محمدرضا مسیبزاده؛ دبیر
کمیسیون توسعه آموزش عمومی کشور در گفتوگو با خبرنگار ایکنا گفت: بارها در جلسات گوناگون به این نکته اشاره شده است که در مقابل کمیسیون توسعه آموزش عمومی قرآن، چیزی به نام کمیسیون آموزش تخصصی قرآن وجود ندارد و این امر به آن معناست که باید تمام تلاشها صورت گیرد تا از همه قوا در جهت اینکه یک شهروند جمهوری اسلامی ایران در مورد وجوه مختلف قرآن دانایی کسب کند، استفاده شود و البته در تحقق این امر نیاز به مشارکت همه بخشها و واحدها و دستگاههای تصمیمگیرنده و اجرایی داریم.
وی ادامه داد: تمام اهداف و مأموریتهای مورد نظر برای این کمیسیون در سندی تدوین شده است؛ سندی با شش راهبرد در کنار برشمردن 52 اقدام که وظیفه ما در دبیرخانه کمیسیون توسعه آموزش عمومی قرآن اجراییشدن این راهبردها و اقدامات است.
مسیبزاده با تأکید بر این نکته که آنچه در این کمیسیون دنبال میشود و درصدد تحقق آن هستیم مُرّ سند تدوینیافته کمیسیون است، گفت: این سند نیز ذیل سند شورای توسعه فرهنگ قرآنی که بالاترین سند راهبردی در زمینه فعالیتهای قرآنی است و در آن وظایف محوله به روشنی مشخص شده، قرار دارد و لذا کمیسیون توسعه آموزش عمومی قرآن کشور هر آنچه را که هر فرد ایرانی باید در حوزه آموزش عمومی قرآن از آن آگاهی داشته باشد، تعریف میکند.
وی تصریح کرد: به این منظور همه بخشها از دانشگاه فرهنگیان و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری گرفته تا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اقشار مختلف مردم و جامعه اصناف کشور و حوزههای غیر رسمی آموزش و نظام رسمی آموزش و پرورش کشور باید سلسله فعالیتهایی را در زمینه اجراییسازی 52 اقدامی که در سند به آن تأکید شده است، به انجام برسانند.
دبیر کمیسیون توسعه آموزش عمومی قرآن کشور با اشاره به تأکید وزیر آموزش و پرورش به عنوان رئیس این کمیسیون در مورد ارائه گزارشی میدانی از وضعیت موجود سطح آموزش عمومی قرآن در کشور، گفت: در جامه عمل پوشاندن به این تأکید و مأموریتی که وزیر آموزش و پرورش انجام آنها را به این کمیسیون محول کرده است، باید گام به گام پیش برویم و در درجه نخست باید اطلاعاتی دقیق در مورد نیروی انسانی فعال در زمینههای قرآنی به دست آوریم.
مسیبزاده آموزش و پرورش را بزرگترین تشکیلات آموزش قرآن در کشور توصیف کرد و گفت: ظرفیت منحصر به فردی که نظام آموزشی کشور از نقطه نظر معلم، کلاسها و محتوای درسی قرآن که در اختیار دارد، بسیار حائز اهمیت بوده و لذا در بازههای زمانی مشخص باید نسبت به فعالیتهای صورت گرفته در زمینه آموزش قرآن، اطلاعاتمان به روز باشد، چرا که هر جایی خواسته باشیم کاری را بسامان برسانیم نیازمند آن هستیم که متناسب با دادههای میدانی، زیرساختهای آن نیز فراهم آوریم.
وی تأکید کرد: در گام نخست ابتدا باید دید از ظرفیتهای موجود تاکنون چه بهرهوریهایی صورت گرفته است؛ صراحتاً به این موضوع اعتقاد دارم که مشکل ما در مواجهه اولیه با قرآن فقدان تلاوت روزانه است؛ عملی که دربردارنده نیاز ما به قرآن به عنوان یک کتاب مقدس و راهبردی است و اینکه متأسفانه به نظر میرسد، ما در اغلب موارد تنها قرآن را دوست داریم در حالی که قرآن تنها برای دوست داشتن نیست، بلکه باید از آن در زندگی استفادههای کاربردی نیز صورت گیرد.
مسیبزاده با اشاره به یکی از منویات رهبر انقلاب اسلامی در زمینه فراگیر شدن تلاوت و تدبر در قرآن گفت: از جمله آرزوهای معظمله توجه و اهتمام نوجوانان و جوانان به تلاوت روزانه قرآن آن هم به شکل محاورهای و کاربردی است که این امر به ویژه در نهاد آموزش و پرورش نیاز به یک فرهنگسازی عمومی دارد و در تلاشیم تا این چرخه آموزشی را در میان نوجوانان و جوانان محصل کامل کنیم.
وی افزود: از جمله اولویت این است که باید دید خود ما به عنوان متولیان آموزش و به ویژه آموزش قرآن تا چه اندازه در امور روزمره و فعالیتهای کاری و حرفهای قرآن را به عنوان یک معیار پذیرفته و آن را به کار میبندیم که تبدیل به یک فرهنگ شود. اینجا باز هم با همان مسئله تلاوت روزانه قرآن روبرو میشویم که حتی به قدر نیمساعت یا یک صفحه یا حداقل نیمصفحه، تلاوت قرآن باید تبدیل به یک فرهنگ و از جمله کارهای همیشگی ما قرار گیرد.
دبیر کمیسیون توسعه آموزش عمومی قرآن کشور در پایان گفت: خوشبختانه در رأس این کمیسیون وزیر آموزش و پرورش که خود از چهرههای شناختهشده قرآنی قرار دارد؛ فردی که چندین سال نیز دبیری آن را به عهده داشته و نسبت به همه اسناد بالادستی اشراف لازم را دارد و در طراحی و برنامهریزی قوی، منسجم و مدون در زمینه توسعه آموزش قرآن مُصر است و همه اقدامات را مو به مو رصد کرده که البته این امر کار من و همکارانم را در این کمیسیون با سختی و حساسیت بالایی روبرو میکند، اما در نهایت منجر به انجام اقداماتی چشمگیر خواهد شد.
انتهای پیام