لزوم فراگیری ابزار تحقیق در مقطع کارشناسی / غفلت از دستاوردهای ملی در حوزه الهیات
واعظی ضمن به اشاره ظرفیت بالای دانشکده الهیات دانشگاه تهران تصریح کرد: ما توقع نداریم فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی دانشمند جهان اسلام باشد ولی توقع داریم ابزار پیشرفت را یاد بگیرد.
به گزارش ایکنا، نشست معرفی رشته علوم قرآن و حدیث به همت بسیج دانشجویی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران، با حضور محمود واعظی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، شامگاه چهارشنبه 5 آذرماه به صورت مجازی برگزار شد.
وی در این نشست اظهار کرد: دانشجوی ما باید سعی کند از اساتید دانشگاه حداکثر استفاده را بکند، نه اینکه برای نمره درس بخواند. آفرین به آنهایی که برنامه‌ریزی حرفه‌ای برای آینده دارند و با اساتید تعامل دارند. برنامه‌ریزی نباید برای این باشد که در درس‌ها نمره قبولی گرفته شود، چراکه قطعاً شما برای درس خواندن آمده اید. آفرین به دانشجویی که با دانشگاه‌های دیگر ارتباطات قوی دارد. ما باید با سایر دانشگاه‌ها ارتباط داشته باشیم و کتاب‌های جدید را بخوانیم. آفرین به دانشجویانی که نگاهشان محدود به کلاس‌های ترم نیست و از الان خلاصه‌برداری می‌کنند و زمینه‌سازی می‌کنند تا مقطع ارشد را در بهترین دانشگاه‌ها بخوانند.
وی درباره جایگاه ایران در حوزه الهیات توضیح داد: اروپایی‌ها از بعد از جنگ جهانی دوم به تدوین بزرگترین مجموعه علمی درباره اسلام پرداختند و کشورهای مختلف با هم بودجه گذاشتند و دایرة المعارف اسلام را نوشتند. همه این افراد مسیحی و یهودی بودند. دوازده جلد این کتاب را مسیحیان و یهودیان نوشتند. اینها آمدند با رویکرد عمیق و علمی این اثر را تدوین کردند. از این جهت رویکرد مطالعات ما در دو دهه اخیر استشراقی و پاسخگویی به شبهات بوده است.
واعظی یادآور شد: ما خردادماه به کشور هند رفتیم و از کتابی رونمایی کردیم که در جهان اسلام بی‌نظیر است. یک معجم درباره تفاسیر و نکات بلاغی که الان چهل جلد آن بیرون آمده و تا هفتاد هشتاد جلد جلو می‌رود. این اثر برای بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی است. تدوین این کتاب از سال 63 شروع شده و تمام نکات ادبی، لغوی به ترتیب حروف الفبا در طور تاریخ را آنجا می‌بینید. این کار برای ایران است و در کشور هند با حضور وزیر فرهنگ کشور هند رونمایی شد. متأسفانه اطلاع رسانی‌های ما ضعیف است.
واعظی در ادامه به پرسشی مبنی بر عدم رسیدگی به دانشکده الهیات پاسخ داد: اینکه چرا به دانشکده الهیات رسیدگی نمی‌شود من چنین اعتقادی ندارم و دانشکده ما میان دانشکده‌های دانشگاه تهران از زیباترین دانشکده‌هاست. ما چهار ساختمان بزرگ داریم و فقط ساختمان کتابخانه اندازه دو دانشکده است. ساختمان حوزه ریاست مستقل است و ساختمان کتابخانه با کتاب‌های نفیس مستقل است. ساختمان اساتید در چهار طبقه دایر است. ساختمان کلاس‌ها هم بسیار مجلل است. اگر اشکالی در بخشی باشد باید رفع شود ولی اینکه بگوییم به دانشکده‌های الهیات رسیدگی نمی‌شود اینطوری نیست. استوانه‌های بزرگ قبل و بعد از انقلاب از این دانشکده هستند. بنده بیست سال است در این دانشکده حضور دارم ولی چنین حسی ندارم. بعضی مشکلات مدیریتی ممکن است داشته باشیم که ممکن است همه جا باشد ولی از نظر سطح امکانات ما در سطح استاندارد بین‌المللی هستیم چون چند هزار متر زمین در اختیار ماست.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا فارغ‌التحصیل این رشته توانایی دارد نیازهای جامعه در رابطه با دین را برطرف کند؟ گفت: دانشگاه مراحل تحصیلی را در سه دوره طراحی کرده است. یک دوره عمومی که الفبای یک رشته تخصصی را پیدا می‌کنیم؛ مثلاً الفبای الهیات، زبان عربی است چون کتاب‌های مهم این رشته به زبان عربی است. یک سطح نیمه تخصصی داریم که همان کارشناسی ارشد است و دانشجو در آن با روش تحقیق آشنا می‌شود ولی انتظار نمی‌رود حرف نو بزند بلکه باید تتبع را یاد بگیرد. یک مقطع دکتری است که توقع می‌رود دانشجو غیر از اینکه دانشی را فرا گرفته بتواند حرف نو هم بزند. ما توقع نداریم فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی دانشمند جهان اسلام باشد ولی توقع داریم ابزار پیشرفت را یاد بگیرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران تصریح کرد: خیلی بد است دانشجوی ما هنوز تایپ بلد نباشد یا نتواند با نرم افزارها کار کند. مگر می‌توانیم با سرچ آشنا نباشیم. مگر می‌شود دانشجوی کارشناسی در پایان دوره تحصیلی دو زبان را بلد نباشد؟ دانشجو باید ابزار را در دوره کارشناسی جمع کند. نمی‌شود یک دانشجوی کارشناسی نتواند قرآن را درست تلاوت کند یا از کتاب‌های اصلی رشته بی‌اطلاع باشد. خیر، باید منابع را بشناسد و نسخه‌های خطی و مهم را بشناسد. هر چه در دوره کارشناسی ابزار علمی خودمان را شناسایی کنیم در مقطع ارشد بهتر می‌توانیم پیش برویم.
وی افزود: در جاکارتای اندونزی که یک کشور دورافتاده است و پیامبری در آنجا ظهور نکرده است، یک دانشجوی ترم سوم دانشکده الهیات دیدم که عالی به زبان عربی صحبت می‌کرد. بعد دیدم همه دانشجویان همینطور هستند. همین الان دانشجوی ارشد ما در زبان عربی اشکال دارد. توجه داشته باشید که این درس‌ها بهانه است که شما جلو بیایید. یک نفر که می‌خواهد رانندگی یاد بگیرد علاوه بر رفتن به کلاس باید خودش هم تلاش کند. کسی می‌تواند پیش برود که خودش تلاش کند و زحمت بکشد. توقع من این نیست دانشجوی من در ترم هشتم نتواند با استاد عربی حرف بزند. شخصیت هر انسان لسان خودش است. ما الهیاتی‌ها زبان و قلم‌مان خیلی ارزش دارد و اگر کسی نتواند این دو را تقویت کند نباید منتظر پیشرفت بعدی باشیم. اگر درس دو واحد است باید تلاش ما بیست واحد باشد. اگر دانشجویی فقط با حداقل‌ها نمره قبولی بگیرد آخر دوره فقط یک مدرک گرفته و نباید منتظر تحول آفرینی و اثربخشی باشد.
انتهای پیام
