قرآن بزرگترین دست‌نویس تمدن ایران است
ظهیر طیب در رونمایی از قرآن خطی به کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران با بیان اینکه قرآن بزرگترین دست‌نویس در تمدن ایران است، گفت: نسخ خطی قرآن ثروتی گرانبها هستند که باید در حفظ و نگهداری آنها بکوشیم.
به گزارش خبرنگار ایکنا، نسخه قرآن خطی مذهب؛ مرصع و نفیس کتابت شده به خط علی نقی الاصفهانی در سال ۱۲۶۶ قمری، امروز دوم مرداد در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران رونمایی شد.
در ابتدای این جلسه ظهیر طیب؛ رئیس انجمن علمی تحقیق و تصحیح نسخه‌های خطی ایران گفت: این جلسه نمایناگر ارزش تاریخی یک ایرانی باورمند است. نسخه‌های خطی پدیده‌هایی هستند که هرچند کم‌فروغ شدند گاهی که پرده از روی آنها برداشته می‌شود درخشش خود را حفظ می‌کنند. اثر دست‌نویس در خود پیام‌هایی دارد. در قدم اول ما در نسخ دست‌نویس تلاش‌های نسل گذشته را شاهد هستیم.
وی ضمن تجلیل از اقدام فرزند مرحوم محمدجواد آزاده در اهدای این نسخه خطی از کلام‌الله مجید بیان کرد: از سوی دانشگاه تهران اقدام باشکوه خانواده دکتر آزاده را گرامی می‌داریم و از همه خانواده‌هایی که نسخه‌های خطی در منازل خود دارند درخواست می‌کنیم که با اهدای کتاب به کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران در حفظ و نگهداری فرهنگ و هنر ایرانی کوشا باشیم و از اثر خطی که در اختیارمان است نگهداری صحیح به عمل آوریم.
طیب با بیان اینکه عاریه‌های هنری به شکلی زیبا در این نسخه خطی مورد توجه قرار گرفته است، گفت: وقتی این نسخه‌های خطی قرآنی را مشاهده می‌کنیم تنها زیبایی‌های هنر خوشنویسی را شاهد نیستیم بلکه هنرهای چون؛ تذهیب، مرصع و گل مرغ هم به زیبایی مورد توجه قرار گرفته است. نگارش این نسخه از قرآن نزدیک به 200 سال قبل انجام شده است. وحدت سبک نگاری نشان می‌دهد این مصحف به یکباره نوشته شده است همچنین عاریه‌هایی هنری که در آن وجود دارد ریشه در هنر قاجاری دارد. این کتاب توسط خانواده آزاده به خوبی نگهداری شده و سالم باقی مانده و آسیبی جدی ندیده است.
وی در انتها با بیان اینکه قرآن بزرگترین دست‌نویس در تمدن ایران است، گفت: اگر تاریخ این سرزمین را ورق بزنید متوجه خواهید شد هیچ کتابی به اندازه قرآن، نسخ خطی ندارد. این امر ثروتی گرانبهاست که باید در حفظ و نگهداری آن بکوشیم.
در ادامه جلسه فاطمه ثقفی رئیس کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران بیان کرد: در ابتدا جا دارد از خانواده دکتر آزاده برای اهدای این کتاب کمال تشکر را داشته باشم. این کتاب جدا از زیبایی‌های هنری یک درس بزرگ به همراه دارد آن نیز فرهنگ وقف و نیکوکاری است. این کتاب توسط محمدجواد آزاده به فرزند خود که فارغ‌التحصیل پزشکی است اهدا می‌شود. وی در ابتدای کتاب به فرزند خود توصیه کرده در درمان بیماران مستمند اهتمام داشته باشد.
رئیس کتابخانه مرکزی ادامه داد: از مردم درخواست می‌کنم کتب خطی خود را به کتابخانه‌ها که مکان اصلی آن است اهدا کنند چون این اتفاق باعث می‌شود آن اثر هنری محفوظ و ماندگار بماند. درضمن اهدای نسخ خطی به کتابخانه‌ها سبب می‌شود عموم مردم از هنر اصیل ایرانی بهره‌مند شوند و پژوهشگران هنر بتوانند تحقیقات لازم راه شکلی مناسب‌تر انجام دهند.
وی در بخش پایانی سخنانش از اهالی رسانه و فرهنگ درخواست کرد با فعالیت‌های خود فرهنگ وقف در حوزه نسخ خطی را اشاعه دهند.
در بخش دیگری از مراسم احمد نوربخش استاد پیشکسوت دانشکده فنی دانشگاه تهران بیان کرد: این کتاب که از سوی خانواده مرحوم آزاده به کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران اهدا شده یک اثر زیبا در حوزه هنر قرآنی است. این کتاب مخاطب را با تمدن اصیل هنر قرآنی آشنا می‌کند. امیدوارم با اهدای آن به کتابخانه مرکزی عموم مردم نیز از داشته‌های علمی این قبیل آثار بهره‌مند شوند.
وی با بیان اینکه این فیلم با هدف اشاعه نیکوکاری در جامعه به کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران اهدا می‌شود، تاکید کرد: صاحب نخستین این اثر آقای مهدی آزاده است. وی کتاب را به فرزند خود محمدجواد هدیه می‌کند اما به وی تاکید کرده که در زندگی خود وقف و نیکوکاری را سرلوحه کارهایش قرار دهد. این فرهنگ پسندیده در این خانواده ادامه پیدا کرده و امروز مجید آزاده فرزند محمدجواد آزاده کتاب را به کتابخانه مرکزی اهدا می‌کند و این امر باید درسی برای همه ما باشد.
در بخش دیگری از مراسم مجید آزاده نیز بیان کرد: این کتاب به لحاظ ارزش‌های هنری بسیار ارزشمند است اما وقتی ارزش آن دوچندان می‌شود که همه بیننده آن باشند. برای همین تصمیم گرفتیم کتاب را به کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران اهدا کنیم تا به نوعی فرهنگ وقف و نیکوکاری که پدربزرگم روی آن تاکید داشتند ادامه پیدا کند.
وی در خاتمه بیان کرد: پدرم در طول حیات خود تلاش کرد مستمندان را یاری رساند. نیکوکاری‌های وی تنها به درمان پزشکی خلاصه نمی‌شد بلکه هر اقدامی دیگری که در این رابطه می‌توانست انجام می‌داد.
لازم به ذکر است که این کلام‌الله مجید در سال ۱۳۳۹ به مناسبت فارغ‌التحصیلی از دانشکده پزشکی دانشگاه اصفهان از جانب مرحوم حاج مهدی آزاده به پسرش مرحوم محمدجواد آزاده اهدا و از وی درخواست شده تا در معالجه مستمندان بدون نظر به منافع مادی بکوشند و شرافت نفس و سود معنوی را بر مادیات مقدم دارند.
انتهای پیام
