Qur’an at mga Ugat ng Pagpaparaya
Sa isang maikling tala, si Hossein Rouhani Sadr, isang dalubhasa sa Iran sa larangan ng kasaysayan ng Islam, ay nirepaso ang isang libro tungkol sa ugnayan sa pagitan ng Qur’an at pagpaparaya na isinulat ng mananaliksik na Iraqi na si Majed al-Qarbawi. Narito ang mga sipi mula sa tala:
Ang Qur’anikong pananaliksik ay nagsisikap na mag-alok ng mga kalutasan upang ipakilala ang mga pagbabago sa mga komunidad ng Islam sa pamamagitan ng paggamit ng mga talata at mga pagsasalaysay. Si Majed al-Qarbawi, kasama ang kanyang mga ugat mula sa Iraq at Gitnang Silangan, ay kilala sa mapanirang mga labanan.
Hinihimok niya ang mga mambabasa na magbukas ng diyalogo tungkol sa mga pundasyon ng karahasan, panloob na mga damdamin, at pinagtitipong karunungan bilang kalutasan sa labanan ang karahasan at hindi pagpaparaan. Sinusubukan ng hindi tumpak na mga pagbabasa ng Islam at Qur’an na ipakilala ang pagpapaubaya bilang isang pekeng, hindi Islamiko, at mula sa labas na konsepto na naglalayong sirain ang mga halaga ng relihiyon.
Yaong mga palaging nakikibahagi sa karahasan at nagsasagawa ng mga digmaan ay humahanap ng kanlungan sa mga maling pagbabasa na ito at tinitingnan lamang ang limitadong mga talata na inihayag sa ilalim ng tiyak na mga kalagayan, na nilalampasan ang mga talatang humihimok ng kabaitan at awa.
Naniniwala si Qarbawi na nakita ng mga Tagapag-isip sa Kanluran ang isyu ng karahasan, na nagsasagawa ng pananaliksik sa larangang ito. Sinusubukan ng kanyang aklat na ipakilala ang isang Islamikong pananaw sa pagpapaubaya ayon sa mga talata ng Qur’an at ang Seerah ng Propeta Muhammad (SKNK) na nagbibigay-diin sa konsepto.
Ang pagpaparaya lamang ang makapagliligtas sa tao mula sa mas maraming pagdanak ng dugo, karahasan, at ekstremismo na pumuno sa mundo ngayon, naniniwala ang manunulat.
Ang pagtitiwala, kawalan ng karunungan, pagkabigo sa pag-unawa sa Islam, at pagkapit sa panlabas na mga kahulugan ng ilang mga talata sa Qur’an ay nagpapataas ng panganib ng ekstremismo, sinabi ng may-akda, at idinagdag na ito ay humantong sa isang maling imahe na naglalarawan sa Islam bilang terorismo. Naniniwala ang mga ekstremista na ang komunidad ay nasa landas ng paglihis, katiwalian, at pagkawasak. Nakikita lamang nila ang maliwanag na paniniwala ng mga tao at pagsunod sa mga rituwal ng relihiyon bilang pamantayan upang hatulan sila.
Sa ibang bahagi ng aklat, pinupuna ng may-akda ang mga saloobin ng Ehiptiyano teorista na si Sayyid Qutb, na binanggit na ang mga paggalaw na sumunod sa kanyang linya ng mga pag-iisip ay nakikita ang mga komunidad na lumihis at naghahanap ng malupit na tugon doon.
Itinuturo ng manunulat ang kahalagahan ng pagpaparaya at awa, na binanggit na ang konsepto ng awa at kabaitan ay binanggit ng 550 na mga beses sa Banal na Qur’an.
Ang aklat ni Qarbawi ay puno ng mga sanggunian sa mga talata ng Qur’an at pati na rin sa mga hadith at ang mga mapagkukunang ito ay makakatulong sa mga nag-iisip ng Islam na mag-alok ng mga teorya tungkol sa pagpaparaya sa Islam.
