به گزارش ایکنا از بغداد؛ آیتالله العظمی شیخ محمد یعقوبی، در خطبههای نماز عید سعید قربان در نجف اشرف با بیان این مطلب با استناد به آیه شریفه «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ»، به نکات مهمی اشاره کرد.
وی خطبه اول را با توضیح این نکته آغاز کرد که آیه شریفه بهروشنی مشخص میکند صاحب حق الهی در ولایت و سرپرستی امت چه کسی است، و چه کسی حق اداره امور و رهبری آن را دارد. وی روایات متعددی را در مورد این که ولایت، بزرگترین رکن اسلام و مستحکمترین پایه آن است، نقل کرد.
آیت الله یعقوبی همچنین اظهار کرد که منظور از ولایت در این آیه، ولایت در امور امت است، یعنی سرپرستی، تدبیر، نظارت و تصرف در جهت صلاح و رستگاری مردم از نزدیک؛ همانطور که در آیه شریفه آمده است: «النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ».
وی در تفسیر این آیه گفت: این آیه تصریح میکند که پیامبر از خود مؤمنان به آنان سزاوارتر است و فرمان او بر آنها مقدم است. و این همان ولایتی است که پیامبر (ص) در روز غدیر از مردم بر آن اقرار گرفت و فرمود: «آیا من اولی (سزاوارتر) به شما از خود شما نیستم؟» گفتند: آری. و به طریق اولی، این ولایت شامل اموال و سایر شئون مردم نیز میشود. این ولایت، ولایت حکومت و سلطنت در تصرف و اداره امور مردم است، و اطاعت از ولیّ، واجب است، چراکه خداوند اطاعت از ایشان را همچون اطاعت از خود و رسولش واجب کرده است: «أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ».
ایشان همچنین به حدیث امام صادق(ع) اشاره کرد که فرمود: «در آیه {إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا} مقصود این است که آنها از شما سزاوارتر به جان، مال و امورتان هستند و مقصود از "الَّذِينَ آمَنُوا" علی (ع) و فرزندان او از ائمه(ع) تا روز قیامت است. هرکس از فرزندان او به مقام امامت برسد، دارای همین ویژگی است؛ یعنی همه در حال رکوع، صدقه میدهند.»
وی در ادامه اظهار کرد: این آیه شریفه، نعمتی عظیم و پایهای استوار برای اسلام را بیان میکند. آغاز آیه با «إِنَّمَا» دلالت بر حصر دارد، و حق ولایت را منحصر در خداوند، پیامبر (ص) و گروهی برگزیده از مؤمنان میداند که ویژگیشان اقامه نماز و پرداخت زکات در حال رکوع است.
وی با اشاره به این که روایات متواتر از هر دو مذهب، نزول این آیه را در شأن امیرالمؤمنین علی(ع) هنگام صدقه دادن انگشتر در حال رکوع تأیید کردهاند، گفت: دهها نفر از صحابه، از جمله ابوذر غفاری و ابنعباس، این روایت را نقل کردهاند.
آیت الله یعقوبی با استناد به کتاب الدر المنثور بیان کرد: «خطيب در كتاب المتفق از ابن عباس روايت كرده است که علی(ع) در حال ركوع انگشتر خود را صدقه داد، پيامبر(ص) به سائلی كه آن را گرفته بود فرمود: چه كسی اين انگشتر را به تو داد؟ او گفت: آن نمازگزاری كه در ركوع بود. آنگاه خداوند اين آیه را نازل فرمود: {إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ...}.»
وی در ادامه گفت: به دلیل روشنی این فضیلت، امیرالمؤمنین(ع) در روز شورا به آن احتجاج کرده و فرمود: «شما را به خدا سوگند، آیا در میان شما کسی غیر از من هست که این آیه در شأن او نازل شده باشد؟ گفتند: نه، به خدا سوگند.»
وی با تأکید بر این که این ولایت یکی از ارکان دین است، گفت: در حدیثی از امام باقر (ع) آمده است: «اسلام بر پنج پایه استوار است: نماز، زکات، روزه، حج و ولایت.»
وی همچنین افزود: تمامی اعمال بنده باطل میشود اگر با ولایت اهلبیت(عليهمالسلام) همراه نباشد، چنانکه امام باقر(ع) فرمود: «اگر مردی شب را به عبادت بگذراند، روز را روزه بگیرد، تمام مالش را صدقه دهد و تمام عمر را حج بهجا آورد، ولی ولایت ولیّ خدا را نشناسد، هیچ پاداشی نزد خدا نخواهد داشت.»
وی مؤمنان را به شناخت اولیالامر واقعی فراخواند و حدیثی از امام صادق(ع) در کتاب کافی از قول امیرالمؤمنین(ع) نقل کرد که فرمود: «خدا را با خدا بشناسید، و پیامبر را با رسالتش، و اولیالامر را با امر به معروف، عدل و احسان بشناسید.»
وی با تأکید بر این که اینها وظایف ولیّ امر است، توضیح داد: امیرالمؤمنین(ع) این امور را با عمل خود محقق ساخت، حتی در حال نماز به دیگران احسان کرد. این حدیث، حجت است بر کسانی که با شمشیر و تحریف حقایق و بدون استحقاق، خود را ولیّ امر مینامند، در حالی که رفتارشان آنها را رسوا میکند و از سیره واقعی اولیالامر به دور هستند.
آیت الله یعقوبی در پایان خطبه، اظهار داشت: باید به این ولایت تمسک جوییم، حدود و آداب آن را حفظ کنیم و از طرد شدن و محروم ماندن از آن بپرهیزیم. یکی از عوامل طرد، بدنام کردن مؤمن در جامعه و ریختن آبروی او با اخبار دروغ و شبهات واهی است.
وی با استناد به حدیثی از امام صادق(ع) که فرمود: «هر کس روایتی را بر ضد مؤمنی نقل کند که هدفش عیبجویی، تخریب شخصیت و انداختن او از چشم مردم باشد، خداوند او را از ولایت خود بیرون کرده و وارد ولایت شیطان میسازد، و حتی شیطان او را نمیپذیرد.»
وی در توضیح این مطلب گفت: دلیل نپذیرفتن شیطان، این است که چنین کاری از گناه ابلیس نیز زشتتر است؛ چراکه ابلیس با وجود نافرمانی خداوند در سجده بر آدم(ع)، آدم را نزد فرشتگان خوار نکرد و چیزی برای بدنام کردنش نگفت.
انتهای پیام