کد خبر: 4267800
تاریخ انتشار : ۰۵ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۱:۵۱
پزشکیان در اختتامیه جشنواره خوارزمی:

حل مسائل کشور نیازمند دانشگاه‌ جامعه‌محور و مشکل‌محور است

رئیس‌جمهور در مراسم اختتامیه سی و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی خوارزمی با بیان اینکه حل مشکل توسط نخبگان امکان‌پذیر است، گفت: امکان پیشرفت و حل مشکلات با تکیه بر جوانان، اساتید و دانشمندان میسر است اما شرط اصلی این است که دانشگاه، مشکل‌محور و جامعه‌محور باشد.

مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور

به گزارش ایکنا، مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور کشورمان در اختتامیه سی و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی خوارزمی که صبح امروز، یکشنبه 5 اسفند، در سالن اجلاس سران برگزار شد، با نثار درود به روح پاک شهدا، امام راحل و شهدای محور مقاومت از جمله سید‌حسن نصرالله اظهار کرد: بارها گفته‌ام مشکل کشور ما با کمک کسانی که درد دارند، می‌دانند، می‌فهمند و اراده حل مسئله دارند قابل رفع است. «مرد را اگر دردی باشد خوش است/ درد بی‌دردی علاجش آتش است» اگر دردی وجود داشته باشد قطعاً راه‌حلش پیدا می‌شود و این را کسانی می‌دانند که خودشان دردمند باشند.

وی افزود: هیچ مشکلی وجود ندارد که انسان نتواند راه‌حل یا راه‌حل‌هایی برایش پیدا کند. بشر امروزی حتی در فکر رفتن به کرات و خارج از منظومه شمسی است چه برسد به اینکه مشکلات امروزی را نتواند حل کند. فقط کافی است که باور کنیم، درد مسئله را داشته باشیم و نهایتاً بنشینیم برای آنها فکر کنیم، چاره بیندیشیم و در نهایت مشکل را حل کنیم.

رئیس‌جمهور با بیان اینکه حل مشکل توسط نخبگان امکان‌پذیر است، گفت: ما باید به دنبال دانشگاهی برویم که درد یا مشکل جامعه را می‌فهمند و عزم حل آنها را دارد. دانشگاه‌های نسل سه و چهار، دانشگاه‌های جامعه‌‎محور هستند و حل مسئله را پیگیری می‌کنند و صرفاً یک دانشگاه علمی و تحقیقانی نیستند و حتی در حال تبدیل به دانشگاه‌های نسل پنج هستند و دیگر چیزی به اسم رشته خاص یا موضوع خاص مطرح نیست بلکه هر موضوعی را مجموعه‌ای از رشته‌ها تلقی می‌کنند که در کنار هم به دنبال حل مسئله پیش می‌روند.

پزشکیان با اشاره به دستاوردهای پزشکی و مهندسی کشورمان ادامه داد: امروز توانسته‌ایم به پیشرفت‌های خوبی در حوزه‌های مهندسی و پزشکی دست پیدا کنیم و برای حل مسئله توانمندی‌هایی را در این دو حوزه به دست آورده‌ایم. امروز بشر می‌تواند به مقامات بالاتر دست پیدا کند و با همین استدلال امکان پیشرفت و حل مشکلات با تکیه بر جوانان، اساتید و دانشمندان میسر است اما شرط اصلی این است که دانشگاه، مشکل‌محور و جامعه‌محور باشد، یعنی اگر براساس جامعه آموزش ببینیم و براساس جامعه تحقیق کنیم و براساس حل مشکل حرکت کنیم قطعاً با این همه دانشمند و نخبه می‌توان جواب همه مشکلات را داد.

وی یادآور شد: زمانی که من در جایگاه ریاست جمهوری قرار نداشتم به خود می‌گفتم اگر به قدرت برسم به دانشگاه‌ها مسئولیت می‌دهم تا مشکلات مختلف اعم از اقتصادی، کشاورزی و غیره را حل کنند. درس می‌خوانیم که این مشکلات را حل کنیم. دانشجویان، اساتید، نخبگان و کلاً هرکه فکر کند می‌تواند مشکل را حل کند. وقتی درک ایجاد شود حرکت هم ایجاد خواهد شد و دیگر خوابیدن، بازیگوشی و گشتن معنا پیدا نمی‌‌کند چون فردی که به درک دست می‌یابد فقط هدف را می‌بیند و برای رسیدن به هدف تلاش می‌کند. اگر هدف وجود داشته باشد تمام اعضای بدن، انسان را برای رسیدن به آن یاری می‌کند.
 
رئیس قوه مجریه اضافه کرد: درد اگر باشد مشکل حل می‌شود و امیدوارم که بتوانیم به کمک دانشگاه‌ها بیاییم و نیز با کمک دانشگاه‌ها روند کنونی جامعه به طور کامل دگرگون شود. اول باید باور کنیم که می‌توانیم دگرگون کنیم و سپس می‌توان درخصوص راه‌حل‌ها بحث کرد. متأسفانه خیلی از مدیران ما به قولی فریز شده‌اند یعنی ذهن، برنامه و تفکراتشان در یک قالب باقی مانده و نمی‌توانند از آن خارج شوند؛ در صورتی که باید طور دیگری فکر، برنامه‌ریزی و حرکت کنند. زمانی بدون برنامه‌های راهبردی نمی‌توانستیم در یک سیستم حرکت کنیم ولی امروز لازم است که از چارچوب‌ها خارج شویم تا نقاط را به هم متصل کنیم.
 
پزشکیان بیان کرد: امروز معنای برنامه راهبردی تفاوت کرده و معنایش آن است که «از چارچوب خارج شو و از بیرون به داخل نگاه کن»؛ اگر درک درستی از این معنا وجود داشته باشد قطعاً راهکار مشکلات هم پیدا خواهد شد. تا وقتی در چارچوب قرار داریم مدام می‌گوییم نمی‌شود اما وقتی خارج می‌شویم تازه متوجه خواهیم شد که چرا می‌شود. آیا وقتی بشر به دنبال زندگی در کره ماه و مریخ است، نمی‌توان دیگر مشکلات را حل کرد؟!
 
رئیس‌جمهور با اشاره به مصرف صحیح انرژی در کشور گفت: در کشور آب و گاز و برق وجود دارد ولی درست مصرف نمی‌کنیم و معلوم است راهی که می‌رویم بن‌بست است اما وقتی طور دیگر نگاه کنیم قطعاً خیلی از مسائل را می‌توان حل کرد و این فقط در توان دانشگاهیان و نخبگان کشور است. باید به دنبال راه جدید بود و از روزمرگی خارج شد و دولت به دانشگاهیان قول می‌دهد هر کاری از دستش برآید برای کمک به آنها انجام خواهد داد.
 
پزشکیان تأکید کرد: یکی دیگر از مشکلات اقتصادی کشور پراکندگی خیلی زیاد در ساختار آموزشی و تحقیقاتی است. مثلاً در برخی دانشگاه‌ها ابزارهای تحقیقاتی بسیاری وجود دارند ولی شاید هفته‌ای یکبار مورد استفاده قرار گیرند یا اینکه ابزار تشخیصی وجود دارند ولی شاید روزی دوبار مراجعه‌کننده داشته باشد در صورتی که باید روزانه چهل نفر مراجعه‌کننده داشته باشد. پس ابزار وجود دارد ولی کارشناس نیست یا کارشناس هست اما ابزار اندک است. این پراکندگی منابع ما را هم هدر می‌دهد. دانشگاهیان باید در خصوص این مشکل راه‌حل ارائه دهند که با توجه به داشته‌ها بر کدام بخش‌ها متمرکز شویم تا مشکلات را حل کنیم، نه اینکه دستگاه را به یک نقطه کشور ارسال کنیم و کارشناس را به یک نقطه دیگر یا پول و منابع را به درستی تخصیص ندهیم و در نهایت دستاوردی هم رقم نخورد.
 
وی یادآور شد: زمانی که وزیر بهداشت بودم با چارچوب ده – نود مواجه شدم. در آن زمان برای نشستی در مکزیک حضور پیدا کردم. تمام دغدغه ما در آن زمان این بود که 90 درصد تحقیقات در طاقچه‌ها خاک می‌خورد و تنها ده درصدشان مورد استفاده قرار می‌گیرند. باید بررسی می‌شد مشکل کجاست؟ چرا زحمات تحقیقاتی محققان ما مورد استفاده قرار نمی‌گیرند؟ چرا باید تحقیقات ما در طاقچه‌ها خاک بخورند؟ حتماً این مسئله را باید حل کرد و مدنظر داشت که هرچقدر تحقیقات به میدان عمل وارد شوند یا براساس نیاز جامعه شکل بگیرند هم محقق احساس شادمانی می‌کند و هم تولیدکننده و مدیر احساس تأمین نیاز خواهد کرد و همه از این تلاش بهره می‌برند. این نود درصدی هم که گفتم یک میزان جهانی است حالا شاید در کشور ما بیشتر هم باشد.
 
رئیس‌جمهور بیان کرد: مطمئن هستم آینده را فکر ما خواهد ساخت. اکنون برخی می‌گویند آینده بدی خواهیم داشت ولی از نظر علمی و مدیریتی آینده آن چیزی است که خودمان می‌خواهیم، نه چیزی که دیگران می‌خواهند. می‌توانیم آینده را خوب بسازیم اما باید دست به دست هم دهیم و برنامه داشته باشیم و از هم پشتیبانی کرده و به سمت آینده زیبا حرکت کنیم. کسی که می‌گوید آینده درست نمی‌شود چون باوری برای درست کردن آینده ندارد. می‌گویند همیشه به دنبال مدیرانی باشید که باور دارند می‌شود. حتی توانستن هم باید برای برتریت باشد، نه اینکه فقط چیزی را تولید کنیم اما کارایی نداشته باشد و در مقایسه با تولیدات سایرین، بدترین باشد. پس هم به بهترین و توانستن فکر کنیم و برای رسیدن به آن هم تلاش کنیم و حتی اگر لازم باشد باشد اساتید و دانشجویان را برای فراگیری دوره‌های عالی به دیگر نقاط جهان اعزام کنیم.
انتهای پیام
captcha