فتوتیتر محرم

تصور می‌کنید امام حسین(ع) پسرش را دوست نداشت؟ آیا تنها من و شما فرزندانمان را دوست داریم؟ او بر سر پیکر بی‌جان علی اکبر(ع) بدون هیچ تعارفی آشکارا گفت: «پس از تو دنیا هیچ ارزشی ندارد.» امام حسین(ع) نیز برادران و فرزندانش را دوست داشت، زندگی را دوست داشت، همه نعمت‌های خداوند در روی زمین را دوست داشت، ولی برای من و شما از قربانی کردن هیچ یک از آنان فروگذار نکرد... آیا پاسخ نیکی جز نیکی است؟ (سوره الرحمن آیه 60). امام حسین(ع) به شما نیکی و خدمت کرد، آیا شما نیز نمی‌خواهید با عملی کردن اهداف امام حسین(ع) به خود نیکی کنید؟ [امام موسی صدر، کتاب سفر شهادت، بندهای 100 تا 103]

فریاد نصرت‌طلبی امام حسین (ع) در روز عاشورا پایان نیافت. کمک‌خواهی حسین(ع) از آنجا که کمک‌خواهی رسالت است و کمک‌خواهی شیخ یک عشیره یا قبیله نیست، پس تا زمانی که خطرها این رسالت را در میان گرفته‌اند، پایان نمی‌پذیرد.[آیت الله محمدباقر صدر، کتاب امامان اهل‌ بیت(ع)، صفحه ۴۶۳]

باید همواره به آن انبوه والا و نامحدود از خودگذشتگی که امام حسین(ع) کرد، توجه داشته باشیم تا پیش چشممان هر تقدیری که در زندگی‌مان دست می‌دهد، ناچیز و نامقدار بنماید و خود را مکلف کنیم که در راه اسلام بدان کار بپردازیم. اسلام امروز از تو اندازه‌ای ناچیز از خودگذشتگی می‌خواهد، از زمانت، از آسایشات، از منافع شخصی‌ات، از تمایلاتت، از هوس‌هایت، در راه بسیج‌سازی همه نیروها و امکانات و وقت‌هایت، به‌خاطر رسالت. [شهید علامه صدر؛ کتاب امامان اهل‌بیت(ع)، ص ۵۳۹]

امام حسین (ع) فلسفه حرکت خود را مقابله با جور قرار می‌دهد... بحث بر سر مقدس‌ترین هدف‌هاست که همه منصفین عالم آن را قبول دارند. چنان انسانی، در راه چنین هدفی، دشوارترین مبارزه را تحمل می‌کند. [رهبر معظم انقلاب؛ ۱۳۷۳/۳/۱۷]به مناسبت فرا رسیدن عاشورای حسینی مجموعه فتوتیتر «از تبیین تا قیام» ارائه می‌شود.

امام حسین‌(ع) انسان مسلمان معمولی را هوشیار ساخت؛ کسی را که بزرگ‌ترین دغدغه‌اش چند درهم ناچیز بود، کسی که از انسانی که دغدغه شرق و غرب زمین را داشته، دغدغه ستمدیدگان و بیچارگان را در جای‌جای زمین داشته، به‌دست بنی‌امیه به انسانی تبدیل شده بود که تنها با دغدغه دریافت ماهیانه‌اش و دغدغه منافع شخصی‌اش می‌زیست، کسی که این‌چنین مسخ شده بود کشته شدن حسین (ع) او را لرزاند و با خود چنین گفت: آیا منم که هیچ تکانی نمی‌خورم؟ این منم که می‌بینم پرده اسلام دریده می‌شود، شریعت پاره‌پاره می‌شود، کرامت مسلمانان نابود می‌شود، هزاران هزار تن پی‌درپی شکنجه و آزار و تبعید می‌شوند، اما ساکت می‌مانم، آن هم برای آزمندی بر این زندگی بی‌ارزش؟ [شهید علامه صدر، کتاب امامان اهل‌بیت (ع)، صفحه ۴۲۵]