جشن رمضانیه؛ سنتی ملی که باید احیا شود
پژوهشگر حوزه مسجد با اشاره به سنت برگزاری جشن رمضان که به ایجاد فضایی پر از شادی و شادکامی منجر می‌شد، خواستار توجه و احیای این سنت ملی شد.
محمدعلی موظف‌رستمی، پژوهشگر و نویسنده حوزه مسجد در آستانه آغاز ماه مبارک رمضان طی یادداشتی با اشاره به فراموشی سنت حسنه جشن رمضانیه، ضمن تشریح این جشن خواستار احیای این سنت حسنه شد که در ادامه این یادداشت را باهم می‌خوانیم.
جشن رمضانیه (برای استقبال از ماه رمضان)، یک رویداد فرهنگی و مذهبی است که در روزهای آخر ماه شعبان المعظم (سه روز آخر این ماه) برگزار می‌شود. این جشن سابقه‌ای طولانی مدت در بسیاری از مناطق مختلف جهان اسلام که با آداب و رسوم متفاوتی نیز بسته به نوع فرهنگ این مناطق همراه است، برگزار می‌شود.
برگزاری این جشن بستری را برای ایجاد فضایی شاد و معنوی، رونق بازارهای سنتی و اسلامی و بازارچه‌های رمضانی، انجام فعالیت‌های خیرخواهانه و کمک به نیازمندان که در نهایت زمینه‌ساز تقویت همبستگی و وحدت بین مسلمانان را در معرض نمایش در دیدگان جهانیان قرار می‌دهد، فراهم می‌کند.
در بسیاری از جوامع اسلامی، این ماه با تزئین خیابان‌ها با چراغ‌ها و فانوس‌ها، برگزاری مراسم ویژه مذهبی، آماده‌سازی و غبارروبی، عطر افشانی مساجد و... جشن گرفته می‌شود. به عنوان نمونه در برخی کشورها مثل مصر، فانوس‌های رنگارنگ نماد رمضان هستند و کودکان با آوازخوانی در کوچه‌ها به استقبال این ماه می‌روند.
اگر به پیشینه جشن‌هایی که در تاریخ ایران وارد شده و انجام می‌گرفته است، نیم‌نگاهی داشته باشیم درخواهیم یافت که سراسر آمیخته با جشن‌های مذهبی بوده است که از گذشته‌های دور مردم این سرزمین با اشتیاق و علاقمندی آنها را برپا می‌داشتند. جشن‌هایی که نقش بسزایی در ایجاد فرهنگ سرور و شادمانی در میان مردمان این سرزمین ایفا کرده و فضایی پُر از مهر و پاک سرشتی را ترویج و نهادینه سازی می‌کردند.
در این میان، همراه با جشن‌های ملی و سنتی ایرانیان، جشن‌های مذهبی در مناسبت‌های مختلف نیز خودنمایی و بروز و ظهور داشته است که متاسفانه در سیر دوران تاریخی برخی از آنها به بوته فراموشی سپرده شده‌اند.
یکی از این جشن‌های مهم و مورد علاقه ایرانیان برگزاری جشن‌های رمضانیه چند روز قبل از آمدن ماه مبارک رمضان بود. در این جشن با ایجاد ولوله و شادی، شادمانی همگانی بسان میهمانی ارزشمندی که برای شرکت در میهمانی خوان گسترده و سفره پرنعمت الهی به میزبانی حق تعالی، خود را با شعف و شادمانی مهیا و آماده می‌کردند.
در این جشن همانند ایام نوروز، با رفتن به میادین و بازارهای شهر و با حضوری سرزنده و خرید مایحتاج برای میهمانی یک ماهه و ... به استقبال از این ماه ضیافت الله می‌رفتند.
این سنت نیکو و حسنه درگذر زمان با کمال تأسف به فراموشی سپرده شده است. هر چند امروزه این سنت پسندیده و شادی‌انگیز هنوز در بسیاری از کشورهای اسلامی و غیراسلامی در میان مردم در استقبال از ماه خدا همچنان جاری و ساری است، پیشنهاد می‌شود دوباره به احیای جشن مبارک رمضانیه که در سه روز آخر ماه شعبان مرسوم بوده، بپردازیم. تا در این دورانی که مشکلات مادی و مالی و نگرانی‌هایی که حتی مسائل معنوی مردم را نیز تحت تأثیر ناخواسته قرار داده، وجود دارد به نوعی فضای شادی را دوباره در این ایام خاطره انگیز به جامعه اسلامیمان بازگردانیم.
اجرای احسن و مطلوب این امر نیازمند همت و تلاش و مساعدت دستگاه‌های فرهنگی و تبلیغی و نیز همکاری و همیاری مسئولان اجرایی کشور است که در اتخاذ تصمیمات مناسب در این زمینه بستر مناسب را برای برپایی و عملیاتی کردن این جشن‌ها فراهم سازند.
انتهای پیام
