حجتالاسلام و المسلمین مجتبی کلباسی اشتری، مدیر مرکز تخصصی مهدویت در گفتوگو با با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) گفت: عاشورا تبلور ارزشهاست و به طور کلی میتوان گفت هر چه ارزش در اسلام وجود داشته باشد به نوعی نمودی از آن در جریان نهضت حسینی(ع) و قیام عاشورا وجود دارد؛ دفاع از امام، حرکت برای اصلاح جامعه، مردانگی، وفا، معصومیت و لطافت، خانواده و ارتباطات خانوادگی در آن متبلور است و به طور خلاصه میتوان عاشورا و نهضت حسینی را نهضتی ارزشی قلمداد کرد.
وی افزود: علاوه بر اینکه ارزشها در آن متبلور هستند ضد ارزشها هم در آن حضور دارند و نقش ضد ارزشها در این نهضت پررنگ کردن و نشان دادن هر چه بیشتر ارزشهاست. خوبی زمانی خودنمایی میکند که در کنارش بدی و زشتی باشد. اگر چه وفای به عهدی خوب است اما زمانی به خوبی نشان داده میشود که در کنار پیمان شکنی باشد. وفای حبیب ابن مظاهر زمانی به چشم میآید که پیمان شکنی کوفیان در میان باشد.
قائم مقام ستاد اقامه نماز تشریح کرد: بنابراین زمانی که همه ارزشها در این نهضت وجود داشته باشند به مثابه آن پیامهای متعددی در این قیام وجود دارد که هر کسی میتواند به فراخور زندگی خودش از این پیامها بهره کافی و وافی ببرد؛ هر کدام از این ارزشها و پیامها میتوانند برای هر فرد چراغ راه زندگی و نیل به سمت سعادت باشد.
وی افزود: شاید بتوان گفت روایت «إنَّ الُحُسَین مِصباحُ الهُدی وَ سَفینهُ النِّجاة» اشعار به همین مطلب داشته باشد؛ اما مطلب بسیار مهم و روشنی که در این روایت وجود دارد اشاره به کشتی نجات بودن کشتی حسین (ع) است. وقتی به کشتی نجات اشاره میکند قطعا مقصود روایت جدا کردن از کشتیهای عادی است، کشتی نجات کشتیای است که برای نجات غرق شدگان در دریا حضور مییابد. کشتی عادی نیست که در حال گذار است و اگر کسی در حال غرق شدن باشد را بخواهد نجات دهد؛ بنابراین فلسفه کشتی حسینی نجات همه کسانی است که در حال غرق شدن هستند.
کلباسی اشتری بیان کرد: بر این اساس زمانی این روایت را در کنار حضور همه ارزشهای اسلامی در این نهضت قرار میدهیم میتوان به این نتیجه رسید که حسین (ع) برای رهایی همه شیعیان و بلکه همه انسانها از بند دنیا و دنیازدگی و هر آنچه انسان را به تباهی و غرق شدن میکشاند پیامی دارد.
وی تاکید کرد: اما در میان این پیامها نکته مهمی وجود دارد و آن این است که در زندگی چه چیزی را باید فدای چه کرد؛ امام حسین(ع) خود و خانواده و همه نزدیکانش را فدای اسلام و احیای دین اسلام کرد و این نشان دهنده این است که ایشان برای زندگی و حیات خود برنامه داشت؛ ایشان یک محور و مبنا برای زندگی خویش داشت که بر اساس این محور و مبنا بود که همه چیزش را فدای آن کرد. محور و مبنایی که برای ایشان از همه چیز مهمتر و ارزشمندتر بود. زمانی که دید این محور و ارزش در معرض خطر قرار دارد از جان خویش دریغ نکرد و آن را برای حفظ و احیای آن مبنا فدا کرد.
مدیر مرکز تخصصی مهدویت گفت: ظلمستیزی و عدم تسلیم در مقابل ظلم و ستم از دیگر پیامهای مهمی است که اتفاقا در طول تاریخ بشر هر جنبش و نهضتی در میان شیعیان و حتی در گاهی مواقع در میان مسلمانان به وجود آمده بر اساس تاسی به قیام آن حضرت شکل گرفته است. یکی از مهمترین این نهضتها که خود را بسیار وام دار نهضت حسینی میداند انقلاب اسلامی است. در حقیقت این محرم و صفر و منابر در مراسم امام حسین (ع) بود که نتیجه ارزشمندی چون انقلاب اسلامی را رقم زد. جنگ تحمیلی و حزب الله لبنان و حتی حرکتهای ضد استکباری منطقه در دهه اخیر نیز از دیگر نهضتهایی است که هر کدام به نوعی وامدار امام حسین (ع) و نهضت ایشان هستند.
وی افزود: شاید بتوان گفت یکی از مهمترین شاخصههای موفقیت نهضت حسینی این بود که هم شعور در آن بود و هم شور؛ تمام کسانی که در شب عاشورا در خدمت امام حسین (ع) بودند و تا آخرش هم باقی ماندند قطعا به واسطه شعور درک جایگاه امامت و امام حاضر بود. همه آنهایی که آنجا بودند از لحاظ شعور به حد کاملی رسیده بودند و این شعورشان باعث شد که خود را فدای امام کنند. از طرف دیگر شوری که در میان این یاران بود مثال زدنی بود. شب عاشورا هر کدام از این یاران شوری با خدای خود و امام خود داشتند. بر این اساس عزاداریها و مراسماتی که برای عزای حسینی برپا میشود هم باید این دو را داشته باشند. هم بصیرتافزایی باید باشد همه گریه و سینه زنی؛ شعور بدون شور فایدهای نخواهد داشت و شعور بدون شور هم کار به جایی نخواهد برد.
کلباسی اشتری در پایان افزود: بنابراین شعور و شور در مجالس حسینی مانند دو بال هستند که هر کدام آنها نباشد پرواز ممکن نخواهد بود. البته باید مراقب آسیبها و خرافات هم بود؛ چرا که گاهی خرافات باعث میشود با اینکه پرنده بال دارد پایش به ریسمانی بسته شده باشد که امکان پرواز ندارد و خرافات دقیقا همین نقش را ایفا میکنند. خرافات مانع به ثمر رسیدن هدف و انتشار پیامهای عاشورایی و حسینی میشوند.