به گزارش ایکنا، محسن معینی، استاد دانشگاه و ادیب، در بیست و هشتمین برنامه «مثلنامه» اظهار کرد:
بسم الله الرحمن الرحیم
در بخشی از آیه 176 سوره اعراف آمده است: «فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ أَوْ تَتْرُکْهُ یَلْهَثْ...» از این رو، داستانش داستان سگ است که اگر بر آن حملهور شوی، زبان از کام برآورد و اگر آن را رها کنی، بازهم زبان از کام برآورد. این بخش از آیه در تشبیه منافقان و دورویان به سگ مثل است و گفتهاند درباره کسی است به اسم «بلعم باعورا» که با طاعت چهارصد ساله به دشمنی با حضرت موسی پرداخت و این آیه درباره او نازل شده است. حکایتی را در این باره باهم مرور میکنیم.
هیچکس در بنیاسرائیل به علم و زهد بلعم باعورا نبود، آوردهاند که چهار هزار شاگرد در پیش وی درس میخواند و مستجاب الدعوه بود. از طمع به قوم و از بخیلی به مال بر موسی(ع) دعا کرد تا چهل سال با قوم خویش در صحرا سرگردان شد. خداوند تعالی او را به سگ دهان گشاده تمثیل کرد. فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ أَوْ تَتْرُکْهُ یَلْهَثْ... گشادن دهان سگ، دلیل طمع است و گفتهاند که بلعم را از صفات سگی دو چیز بود، دشمنی غریبان که بر موسی حسد برد و دوستی دنیا که به فریفته آن شده بود.
والسلام علیکم ورحمةالله.
انتهای پیام