استاد احمد مهدوی دامغانی

«پدرم عشق به یکتاپرستی، دین، کتابخوانی، مهربانی کردن و حرمت به دیگران را به بنده آموختند و من را با آن یار مهربان که کتاب باشد آشنا کردند.» این سخنان را فریده مهدوی دامغانی، پرکارترین مترجم ایرانی با عشقی مالامال از زندگی فرهنگی در سایه پدری فرزانه و آن هنگام که استاد مهدوی دامغانی جهان فانی را برای زندگی ابدی در دنیای باقی بدرود گفتند، بیان کرد. حالا کمی کمتر از دو سال است که فرزند به نشانه حرمت نهادن به دروس زندگی که پدر ارجمند به او فرا داده است، دست در دست یار مهربان که کتاب باشد، برش مختصری از خاطرات کودکی خویش را در قالب کتاب با ما در میان گذاشته است.

فریده مهدوی دامغانی معتقد است؛ اهل قلم می‌تواند فردی باشد که با اعتقاد به یکتاپرستی (در هر دین و آیینی) بکوشد تا حقایق انکارناپذیر عالم هستی را با تصاویری درست و راست به دیگران بنمایاند تا بنابر وظیفه خود که صاحب «قلم» بودن است الگویی شایسته، پاکیزه، صمیمی و راستگو برای دیگران باشد.