورش مصحف شریف قرآن و لوح یادبودی به خانواده شهیدان کاشفی اهدا شد.
انتهای پیام