گزارش ایکنا از سفر پیاده اربعین/ شنیدنی‌هایی که باید دید
گروه اجتماعی: و هر چیزی که از این مردم طلب کنی با کمال میل به تو میدهند چرا که درخواست زائر از خود را متبرک می‌دانند و با جان و دل خدمت‌رسانی می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) شاید آغاز گزارش سفر پیاده اربعین با یک انتقاد کار خوبی نباشد اما مهران شهری مرزی است که در طول تاریخ هشت سال جنگ تحمیلی صدمات زیادی دیده است و باید بازسازی شود؛ (بازسازی می‌شد!) اما نه با 10 هزار تومان عوارض مصوب شورای شهر مهران برای زائران کربلای معلی.
دولت برای خروج از کشور عوارض مشخصی وضع کرده است و گرفتن هر گونه عوارض اضافی باید با مصوبه دولت و به صورت قانونی سراسری باشد نه مصوبه شورای شهری که نصف زائران عتبات عالیات از آن تردد می‌کنند؛ نباید گرفتن این عوارض به مرزهای دیگر هم تسری پیدا کرده به سنت تبدیل شود.
رفتار بسیار خوب مرزبانان ایران و عراق/ سخت‌گیری در کار نبود
اما رفتار بسیار خوب و تلاش برای حل مشکلات زائران توسط مرزبانان کشورمان و کشور عراق بسیار قابل ستایش است؛ سخت‌گیری‌های معمول در مرز طی روزهای منتهی به اربعین حسینی و بعد از آن به شدت کاهش یافته بود و فقط در مواردی که مشکل قانونی بسیار مهمی وجود داشت از ورود زائران به خاک عراق ممانعت می‌شد.
پایانه‌های مرزی عراق بسیار فرسوده هستند
پایانه‌های مرزی عراق بسیار فرسوده هستند؛ این پایانه‌ها مدام مورد استفاده زائران کشورمان قرار می‌گیرند و می‌توان با مشارکت دولت ایران و حتی خیرین طی تفاهم‌نامه‌‌هایی به بازسازی این پایانه‌ها کمک کرد. (بیش از زائران عراقی این پایانه‌ها مورد استفاده خود ماست) امکانات خدماتی و بهداشتی آن سوی مرزهای ایران نیز بسیار نامناسب است به نحوی که حتی سرویس‌های بهداشتی مناسبی در پایانه‌های مرزی کشور عراق وجود ندارد؛ البته خوشبختانه این مشکل در پایانه‌های مرزی ایران دیده نمی‌شود.
و آغاز یک مسیر پیاده به عشق حسین(ع) از نجف، بغداد و بصره
مسافتی حداقل 200 کیلومتری (مسافت 80 تا 90 کیلومتری بین نجف تا کربلا و 120 کیلومتری بغداد تا کربلا که بیشتر به عنوان مسیر پیاده‌روی اربعین مورد استفاده قرار می‌گیرد) و البته مسیر بیش از 300 کیلومتری بصره تا کربلا که زائران از آن هم استفاده می‌کنند جلوه‌ای از کربلاست، از کودک شیرخواره تا سالخوردگان در این مسیر همراهند.
زائران و خادمان کودک و نوجوان کربلا زیاد هستند. حضور بانوان با فرزندانشان شیرخوار هم قابل توجه است پیاده‌روی 80 کیلومتری با یک یا چند کودک، زائران با ویلچر، معلولان که از ناحیه پا دچار معلولیت هستند و افرادی با پای برهنه.
اینجا جشنواره نذورات است/ هر کس هر چه داشته آورده
حداقل 200 کیلومتر چادر عزاداری برپاست. چادرهایی که تمام مدت هر نوع خدمات که به فکر انسان می‌رسد را به زائران ارائه می‌کنند از غذای نذری گرفته (مرغ بریان، کباب، ماهی، انواع پلو و خورشت و حتی پیتزا)، تا انواع نوشیدنی (آب، چای، قهوه، آب‌میوه)، میوه، خرما و هر چیزی که در کشور عراق مورد مصرف قرار می‌گیرد و اصرار فراوان برای استفاده از این نذورات.
و هر چیزی که از این مردم طلب کنی با کمال میل به تو میدهند چرا که درخواست زائر از خود را متبرک می‌دانند و با جان و دل خدمت‌رسانی می‌کنند.
حتی پوشک بچه به عنوان نذری به مادران بچه‌دار ارائه می‌شود، کودکانی که در مسیر ایستاده‌اند و با دیدن مادری با کودکش به سمت وی می‌روند و پوشک بچه به وی میدهند. حتی چادرهایی برای ماساژ پای زائران برپا شده بود (ویژه خانم‌ها و آقایان) ماساژ با دست و دستگاه. آنهایی هم که دستگاه‌های سنجش وزن و قد داشته‌اند همان را آورده‌اند و اگر کفشت، لباست و یا ساکت پاره شد عده‌ای داراییشان نخ و سوزن است همان را آورده‌اند و کیف و کفش و لباست را می‌دوزند.
تفاوت این سوی مرز و آن سوی مرز
یک خط فرضی مرزی فاصله است اما همین خط چیزهایی زیادی را متفاوت کرده است؛ در داخل خاک ایران زیرساخت‌های بهداشتی و خدماتی فراهم است اما در آن سوی مرز زیرساختی وجود ندارد؛ در این سوی مرز هیچ نذوراتی به زائران ارائه نمی‌شود و این در حالی است که در مناسبت‌های خاصی مانند اربعین حتی زائران تا چند روز پشت مرز می‌مانند تا ویزا دریافت کرده کربلایی شوند اما در عوض در آن سوی مرز التماست می‌کنند که نذری بگیری.
در آن سوی مرز برای برپا کردن چادر نذریت باید از روزها قبل جا بگیری و اگر دیر کنی جایی نمی‌ماند برای برپاکردن چادرت اما در این سوی مرز همه جا خالی‌ست.
ایرانی خیری نیست که اکرام کند؟
یعنی هیچ خیری نیست که به خیل زائران امام حسین(ع) که بسیاری از آنها از روستاهای دور و با کمترین امکانات راهی مرزها شده‌اند اکرامی، اطعامی و یا نذری ارائه کند؟ حتی شده یک بطری آب! نکته جالب، توجه مردم عراق به این خلأ و نیاز در مرزهای ایران بود به نحوی که علاقه خود را برای آوردن خدمات و نذری‌هایشان به داخل خاک ایران اعلام می‌کردند.
تنها مسئله‌ای که در خصوص نذورات می‌توان به عنوان یک مشکل مطرح کرد، نبود مدیریت آنهاست به نحوی که بخشی از نذورات اسراف می‌شود در حالی که می‌توان با اعلام به مردم از آنها خواست غذاها را به صورت بسته‌بندی و مناسب نگهداری ارائه کنند و یا غذاهای فاسد نشدنی مانند خشکبار نذر کنند.
هیچ کس گرسنه و بی‌سرپناه نمی‌ماند
و در پایان روز همه زائران در چادرها اسکان داده می‌شد و عده‌ای نیز که خانه‌های آنها نزدیک‌تر به جاده است با ماشین و یا با پای پیاده و با اصرار زائران را به خانه‌های خود برده اولین کاری که در خانه‌های خود برای زائران انجام می‌دادند این است که جوراب زائران را درآورده و می‌شویند.
اسکان در خانه محدود به مسیر پیاده اربعین نیست، در نجف کربلا و کاظمین نیز مردم زائران را در خانه‌های خود اسکان میدهند و نکته ارزشمند اینکه وسایل غیر ضروری خانه را در یک اتاق جمع کرده به همراه اعضای خانواده خود در یک اتاق ساکن می‌شوند و بقیه خانه را در اختیار میهمان خود قرار میدهند.
علاوه بر این طی روزهای منتهی به اربعین حسینی در شهر کاظمین مسئولان حرم مدام از طریق بلند‌گو به زبان فارسی اعلام می‌کردند که محل اسکان برای زائران فراهم است و حسینیه‌ای بزرگ را برای این کار اختصاص داده شده بود که در آنجا به زائران غذا و خدمات ارائه می‌شد و بعد از اینکه این حسینیه پر شد ماشین‌های متعددی زائران را سوار و به حسینیه‌های دیگر منتقل می‌کردند.
البته در شهر کربلا و نجف به دلیل فراوانی زائران این امکان برای حرم‌ها فراهم نیست و خود مردم به صورت خودجوش زائران را به خانه‌هایشان می‌بردند.
ما برای زائران عراقی امام رضا(ع) چه می‌کنیم؟
ایرانیان خود را به میهمان نوازی مشهور می‌دانند اما رفتار مردم عراق نکات ارزشمند و آموزنده‌ای برای همه ما دربردارد که باید به آن توجه کرد به ویژه برای ساکنان شهرهای مشهد و قم که زائران عراقی مدام در آنجا تردد می‌کنند.
بیتوته در کربلا توصیه نشده است
زائران عراقی دو تا شش روز طی مسیر کرده خود را به کربلا می‌رساندند و به دلیل اینکه حرم مملو از جمعیت است حتی در حیاط حرم و بیرون حرم زیارت اربعین را قرائت کرده و پس از استراحتی کوتاه و قبل از شب باز می‌گردند و این رسم برگرفته از روایاتی است که می‌فرماید بیتوته در کربلا توصیه نشده است.
شعار لبیک یا حسین
شعاری که بیش از همه در اربعین سال جاری عنوان می‌شد «لبیک یا حسین» بود که جمعیت‌ها و گروه‌های مختلف آن را تکرار می‌کردند به نحوی که در حضور هفت تا هشت ساعته در حرم امام حسین(ع) این شعار به صورت مداوم از سوی گروه‌های مختلف ذکر می‌شد.
و حضور زائران سوری و بحرینی که عکس‌های فرزندان شهید خود را همراه داشتند یعنی هنوز تشیع مظلوم است.
نظافت؛ معضلی در عراق
در مراسم اربعین به دلیل استفاده زیاد از ظروف یک بار مصرف تجمیع این ظروف در معابر می‌توانست به معضلی بهداشتی تبدیل شود اما اقدام عمومی مردم، هیئت‌ها و حتی نیروهای نظامی برای جمع‌آوری زباله‌ها مانع بروز این مشکل شد.
پزشکان تخصصشان را وقف زائران امام حسین(ع) کردند
ده‌ها و صدها مراکز پزشکی از سوی هلال احمر و مردم طی مسیر پیاده‌روی اربعین موجب شده بود امکانات پزشکی در طول مسیر به طور کامل فراهم باشد و پزشکان عراقی چادرهایی برپا و در حال خدمات رسانی بود.
اگر چه همچنان تعدد بازرسی‌ها وجود داشت اما ضروری بود و خوشبختانه اربعینی بدون حادثه جدی تروریستی در سال جاری برگزار شد.
