به گزارش ایکنا به نقل از وبگاه صوت پاکستان، محلههای با اکثریت مسلمان دهلی مانند جامیا نگر و ذاکر نگر با کمبود شدید امکانات اولیه شهری مانند آب آشامیدنی سالم، مدارس، مراقبتهای بهداشتی و مدیریت زباله مواجه هستند.
این درحالی است که در همین محلهها تمرکز بیش از حد ایستگاههای پلیس و زیرساختهای نظارتی را برای کنترل مسلمانان شاهد هستیم.
براساس گزارشی که توسط انجمن تحقیقات SPECT و با عنوان «شهروندان جدا شده؛ نیاز شدید به زیرساختهای مدنی در مناطق مسلماننشین دهلی» منتشر شده است، مناطق مسلماننشین در پایتخت هندوستان به دلیل بی توجهی سیستماتیک مقامات، جمعیت بیش از حد ساکن در این مناطق و آزار و اذیت و محدودیتهای سیاسی که به آنها تحمیل میشود، به محلههای فقیرنشین تبدیل شدهاند.
هجوم مسلمانان هندی برای سکونت در محله جامیا نگر به دلیل حوادث خشونت جمعی از جمله شورشهای مربوط به ماجرای مسجد بابری در سال 1992، قتل عام گجرات در سال 2002 و شورشهای شمال شرقی دهلی در سال 2020 است.
پراشانت تاندون، روزنامهنگار ارشد در سخنانی پیرامون این موضوع تأکید کرد که این محلههای فقیرنشین، نوعی وضعیت سیاسی را به وجود آورده که نتیجه به حاشیه راندن مسلمانان است؛ اقدامی که از سوی دولت و به شکل خشونتآمیزی نسبت به آنها انجام میشود.
براساس این گزارش، مواردی از قبیل تأمین نامنظم آب، مدارس ناکافی، عدم وجود زیرساختهای بهداشتی، انباشت زباله و جاری شدن سیل از مواردی است که در محلههای مسلماننشین در پایتخت هند به چشم میآید.
اگرچه جمعیت این محلهها بسیار فراتر از حد مجاز است، اما تنها 9 مدرسه ابتدایی در آنها وجود دارد. همچنانکه کلینیکهای محلی به تعداد کافی وجود ندارد و هیچ بیمارستان فعالی هم در آنجا دیده نمیشود.
تهیهکنندگان این گزارش از مقامات مسئول خواستند تا به چالشهای موجود در مناطق مسلماننشین دهلی رسیدگی و از توسعه عادلانه برای بهبود کیفیت زندگی ساکنان اطمینان حاصل کنند.
انتهای پیام