گروه فعاليتهای قرآنی: يک مدرس تفسير و روش تفسير قرآن دانشگاه امام صادق(ع) گفت: تركيب آيات بينات در آيه 185 سوره بقره، به اعجاز قرآنكريم اشاره داشته و در حوزه نظری قرآنی وارد میشود.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه زنجان، محمدعلی لسانی فشاركی، مدرس تفسير و روش تفسير قرآن و دانشگاه امام صادق(ع) عصر روز گذشته، 28 آبانماه در نشست تفسيری «سوره شناسی» که در جهاد دانشگاهی زنجان برگزار شد، با اشاره به اينكه آيه 185 سوره بقره در قالب دو بخش، حوزه نظری و عملی قرآنكريم را توصيف میكند، گفت: قرآنكريم در اين آيه به عنوان هدايتگر مردم (هدیللناس)، به «آيات بنيات» به عنوان حوزه نظری و «والفرقان» به عنوان حوزه عملی قرآنكريم اشاره دارد.
وی افزود: تركيب «آيات بنيات» در آيه 185 سوره بقره، به اعجاز قرآنكريم اشاره داشته و در حوزه نظری قرآن وارد میشود.
اين مدرس تفسير و روش تفسير قرآن در دانشگاه امام صادق(ع)، با اشاره به اينكه خداوند متعال در آيات سوره مباركه اسراء، 9 معجزه را برای حضرت موسی ع) اشاره فرموده است، اظهار كرد: خداوند متعال فراتر از اين امر كه بخواهد در سوره اسراء به صراحت بيان كند كه حضرت موسی(ع) دارای 9 معجزه از سوی خداوند متعال است، 6 هزار و 236 معجزه را به عنوان «آيات بينات» برای پيامبر خاتم (ص) آورده است.
لسانی فشاركی تصريح كرد: خداوند متعال با بيان «فرقان» بودن قرآنكريم در آيه 185 سوره بقره، بر حوزه عملی آن تأكيد داشته و بيان میشود كه قرآنكريم بايد وارد حوزه عملی و كاربردی شود و اين امر كه در كتاب فروشیها و كلاس و پاياننامههای دانشجويی باقی بماند، به حوزه عملی قرآن وارد نشده است.
وی با تأكيد بر اينكه سرتاسر سوره تعليم و تربيت پيامبر اكرم(ص) اين بوده است كه قرآن كريم در چهره «فرقان» تعليم داده شود، خاطرنشان كرد: هدف، جاری شدن و حضور قرآنكريم و حضور همگانی در مكتب قرآن است و «فرقان» بودن قرآنكريم هم همين وارد شدن آن به اجتماع و خانه است و نه انس هر چه بيشتر با آيات بيشتر و ختم قرآن در زمان كمتر.
اين مدرس علوم قرآنی تأكيد كرد: خداوند متعال در سوره مباركه مائده اين امر را اخطار میكند كه مسلمانان، همانند يهوديان و مسيحيان دچار فراموشی نشوند و در حالی كه بر سر سفره عظيم قرآن كريم قرار دارند، اندك بهرهای از «ماذكروا به» وحی، معنويت و كتاب آسمانی آنان را به راه فراموشی نسپارد و نسبت به بقيه سفره ناسپاسی نكنند.
لسانیفشاركی، رسول خدا(ص) را طبق آيات و روايات «اسوه حسنه» دانست و يادآور شد: در سيره پيامبر اكرم(ص) و اهل بيت(ع) هرگز ختم آيات قرآن در زمان اندك مورد انس با اين كتاب آسمانی معرفی نشده است، بلكه طبق روايات مختلف از پيامبر اكرم(ص) مبلغ و معلم قرآن كسی است كه آيه از ايشان آموخته و به ديگران بياموزد.
وی در پايان عنوان كرد: تعداد و مداومت بر آيه و سورهای از قرآنكريم، طبق سيره اهل بيت(ع) و پيامبر اكرم(ص)، همان «فرقان» شدن قرآن و وارد حوزه عمل شدن آن است.