قیام جاودانه

از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است: «حسین منی و انا من حسین» حسین از من است و من از حسینم. معنای جمله نخست روشن است، حسین (ع) از من است یعنی فرزند من و نواده من است. درباره جمله دوم (من از حسینم) گفته‌اند، یعنی بقای دین من و آیین من بوسیله حسین (ع) است؛ و دین اسلام از حسین (ع) قوت می‌گیرد و با شهادت او از نابودی مصون می‌گردد و باقی می‌ماند و از اینجاست که گفته‌اند: دین اسلام «محمدی الحدوث» و «حسینی البقا» است، که اگر شهادت عاشورا - با آن ابعاد ویژه - نبود، در اثر حکومت کسانی مانند یزید و... به مرور زمان اثری از اسلام و قرآن برجای نمی‌ماند. [علامه محمدرضا حکیمی (ره)، کتاب قیام جاودانه ، صفحه ۶۶، ۶۷]

امام حسین(ع) چنین می‌گفت: خوشبختی را در مرگ می‌بینم و از زندگی با این ستمگران به تنگ آمده‌ام. خداوندا! تو خود می‌دانی که قیام ما برای آن نیست که به حکومتی برسیم یا چیزی از مال و متاع دنیا به چنگ آوریم... بلکه می‌خواهیم راه روشنِ «دین» تو را به همگان نشان دهیم و شهرها و آبادی‌ها را از چنگ فسادها رها سازیم تا مظلومان ستمکش نجات یابند؛ پس «رسالت» جداسازی حق از باطل و عدل از ظلم به منظور پایداری حق و عدل؛ و نابودی باطل و ظلم؛ همواره «رسالتی عظیم» است و عاشورای عظیم؛ تجلیِ تام ادایِ این رسالت است. [علامه محمدرضا حکیمی، کتاب قیام جاودانه ]

من موظفم یادآوری کنم که پیامبر ما حاکمیت و دولت را مسئول مستقیم فقر فقیران و حرمان محرومان و بی‌اعتقادی و بی‌ایمانی ساقط‌شدگان می‌داند.[علامه حکیمی؛کتاب قیام جاودانه ،صفحه 213]

حذف انسان، یا فراموش کردن او، از منطق قرآن محمدی نیست. علی(ع) حضور یک سائل ب كفّ (پیرمردی مسیحی و از کارافتاده) را در جامعه اسلامی تحمل نکرد و فوری دستور داد تا برای او از بیت‌المال جیره معین کنند. این است اسلام، این است تشیع و آی ولایتيها! این است ولایت و این است پیروی از محمد وآل محمد (ص)! [علامه حمیدرضا حکیمی، کتاب قیام جاودانه ؛ صفحه ۲۰۵]

علامه محمدرضا حکیمی در کتاب « قیام جاودانه » در خصوص فقر و عدالت در جامعه انسانی اسلامی نکات ارزنده‎‌ای را بیان می‌کند، برشی از این بحث را می‌خوانیم.