حکمرانی فرهنگی نیازمند نگاه تمدنی است
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) با بیان اینکه فرهنگ زمانی به آرامش و تشخص می‌رسد که ذیل یک سایه تمدنی شکل گرفته و تعریف شود، گفت: برای حکمرانی در حوزه فرهنگ باید با نگاه تمدنی بدان نگریست.
به گزارش خبرنگار ایکنا، اولین همایش ملی حکمرانی و نظام سیاست‌گذاری فرهنگی امروز، ۱۷ آذرماه از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی در سالن همایش ایران فرهنگستان هنر برگزار شد.
در ابتدای این همایش، محمود نظرنیا، دبیر اجرایی اولین همایش ملی حکمرانی و نظام سیاست‌گذاری فرهنگی طی سخنانی ضمن خیرمقدم به حضار در مراسم، اظهار کرد: در آغاز سخن وظیفه خود می‌دانم که از حمایت‌های همکاران خود در اندیشکده نظام مسائل حکمرانی کشور و دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی قدردانی کنم. ۱۹ آذرماه مصادف با سالروز تشکیل شورای عالی انقلاب فرهنگی است و این روز مبارک را خدمت تمامی همکاران تبریک عرض می‌کنم.
وی افزود: اندیشکده نظام مسائل حکمرانی کشور با هدف اثربخشی در نظام حکمرانی در سال ۱۴۰۱ تأسیس شد. در راستای تبیین مسائل حکمرانی در کشور سلسله کنفرانس‌های ملی پیش‌بینی شد که اولین کنفرانس با محوریت اقتصاد اسلامی برگزار شد و امروز نیز کنفرانس ملی حکمرانی و نظام سیاست‌گذاری فرهنگی برگزار می‌شود.
نظرنیا گفت: رهبر معظم انقلاب اسلامی در گام دوم انقلاب اسلامی اشاره کردند که شورای عالی انقلاب فرهنگی باید به قرارگاهی فرهنگی در کشور تبدیل شود. رسالت اصلی این کنفرانس نیز تبیین نقش و جایگاه شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان یک قرارگاه فرهنگی برای راهبری فرهنگی کشور است.
وی تصریح کرد: در این کنفرانس که در ۱۸ محور فرهنگی برگزار شد، از ۲۵۰ مقاله دریافتی، حدود ۱۹۵ مقاله به عنوان مقاله منتخب برگزیده شدند و امروز نیز سه مقاله برتر در این همایش ارائه خواهد شد. امیدواریم برگزاری چنین همایش‌هایی منتج به نتیجه مطلوب شده و ساختارهای فرهنگی در کشور در جایگاه مطلوب خود قرار گیرند.
واکاوی الگوی حکمرانی قرارگاهی
در ادامه، پوریا عصار به ارائه مقاله خود با عنوان «واکاوی الگوی حکمرانی قرارگاهی با توجه به شورای عالی انقلاب فرهنگی» پرداخت و اظهار کرد: مسئله اصلی ما در نظام حکمرانی فرهنگی کشور، تشطط در نظام سیاست‌گذاری و موازی‌کاری نهادهای مختلف فرهنگی است. انقلاب اسلامی یک انقلاب فرهنگی بود اما در این زمینه امروز با فقدان یک الگوی ایرانی، اسلامی هستیم تا بتواند مشکل را حل کند.
وی افزود: هدف پژوهشی که در این همایش انجام شد، ارائه چارجوب نظری جدید برای توجه به اصلاح ساختاری نظام فرهنگی در کشور است. رویکردهایی که امروز در زمینه سیاست‌گذاری فرهنگی در جهان ارائه می‌شود، دو رویکرد هارمونی و مکانیکی فرهنگ هستند اما این دو گفتمان با ذات انقلاب اسلامی و مردم‌محوری آن تطابق ندارند.
عصار با اشاره به اینکه انقلاب اسلامی انقلابی ارزشی است، گفت: رویکرد هارمونی به فرهنگ باعث ایجاد تکثر دینی می‌شود که با آرمان انقلاب اسلامی در تضاد است. مقام معظم رهبری به مسئله حکمرانی قرارگاهی در حوزه فرهنگ تأکید دارند که در این زمینه نیازمند اصلاح ساختاری شورای عالی انقلاب فرهنگی هستیم.
وی بیان کرد: امروز نیازمند آن هستیم که سازمان‌های فرهنگی صف‌آرایی منظمی در برابر هجمه دشمن داشته باشند و به صورت قرارگاهی منسجم در برابر تهاجمات فرهنگی بایستند. در این مقاله به چهار مقوله برای ارکان اصلی الگوی حکمرانی قرارگاهی یعنی ماهیت و جایگاه قرارگاهی، ساختار سازمانی، شبکه گسترده عملیاتی و اولویت منطق جمعی به نگاه فردی اشاره شده که باید به صورت ویژه بدان‌ها پرداخت تا به قرارگاهی منسجم در حوزه فرهنگ دست پیدا کنیم.
پیوست‌نگاری فرهنگی و اجتماعی
در ادامه، سلطانی‌زاده، به ارائه مقاله خود با عنوان «پیوست‌نگاری فرهنگی و اجتماعی» پرداخت و گفت: مقام معظم رهبری آرمان جمهوری اسلامی ایران را تمدن‌سازی نوین اسلامی بیان کردند و در بیانیه گام دوم نیز بدان اشاره کرده‌اند. شهرها بستر تمدن‌سازی هستند و فعالیت‌های درون‌شهری نیز باید با پیوست فرهنگی و اجتماعی به سمت دستیابی به آرمان‌های انقلاب اسلامی حرکت کند.
وی افزود: مقام معظم رهبری همواره بر وجود پیوست فرهنگی در تمامی امور و طرح‌ها اشاره دارند. در نقشه مهندسی فرهنگی کشور نیز به همین موضوع تأکید شده که پیوست‌های فرهنگی باید با شورای عالی انقلاب فرهنگی هماهنگ باشد. در راستای ایجاد پیوست فرهنگی برای امور مختلف چالش‌هایی وجود دارد که اولین چالش آن عدم درک دقیق و صحیح از شاخص‌ها و تعریف پیوست فرهنگی است. چالش دیگر فقدان جایگاه پیوست فرهنگی در جایگاه اجرای طرح‌های مختلف است.
سلطانی‌زاده با اشاره به شاخص‌های ویژه برای پیوست فرهنگی، اظهار کرد: در حوزه فرآیندهای پیوست فرهنگی خود کسانی که مطالعات یک پروژه را انجام می‌دهند باید پیوست فرهنگی پروژه را نیز تهیه کنند؛ چراکه با دقایق پروژه آشنا هستند. شناسایی ذی‌نفعان، بوم‌شناسی منطقه اجرای پروژه، امکان‌سنجی فرهنگی و اجتماعی، ارائه راهکاری پیشنهادی پیوست فرهنگی، اجتماعی، اجرای راهکاری کاربست پیوست فرهنگی، اجتماعی و ارزیابی گرفتن بازخورد و توسعه از جمله نکاتی است که برای دستیابی به پیوست فرهنگی در طرح‌های مختلف ضروری است.
وی تصریح کرد: امروز باید پیوست‌های فرهنگی و اجتماعی را در ابعاد مختلف پیش‌نگر، حین‌نگر و پس‌نگر درنظر گرفت تا بتوان به خوبی برای طرح‌های مختلف کوچک و بزرگ کشور پیوست‌های فرهنگی لازم و ضروری را به دست آورد.
فراتخصصی شدن رسانههای نوین در سایه نقد افلاطونی
انتهای پیام
