امیرکاووس بالازاده، پژوهشگر و نویسنده تئاتر در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با اشاره به اهداف برپایی جشنواره تئاتر «صاحبدلان» گفت: یکی از اهداف ایجاد این جشنواره متمرکز کردن جریانات تئاتر دینی برای تحقق منظور خاصی بود که از همان ابتدا به عنوان دستورالعمل اجرایی این جشنواره مورد تأکید و توجه مسئولان قرار گرفت.
وی گفت: این منظور خاص در گام نخست هدفگذاری تولیدات تئاتر دینی در دو سطح تولیدات فاخر و تولیداتی هم سطح با بینش و میزان درک مخاطبان عام بود که البته پس از گذشت سه دوره از برگزاری این جشنواره هنوز هیچ یک از این اهداف حتی نائل شدن به آن سطحی از تولیدات که مورد اقبال عموم واقع شود به دست نیامده است.
جذابیت بصری و روایت قصهای معلوم و مشخص در تولید تئاتر دینی مورد توجه قرار گیرد
بالازاده با اشاره به اینکه تقدم و تأخری در تحقق اهداف جریانهای تئاتر دینی همچون جشنواره «تئاتر صاحبدلان» باید مورد توجه قرار گیرد گفت: ابتدا اعتماد و توجه مخاطبان در هر سطحی و در کلام کلی مخاطب عام تئاتر باید نسبت به این تولیدات جلب شود و زمینه برای گرایش مخاطبان برای به تماشا نشستن نمایشهای دینی فراهم شود که به این منظور بیش از هر چیز و رعایت مسائل فنی و تکنیکی باید نمایش تولیدی از جذابیت بصری و روایت قصهای مشخص با شروع و پایانی روشن و شفاف برخوردار باشد.
این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه بیشمار روایات دینی و مذهبی و حتی قرآنی وجود دارند که میتوانند به این منظور دستمایه کار گروه اجرایی قرار گیرند تصریح کرد: یکی از مسائلی که به عنوان مانعی بر سر راه عرضه مطلوب نمایشهای دینی در مقابل دیدگان مخاطب میشود کمبود و یا نبود سختافزار مؤثر تئاتری از قبیل سالن نمایش و سایر ادوات و تجهیزات مورد نیاز است.
امکانات نمایشی پایتخت با شهرستانها به منظور اجرای نمایش دینی یکسان نیست
وی در ادامه گفت: چنین معضلی موجب میشود تا یک اثر نمایشی شاید در پایتخت به سبب در اختیار بودن امکانات بیشتر اجرای موفقی آن هم در یکی دو اجرای زمان جشنواره داشته باشد و بعد که برطبق برنامهریزی ستاد اجرایی جشنواره «تئاتر صاحبدلان» قرار میشود که همان نمایش در شهرستان محل تولید خود به اجرای عموم درآید، مشکلات زیادی را به دنبال داشته باشد.
بالازاده تأکید کرد: به نظر من جشنواره «تئاتر صاحبدلان» به عنوان جریان تأثیرگذار تئاتر دینی باید به شکل موازی هر دو منظور را به یک اندازه به پیش ببرد و علاوه بر اینکه به تولید آثار دینی با رویکرد و نگاهی بکر و نو توجه دارد، شرایطی را به وجود آورد که آرام آرام شهرستانها به اعتبار نام این جشنواره بتوانند از نظر تجهیزات سختافزاری مجهز شده و کمبودهای خود را برای اجرای ایدهآل نمایشهای دینی مرتفع سازند.
این پژوهشگر تئاتر در پایان گفت: برای تولیدات نمایشی در سطحی حرفهای به منظور تأمین نظر مخاطبان نخبه و خاص نیز باید جشنواره «تئاتر صاحبدلان» دارای برنامهای جامع و کامل باشد و در هر دوره متناسب با بودجه و در اختیار داشتن امکانات به تولید تعدادی نمایش حتی انگشتشمار همت گمارد که هم موجب رضایت مخاطبان حرفهای و نخبه تئاتر شده و هم از نظر داشته فرهنگی، آثاری نمایشی در اختیار داشته باشد که بتواند آن را عرضه بینالمللی کند.