به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، توجه به آموزش قرآن برای تمامی اقشار و سنین، رشد خانواده به عنوان اولین جامعه و سپس رشد اجتماعی در حد فراتر و در سطح وسیعتری را بهدنبال خواهد داشت. در گوشه و کنار این کشور و شهر و محل زندگیمان شاید بارها و بارها مؤسسات قرآنی، جلسات سنتی آموزش قرآن، کلاسهای خانگی آموزش قرآن و ... دیدهایم که هر کدام در سطحی وسیع، تخصصی و یا عمومی و مبتدی به آموزش آموزههای ناب کلام وحی میپردازند.
امر آموزش در هر زمینه و سطحی پذیرفته است اما وقتی عدهای با وجود مشغلههای تحصیلی، ایفای نقش مادری و پدری در خانواده در حالی که مشغول به تحصیل در رشته پزشکی و مهندسی هستند و ... ، هر هفته با عشقی ناب که رنگ و جلای معرفت و میل به دانستن در آن موج میزند، همراه کلاسهای آموزش تدبر در قرآن میشوند، رنگ و روی این دورههای قرآنی نیز جلایی خاص میگیرد.
کلاسهای تدبر در قرآن مدرسه دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران هر هفته میزبان خانوادههایی است که گویا فضای آموزش و آموختن را در ثانیه ثانیههای جمع خانوادگی خود تزریق میکنند. خانوادههایی که با وجود روزهای سخت تحصیلی و زندگی دانشجویی متاهلی که اکثرا فرزند و ثمرهای را نیز همراه دارند، در این کلاسها حاضر میشوند تا ذره ذره از چشمه معرفتی بهرهمند شوند که حضور و ورود آیه آیه آن را در زندگیشان برکت آفرین میدانند.
همه تلاش خود را میکنند تا زمانی از دست نداده و به موقع در کلاس تدبر در قرآن، حضور یابند. فرزندانشان را نیز به همراه میآورند تا بذر برکتی که در ثانیههای حضورشان در این کلاس وجود دارد، در عمق و جانشان نشانده شود تا روزی از فطرت پاک همین کودکان معصوم، ثمراتی ناب به بلندای آرامش و نورانیت کلام وحی برداشت شود.
هنوز کلاس شروع نشده که خود را میرسانند. از میان شلوغیهای این شهر پر هیاهو و پر اضطراب، وقتی به کلاس میرسند گویا مأمن و محل آرامشی یافتهاند از جنس آسمان؛ رنگی از معارف الهی در زاویه زوایههای کلاس به چشم میخورد. کودکانشان نیزبا وجود غرق در دنیای کودکیشان، همپای والیدن خود میشوند. آرامشی که در میان این چند خانواده قرآنی به چشم میخورد، گمشدهای است که شاید این روزها در گوشه کنار روزمرگیهایمان کمتر به چشم میخورد.
شاید این روزها خانوادههای زیادی را دیده باشیم که با وجود مشغله هر دو قطب خانواده، شرایط تحصیلی پدر و مادر و نیز وضعیت تحصیلی و آموزشی فرزندانشان در روز وقت کمی برای استراحت و لحظاتی برای با خود و خدای خود خلوت کردن، داشته باشند؛ خانوادههایی که با وجود همه گرفتاریها و روزمرگیها گاهی برای کلاسهایی وقت میگذارند و خود را ملزم به حضور در آنها میکنند.
خانوادههایی که همه وقت کاری و تحصیلی خود را تنظیم میکنند تا به مطلوب خود برسند، مطلوبی که گاهی در کلاسهای زبان خلاصه میشود و گاهی در دورههای موسیقی و دورههای هنری؛ اما این چند خانواده تمام برنامههای خود را در این روزهای کار و تحصیل و تربیت و آموزش، به گونهای تنظیم میکنند، تا عصرهای دوشنبه، در شلوغترین نقطه تهران، در دورههای تدبر در قرآن شرکت کنند.
زیبایی حضور این افراد و این گامهای پر توان را شاید در حضور خانوادگیشان در این دورهها بتوان تعریف کرد. مادر، پدر، فرزندان با چهرههایی که شادی آموختن و آرامش ورود معارف ناب کلام وحی در آنها موج میزند همپای هم میشوند. این وحدت و همبستگی که در میان این چند خانواده به چشم میخورد بر زیبایی نوع فعالیت و نوع آموزششان میافزاید.
یاسر رضازاده، مدرس این دورههای آموزشی است. هر هفته دوشنبهها عصر این افراد گرد هم میآیند تا از چشمهای سیراب شوند که برایش پایانی نیست و نوشیدن هر جرعه از معرفت ناب الهی از این چشمه، هر کدام از این افراد را تشنهتر کرده است. کوچکترها در گوشه کنار کلاس مینشینند و در دنیای کودکانهشان غرق میشوند. و چه دنیای زیبایی دارند این کودکان که با لمس آرامش حضور پدر و مادر، در هوایی تنفس میکنند که نسیم معرفت الهی از آن به مشام میرسد.
پدر در ذهنش مطالب را مرور میکند، فرزندی در آغوش پدر راز آرامشش را در تصویر میگنجاند. مادر در کنار پدر در میان بهشتی از حضور خداوند و تصویری که به ثبت میرسد، تمام لطافت و آرامشی است که یک کودک میتواند در تربیت صحیح اسلامی و بر اساس سبک زندگی اسلامی آن را تمرین کرده و بیاموزد. کودکی که خود، مادر و یا پدری در نسلی دیگر خواهد بود.
شیرینی حضورشان نه تنها به زندگی این زوجهای قرآنی معنایی دیگر داده است بلکه زیبایی نگاههای پر مهرشان همواره همراه آنها خواهد بود. حال که پدر و مادرشان اینجا در کنار هم راه به آسمان دارند، دلهای پاک این کودکان معصوم نیز با همان نگاههای زیبا و ماندگار چشم به آیندهای دارد که با وجود ورود آیههای ناب زندگی در آن، ماندگار و راه به کمال دارد.
داستانهای قرآنی میخوانند؛ شاید دخترانی که پا جای پای مادران خود میگذارند، بهترین الگوبرداری را در این گوشه کنار پلههای رو به نور، برای خود رقم میزنند. پله پلههای صعود را رو به کمال میروند؛ گرچه گامهای کوچکشان همپای پدر و مادر شده است، اما زیبایی نور آن سوی آسمانها، توانی به گامهای این فرشتگان میدهد که آهسته و پیوسته، مسیر تعالی میپیمایند.
در روزهایی که سبک زندگیمان را لابهلای شبکههای مجازی و آداب و رسومهای تزریقشده در مویرگهای جامعه گم کردهایم، اینجا در گوشه ای از این شهر شلوغ، چشمانی رو به خطوطی دوخته شده که تمام گمشدهی خود را اینجا یافتهاند. در آیندهای نزدیک پزشکان و مهندسانی متعهد خواهند بود که ابتدای خط شروع را با آیه آیههای وحی آغاز کردهاند.
نگاهش به نگاه مادر گروه خورده است؛ شاید در ذهن کودکانهاش مادر را الگوی خود میداند و دست به قلم شدن مادر و دقتش در کتابی که میخواند را ذره ذره به ثبت میرساند. آری در ذهن کودکانهاش همین ریزترین صحنههایی که میبیند و ثبت میکند، راز آرامشی است که با خود همراه دارد. شاید به همین خاطر است که دوشنبهها وقتی با پدر و مادر راهی این کلاسهای قرآن میشوند، شادیهای معصومانهای در چشمش موج میزند و با اشتیاق برای آمدن در این آرامش مطلق لحظهشماری میکند.
اینجا ثانیهها در میان آموختن و شنیدن و تفکر و تعقل میگذرد؛ اینجا تدبر در کلام خدا هدفی والاست که بهرهمندی از حظ معنوی آن سراسر وجودشان را سیراب میکند؛ اینجا باید برای لحظاتی هم مادری کرد و هم شاگردی، هم همسر بود و هم همکلاسی، هم قرآنآموز بود و هم الگویی در چشمان کودکی معصوم و چه زیباست تکرار نقشهایی که در کنار هم، از دریچه انواری آسمانی منور میشوند و هر کدام با بهرهمندی از تلالو آن نور عظیم، رو به سوی کمال مطلوب در حرکتند.
سبک زندگی اسلامی شاید در معنا و تعاریف و جملهها و همایشها و سخنرانیها بارها و بارها معنا شده است؛ سبک زندگی اسلامی را اینجا میتوان با تمام وجود دید و لمس کرد؛ اینجا در کنار خانوادههایی که نه تنها در عرصه علماندوزی و خدمت به خلق میکوشند بلکه با حفظ چارچوبهای اسلامی در اجتماع حضور مییابند؛ مادری و پدری میکنند؛ آرامشی در جان خانوادههایشان تزریق میکنند و برای رسیدن به سعادت در زندگی فردی و اجتماعیشان لحظاتی را در کنار هم پای صحبتهای استاد، در آیات نورانی کلامالله مجید تدبر و تعقل میکنند.