Pagkabayani sa Quran/2 Mataas na Katayuan ng Pagkabayani sa Islam
Isa sa mga birtud na ito ay ang mga bayani ay nagtatamasa ng banal na mgapagpapala at sila ay labis na natutuwa tungkol dito.
Sinabi ng Diyos sa Talata 170 ng Surah Al Imran: "Sila ay nalulugod sa biyaya mula sa kanilang Panginoon at nakatanggap ng masayang balita sino ang mga sumusunod sa kanila ay walang takot at hindi rin sila magdadalamhati."
Batay sa talatang ito, tunay na buhay ang mga bayani dahil sila ay maimpluwensiya sa mundong ito at makakatulong sa kanilang mga kapatid sa pananampalataya.
Ibinibigay nila sa kanilang mga kapatid na may pananampalataya ang mabuting balita na hindi sila dapat matakot o mag-alala. Ito ay dahil nakikita ng mga bayani ang katayuan at mga gantimpala ng kanilang mga kapatid.
Mayroon ding propetikong mga Hadith na salungguhitan ang kahalagahan at katayuan ng pagiging bayani. Ang Banal na Propeta (SKNK) ay nagsabi, "Para sa bawat kabutihan ay may mas mabuti maliban sa pagkabayani dahil kapag ang isang tao ay pinatay sa landas ng Diyos, walang kabutihan na higit pa riyan."
Sinabi rin ng Propeta (SKNK) na tatlong mga grupo ng mga tao ang mamamagitan sa Araw ng Muling Pagkabuhay: Ang mga Propeta, pagkatapos ay ang mga iskolar, pagkatapos ay ang mga bayani.
Si Imam Ali (AS), bilang isang kasamahan ng Banal na Propeta (SKNK), ay nagsabi tungkol sa pagkabayani: “Sa pamamagitan Niya na nasa kamay ng aking kaluluwa, ang isang libong mga hampas ng espada ay talagang mas madali [para sa akin] kaysa mamatay sa higaan.”
Ang mga naging bayani sa landas ng Diyos, hindi lamang makakamit ng paraiso kundi gagantimpalaan din ng Diyos ang kanilang mga pagsisikap at mga gawa sa mundo:
“Ang mga gawa ng mga pinatay para sa kapakanan ng Diyos ay hindi kailanman mawawalan ng mabubuting resulta. Aakayin sila ng Diyos sa walang hanggang kaligayahan at pagbutihin ang kanilang kalagayan. Papasukin Niya sila sa Paraiso na Kanyang ipinaalam sa kanila.” (Mga Talata 4-6 ng Surah Muhammad)
