نمایش سیر ظلمات به سوی نور در نمایشگاه «نورنوشت»

به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، عکاسی‌های سهیل قربان‌دایی‌پور از نگارش و خوشنویسی آثار احمد آریامنش در نمایشگاه مشترک این دو هنرمند عکاس و خوشنویس با عنوان «نورنوشت» ۱۹ مهرماه در گالری شکوه به نمایش درخواهد آمد.

احمد آریامنش هنرمند خوشنویسی و نقاشی‌خط، ابداع دو خط «کرشمه» و «سفیر» را در کارنامه هنری خود به ثبت رسانده است؛ وی همچنین در حال طراحی لوگوی خبرگزاری بین‌المللی قرآن را بر عهده دارد. آریامنش در مورد برگزاری نمایشگاه «نورنوشت» اظهار کرد: خداوند در قرآن کریم به «حرف» قسم می‌خورد و می‌فرماید «ن و القلم و ما یسطرون». از این جهت در خود حروف و هنگامی که کتابت می‌شود معنویتی نهفته است. در خوشنویسی سعی می‌شود کلام در بهترین حالت و با بهترین بار معنایی ایجاد و تکرار شود و از آنجا که هنرمند خوشنویس برای رسیدن به این مرحله زحمت زیادی کشیده است به طبع به دنبال تحریر واژه‌های کلیدی و تاثیرگذار می‌رود.

وی ادامه داد: خوشنویس در این مقوله معمولاً به دو جهت و دو قسمت پناه می‌برد و از آن استفاده می‌کند؛ یکی جهت ادبی و دیگری جهت مذهبی؛ یعنی از آثار شاعران و ادیبان در زمینه ادبی بهره می‌گیرد و در حوزه مذهبی به سراغ کلام‌الله و سخنان معصومین می‌رود. خوشبختانه در آثار خوشنویسی ما به وفور، هر دو اینها مورد توجه قرار گرفته است. در خوشنویسی اگر کلام تحریر شده دارای مفهوم درجه یکی نباشد، لاجرم شوق بهترین‌ها را نوشتن نیز در خوشنویس به وجود نمی‌آید.

این هنرمند نقاشی‌خط در مورد نمایش آثارش در نمایشگاه «نورنوشت» اظهار کرد: آثار این نمایشگاه را با چشمان بسته نوشتم؛ وقتی حدود سی سال قلم بدست داشته باشی، ناخواسته حروف جای خود را در ذهن تو باز می‌کنند و زمانی که قرار می‌شود که با چشمان بسته قلم را و نور را با حرکت در بیاوری و میدانی که این نور در لحظه روشن است و حرکت می‌کند، اما آنچه ثبت می‌شود را نمی‌بینی، به دلیل باید با چشم خیالت تصور کنی که چه انجام می‌دهی و آنچه را که قرار است دیگران بعدها ببینند در ابتدا باید خودت در ذهنت ببینی. آثاری که در این نمایشگاه عرضه می‌شود قبل از اینکه حتی در دوربین عکاسی ثبت شود من که در حال طراحی آنها در ذهن بودم آن را دیده‌ام و بعد آن را اجرا کرده‌ام.

آریامنش تاکید کرد: ویژگی‌ آثار این نمایشگاه این است که به هیچ وجه از کامپیوتر برای ویرایش آنها استفاده نشده است. در اجرای این آثار من به عنوان خوشنویس، خودم را در درون کادر عکاسی می‌دیدم و شروع به نگارش می‌کردم؛ فراز و فرود کادر و محدوده شرق و غرب آن را در نظر می‌گرفتم و بعد مانند یک گرافیست در نقاط طلائی کادر، تجمع و یا پراکندگی‌های لازم را ایجاد می‌کردم.

وی گفت: مطمئنا حرکت نور پس از من هم توسط دیگر هنرمندان به اجرا در می‌آید، اما دغدغه ما این بود که این آثار از نظر مبانی هم دارای قوام باشد و مانند یک اثر نقاشی دارای دیزاین باشد؛ نه اینکه بگوییم چون حرکت نور است و ما هنگام اجرا چیزی نمی‌بینیم آن را بی‌اساس اجرا کرده باشیم، دغدغه ما خیلی بیشتر بوده است و سعی کردیم آثار درجه یک و سطح بالا اجرا کنیم، که فکر می‌کنم در این زمینه موفق بوده‌ایم. در این آثار از خطوط کرشمه، سفیر و شکست نستعلیق استفاده شده است.

وی در پایان اظهار کرد: هنر تجسمی ما در حوزه حفظ و اشاعه فعال است و بخوبی کار می‌کند ولی در حوزه خلاقیت دارای رکود است و نیازمند یک فضای جدید و یک طرح نو است؛ متاسفانه هنر شرق در حوزه خلاقیت دست به عصا راه می‌رود.

سهیل قربان‌دائی‌پور هنرمند عکاس در ادامه در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا اظهار کرد: من به همراه استاد آریامنش جلساتی را تشکیل دادیم که هنر عکاسی را با هنر خوشنویسی ترکیب کنیم تا خط را از فضای تکرار خارج کنیم. اگرچه فضای تکراری حاکم بر خوشنویسی طی چند سال اخیر کمی شکسته شده است، اما از دیدگاه من نسلی که مدرنیته را می‌شناسد از خوشنویسی دور شده است و این به دلیل آن است که خط به فضای مدرنیته وارد نشده است.

وی ادامه داد: در جلساتی که با یکدیگر داشتیم تصمیم گرفتیم که خط را به درون فضای مدرنیته بکشانیم. علاقه‌مندی استاد آریامنش همراه با تسلط ایشان در نوشتن در ابعاد بزرگ، با توجه به اینکه ایشان در زمینه نقاشی‌خط بسیار فعال هستند، زمینه را برای آغاز این حرکت فراهم کرد. از آنجا که اثر هنری از هیچ به وجود می‌آید دوستی و صمیمیت قلبی و هماهنگی موجود بین ما طی کار موجب شد این موارد در روح آثار نیز جاری شوند. پس از شروع به کار، به صورت باور نکردنی از یک سری مراحل که من پیش‌بینی می‌کردم از ما انرژی مضاعف بگیرد براحتی گذر کردیم. حال و هوای موجود در حین کار موجب می‌شد که کار را بسیار هماهنگ پیش ببریم و تکرار مراحل لازم نبود.

قربان‌دائی‌پور عنوان کرد: در این آثار اصل ماجرا بر روی نور نهادینه شده است؛ نور با شکستن فضای تاریک، تضادی میان سیاهی و روشنی ایجاد می‌کند. ترکیب نور با خطوط خوشنویسی، حس هر دو هنرمند عکاس و خوشنویس را در آثار جریان داده است. گرایش آثار در نمایش سیر از ظلمات به نور، بیان جدیدی از مذهب در هنر را به نمایش گذاشته است. در حالیکه آثار مذهبی معمولا در فضای کلاسیک خلق شده است، ما در این آثار سعی کردیم اثری را که تم مذهبی دارد در قالبی مدرن که جوان‌پسندتر باشد نشان دهیم تا در حالی که رد پای سنت در اثر وجود دارد نسل جدید ارتباط بهتری با آن برقرار کنند.

وی با اشاره به این موضوع که اثار ارائه شده در این مجموعه جدید است و تاکنون در جایی به نمایش در نیامد اظافه کرد: ترکیب شدن این دو هنر با یکدیگر و خلق اثری ترکیبی چیزی بود که برای هر روی ما جذاب و دوستداشتنی بود؛ زیرا خود ما هم هنگامی که در حال کار بر روی اثر بودیم غیر از اتودی که مد نظر داشتیم و در تصورمان بود چیزی در فضای وجود، وجود نداشت که ببینیم و تا هنگامی که کار تمام و دیده می‌شود اثر محسوس نبود. این برای خود ما بسیار جالب بود؛ زیرا اثرهای خلق شده کاملا براساس طرح‌های ذهنی و غیر قابل پیش‌بینی بودند.

این هنرمند عکاس عنوان کرد: آثاری که به نمایش درمی‌آید عکس‌العلمل نور است و سرعت نور آنچنان زیاد است که نمی‌توانیم آن را کنترل کنیم و همه سعی ما برای کنترل یک چیز کنترل‌نشدنی بوده است. هیچ کدام از ما، یعنی من به عنوان عکاس و جناب آریامنش به عنوان خوشنویس، دارای تجربه خلق اثر مشترک نبودیم. فرم هنری که هر روی ما کار می‌کنیم به‌گونه‌ای فردی است. این بدین معنی است که شما مجموعه عکس می‌‌بینید ولی مجموعه‌ای که دسته جمعی عکاسی شده باشد نمی‌بینید درحالیکه در آثار این نمایشگاه از هر دو هنر خوشنویسی و عکاسی به یک اندازه وجود دارد و تجربه این کار برای هر دوی ما جالب بود. در این کار هر دوی مان همدل بودیم و دوستی و شناخت و نزدیکی قلبی بین ما موجب شده بود که هر دو با روندی که در پیش گرفتیم همراه باشیم.