قمه‌هایی که فرق اسلام می‌شکافد/ بی‌حجابان حرمت‌شکنانی با خنجرهایی برنده‌تر

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) برپا شدن دکه‌های فروش خنجر، شمشیر و آنچه با عنوان قمه شهرت یافته و بیشتر عربده کشان و بر هم ریزندگان نظم و امنیت اجتماعی اقدام به استفاده از آنها می‌کنند همزمان با جدی‌تر شدن عزاداری‌ها در شهر کربلا و نزدیک‌تر شدن به صبح روز عاشورا دلهره‌ای عجیب را میهمان شهر کربلا می‌کند و رزمگاهی سخت را وعده می‌دهد و این همه زمانی شگفت‌انگیز می‌شود که والدین نسبت به خرید این ادوات خطرناک برای فرزندان خود اقدام و با نثار بوسه‌ بر چهره دلبندشان که اکنون مجهز به شمشیرو قمه شده تبرک می‌جویند.

 قمه‌زنی و نتایج بهداشتی، اجتماعی و فرهنگی

مراسم قمه زنی در کربلا که از تقدس خاصی در میان برخی افراد برخوردار است اندکی پس از اذان صبح روز عاشورا آغاز می شود و میعادگاه افرادی است که به خونخواهی مولایشان حسین(ع)، مظلوم تاریخ برخاسته‌اند و ابزاری جز دست به شمشیر بردن و قمه زنی ندارند به طوری که تا پیش از اذان ظهر و آغاز عزای طویرج رزمگاه آنان به دریایی از خون بدل می‌شود که نتیجه‌ای جز خودزنی، بوی آزار دهنده خون و تعفن و به خطر افتادن بهداشت عمومی و فردی نخواهد داشت و آثار اجتماعی، فرهنگی و تبلیغات سو هزاران رسانه بیگانه که به شکار این لحظات کمین کرده‌اند تبعاتی است که خدشه‌ها و لطمات جبران ناپذیری بر پیکره اسلام وارد می‌کند.

کمااینکه حجت الاسلام فلاح‌زاده نماینده پاسخ به احکام امام خامنه‌ای نیز در پاسخ به استفتائی مبنی بر حکم قمه‌زنی از روی ارادت و عشق در ایام عزاداری امام حسین(ع) عنوان کرد: «به نظر حضرت آیت الله خامنه‌ای قمه زنی و تیغ زنی چه از روی عشق و علاقه باشد و چه غیر از آن و به هر صورت چه علنی و چه مخفی حرام است و بایستی از این کار پرهیز شود».

حضرت آیت الله مکارم شیرازی در پاسخ به این استفتاء فرمودند: «اشکال دارد؛ مخصوصا قمه زنی که هرگز در زمان ائمه هدی چنین چیزی وجود نداشته، در مجالس عزدارای امام صادق علیه السلام و امام رضا علیه السلام و این بزرگواران خالی از این مسائل بوده است و همچنین آسیب رساندن مهم به بدن جایز نیست و ای بسا این موارد موجب وهن عزاداری هم می شود البته کسانی که این کارها را می‌کنند روی عشق امام حسین علیه السلام است ولی باید بدانند عشق امام حسین علیه السلام اجازه نمی‌دهد این کارها را بکنند به این دلیل که دشمنان از آن سوء استفاده می کنند و باعث وهن عزاداری می‌شود.»

خنجرهایی تیزتر و برنده‌تر از قمه جاهلان در دست بی‌حجابان تهران

اگرچه قمه‌زنان با اعتقادی عمیق به مظلومیت حسین(ع) و حقانیت قیام او برای آبروداری و ابراز ارادت به امام مظلوم برخاسته‌اند اما ناآگاهانه، جاهلانه و از سر پاکی دل خنجر به دست گرفته و آبروی مسلمانان می‌ریزند اما زنان، مردان و دختران و پسرانی که آگاهانه، معاندانه و مغرضانه خود را می‌آرایند و عاشورای حسینی در گذرهای شهرمان را جولانگاه حقارت‌ها و کاستی‌های خود می‌کنند خنجرهای تیزتر و برنده‌تر از قمه جاهلان به دست گرفته و به اسرای کربلا که یزیدیان معجر از سر آنان برکشیدند دهن کجی می‌کنند و سکوت در برابر آنان به منزله فراموشی رسالت حسین(ع) است که برای امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه با جهالت عصر خویش، خونش بر شمشیر شد و اهل بیتش تازیانه‌ها خوردند و زخم زبان‌ها شنیدند.

فروگذاری نهی از منکر؛ ورود به جبهه باطل

در مصاف کربلا، میانه‌روی معنا ندارد یا در جبهه حقی یا در جبهه باطل به طوری که حتی سکوت و فروگذاری نهی از منکر در برابر حرمت‌شکنان حیا و حجاب و یا هر خدمتی به قمه زنان، آب در آسیاب دشمن ریختن و خنجر بر پیکره اسلام زدن تعریف می‌شود و تو را از حق بیرون می‌کند و در جبهه باطل قرار می‌دهد.

مگر رسالت حسین بر امر به معروف و نهی از منکر پایان یافته که عاشورا جولانگاه حریم‌شکنان پرده‌در عفت و پاکدامنی در کوچه‌های شهرمان شده است؟

شورعاشورایی به چه قیمتی؟

اما آنان که شور عاشورایی را به قیمت حضور هتاکان و جاهلان و حرمت شکنان و بی حجابان می‌طلبند باید بدانند شور عاشورایی در عداد اصحاب اباعبدالله و فزونی همراهانش نبود که به راستی قدم و استواری گفتار و اعتقادات مبتنی بر شعور آنان بود زیرا شوری که با شعور همراه نباشد نه تنها حماسه آفرین نیست بلکه تلاش‌های کمرنگ مسئولان در الگوسازی اسلامی را نیز عقیم کرده و جبهه حق را محل عرض اندام باطل خواهد کرد.

کجایند آنان که « بَرِئْتُ اِلَی اللَّهِ وَ اِلَیْکُمْ مِنْهُمْ وَ مِنْ اَشْیاعِهِمْ وَ اَتْباعِهِمْ وَ اَوْلِیاَّئِهِم» را سر می‌‌دهند و از ظالمان و پیروان و دوستان آنان بیزاری جوئیده‌اند؟!