Personal na Etika/ Mga Panganib ng Dila 12 Ipinagbabawal ng Quran ang Panlilibak
Kaya ang Istihza ay may dalawang mga bahagi: 1- Paggaya sa iba 2- Ang pagkakaroon ng hangarin na magpatawa ng iba.
Ang Istihza ay isa sa mga hindi tamang pag-uugali na ginagamit ng ilang tao upang siraan ang iba. Ito ay isa sa mga hindi naaangkop na sakit ng dila na may negatibong epekto, katulad ng nakakainis na tao, lumilikha ng awayan, at naghihiganti. Sinisira din nito ang diwa ng pagkakaisa at pagkakaisa sa lipunan ng tao.
Nilalabag sa Istihza ang reputasyon ng ibang tao at hinahamak sila. Malinaw na ipinagbabawal ng Quran ang gawaing ito. Sinabi ng Diyos sa Talata 11 ng Surah Al-Hujurat: “Mga mananampalataya, huwag hayaang kutyain ng mga tao ang ibang mga tao na maaaring mas mabuti kaysa sa kanilang sarili. Huwag hayaang kutyain ng mga kababaihan ang mga kababaihan, sino maaaring mas mahusay kaysa sa kanilang sarili. Huwag humanap ng mali sa isa't isa, o abusuhin ang isa't isa gamit ang mga palayaw. Ang masamang pangalan ay pagsuway pagkatapos ng paniniwala. Ang mga hindi nagsisisi ay ang mga gumagawa ng masama."
Mababasa natin sa Talata 49 ng Surah Al-Kahf: “At ang Aklat ay ilalagay sa lugar, at iyong makikita ang mga makasalanan na natatakot sa kung ano ang nasa loob nito. Sasabihin nila: ‘Kasawian sa atin! Paano ito, ang aklat na ito ay walang maliit o malaki, ang lahat ay binibilang!’ At makikita nila kung ano ang kanilang ginawa ay naroroon, at ang iyong Panginoon ay hindi magkakamali kaninuman.”
Tungkol sa pariralang "Walang maliit o malaki", si Ibn Abbas ay nagsalaysay ng isang Hadith batay sa kung saan ang maliit dito ay tumutukoy sa pagngiti kapag ang isang mananampalataya ay tinutuya at ang malaki ay tumutukoy sa pagtawa kapag ang isang mananampalataya ay tinutuya.
Kung ang Istihza ay ginawa kapag ang isang tao ay wala at tungkol sa nakatagong mga kapintasan ng tao, ito ay itinuturing din na Ghibah (paninirang-puri), na kung saan ay isang ibinigay na kasalanan.
Upang gamutin ang sakit na ito, dapat pag-isipan ng isang tao ang mga nakakatakot na kinalabasan nito. Ang Istihza ay lumilikha ng poot sa mundong ito at nagdudulot ng kaparusahan sa kabilang buhay.
Ito ay nagpapahiya sa ibang tao at nagpapababa sa kanya, at ang isa sino gumagawa ng istihza ay maaaring pahirapan ng parehong bagay na kung saan siya ay nangungutya sa ibang tao.
Ayon sa mga salaysay sa kasaysayan, ang ama ni Marwan ay sinusundan noon ang Banal na Propeta (SKNK) at kinukutya kung paano siya lumakad. Isang araw ay napansin siya ng Propeta (SKNK) at nanalangin na manatili siya sa parehong katayuan kung saan siya noon. Ang ama ni Marwan ay natamo ng Sakit na Parkisnon hanggang sa ito ay namatay.
Ang mga nanunuya sa iba ay dapat isipin kung ano ang kanilang mararamdaman kung sila ay tinutuya. Sa pagmumuni-muni sa mga puntong ito, inaasahan na ang tao ay sumuko sa pangungutya sa iba at maghangad na gamutin ang sakit na ito.
