Həzrət Nuhun (ə) tərbiyə prosesində mehribanlıq
Mehribanlıq və məhəbbət insanların doğulduğu andan qarşılaşdıqları bir tərbiyə üsuludur. Sevgi və məhəbbət insanların anladığı və onunla birlikdə böyüdüyü ilk duyğulardan biridir.
Sevgi və məhəbbət iki növdür:
1_ Ağıl üzündən sevgi və məhəbbət: Bu üsulda duyğu ilə yanaşı məntiq də yer alır. Bu cür sevgi və məhəbbət fayda ilə müşayiət olunur. Bu sevgi növündə pedaqoq istəsə də, istəməsə də şagirdlərinin maraqlarını üstün tutur. Məsələn, övladı qəza nəticəsində yaralanan və əməliyyata ehtiyacı olan ananı götürək. Normalda ana övladının ayağına tikan dəyməsini belə sevməzdi, amma indi həkimlərə sağalması üçün onun bədənini yarmağa icazə verir.
2_ Ağılsız sevgi və məhəbbət: Bu üsulda insan istəkləri məntiq və ağılın yerini alır. Bu sevgi müsbət nəticə verməməsi ilə yanaşı, düzəlməz zərər də verə bilər. Məsələn, tutaq ki, idmançının məşqçisi fiziki cəhətdən hazır olmadan ona vacib oyunda çıxış etməyə icazə verir. Bu idmançının bu görüşdə zədə alması və onun idman gələcəyinin təhlükə altında olması təbiidir.
Allahın elçilərindən olan Nuh peyğəmbər (ə) insanları Allahın dininə cəlb etmək üçün bu üsuldan istifadə etmişdir. Normalda insanın pis əxlaqı və qəzəbi qarşısında sakit və dözümlü qalmaq çətin ola bilər. Nuh peyğəmbər (ə) onu məsxərəyə qoyan və incidən qövmünə atalıq etmişdi.
Hədislərə əsasən, Həzrət Nuh (ə) 950 il yaşadı. Ona görə də xalqı doqquz əsr onu ələ salıb, işgəncə verib. Nuh peyğəmbər (ə) bu davranışları haqqında belə deyir: Nuh (ə) belə cavab verdi: "Ey qövmüm! Məndə heç bir azğınlıq yoxdur; Mən aləmlərin Rəbbinin göndərdiyi bir elçiyəm".
“Mən sizə Rəbbimin ayələrini sizə çatdırıram, sizə öyüd-nəsihət verirəm və Allah tərəfindən bir şeylər bilirəm ki, siz bilmirsiniz” (Əraf: 61-62(.
Həzrət Nuh (ə) həmişə insanların təhqirlərinə qarşı sevgi və məhəbbətlə danışır, onlara şəfqətini bildirirdi. Əslində o, öz mənafeyini yox, insanların mənafeyini qorumağa çalışırdı.
