اجرای آموزه‌های سرمایه‌داری در جامعه اسلامی محکوم به شکست است
گروه اقتصاد: مفاهیمی نظیر دهه عدالت و پیشرفت یا توجه به تدوین الگوی اسلامی پیشرفت حاکی از این واقعیت است که بدنه تصمیم‌گیری نظام به این باور رسیده‌اند که مفاهیم سرمایه‌داری در جامعه اسلامی شکست خورده‌است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، مراسم رونمایی از کتاب «اقتصاد مقاومتی؛ زمینه‌ها و راهکارها» تألیف آیت‌الله عباسعلی اختری از تازه‌های نشر مؤسسه امیرکبیر عصر امروز، 25 دی با حضور مولف کتاب و میهمانانی از جمله حسن سبحانی، عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران و حجت‌الاسلام خاموشی، رئیس سازمان تبلیغات اسلامی در سالن اجتماعات ساختمان مرکزی سازمان برگزار شد.
تأکید بر تأسیس نظام اقتصادی اسلام در قانون اساسی
براساس این گزارش، حسن سبحانی در سخنانی کوتاه با اشاره به آرمان‌ها و خواست‌های مردم در در جریان انقلاب اسلامی گفت: در مقدمه قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی تأکید شده که نظام جمهوری اسلامی از طریق نهادهای تحت امر خود می‌بایست به تأسیس نظام اجتماعی اقتصادی اسلام مبادرت کند. به عبارت دیگر نهادهای نظام جمهوری اسلامی ایران باید در جهت خواست‌های مردمی که تحقیقاً و یا به تبعیت از جمع نسبت به برقراری نظام اسلامی مطالبه داشتند و برای آن انقلاب کردند، پاسخگوی عملی داشته باشد و زمینه‌های تأسیس این مدل از نظام سیاسی را فراهم آورد.
نتایج نامطلوب اتخاذ رویکرد مقطعی برای اهداف بلندمدت
وی در ادامه در خصوص اقدامات صورت گرفته طی سه دهه اخیر گفت: در رابطه با اینکه ما چه کرده‌ایم باید به راه‌هایی که پیش رو بود و می‌توانستیم در راستای آن گام برداریم اشاره کرد. راه اول اینکه به ساختارسازی و زمینه‌سازی براساس نص صریح قانون اساسی مبادرت کنیم و به تقاضایی که مردم در رابطه با ساخت و برقراری نظام اقتصادی اجتماعی اسلام داشتند پاسخ مطلوب بدهیم که متاسفانه در این مسیر اقدام جدی صورت نگرفت.
عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران در رابطه با رویکرد دوم در عرصه توجه به مبانی دینی در اقتصاد اسلامی اظهار کرد: روش دوم این طور بود که آموزه‌های اسلامی را با اقتصاد مدرن ترکیب کنیم و مدلی از آن استخراج کنیم و به عنوان نظام اقتصادی جمهوری اسلامی ایران معرفی کنیم که این راه آسان‌تر و در دسترس‌تر بود؛ البته مشکلاتی که پس از انقلاب اسلامی گریبان نظام جمهوری اسلامی را گرفت و مشکلات نظام را فراتر از مشکلات عادی یک نظام تازه انقلابی کرد، موجب شد تا عملاً به سمت روش‌های جاری اقتصاد(سرمایه‌داری، بازار آزارد و در مواردی از اقتصاد سوسیالیستی و برخی شقوق آن) استفاده کنیم و این راه‌حل مقطعی را به شکل بلندمدت مورد استفاده قرار دادیم و این سبب شد تا عملاً راه اول و توجه به اقتصاد اسلامی به محاق رود.
سرمایه‌داری در جامعه ما کارآمد نیست
وی در پایان سخنان خود با تقدیر از مولف کتاب عنوان کرد: در کتاب اقتصاد مقاومتی، زمینه‌ها و راهکارها با توجه به آیات و نشانه‌های اقتصادی در قرآن بیان شده و از آنجا که طی سال‌های اخیر مفاهیمی نظیر دهه عدالت و پیشرفت یا توجه به تأسیس و تدوین الگوی اسلامی پیشرفت مطرح شده، اولاً حاکی از این واقعیت است که شکست‌خوردگی مفاهیم سرمایه‌داری در نظام اسلامی ما مبرهن شده و نخبگان و مسئولان به این باور رسیده‌اند و ثانیاً توجه به مفاهیم مربوط به جهاد اقتصادی و اقتصاد مقاومتی به شکل دینی آن نیز حائز اهمیت قرار گرفته است.
این گزارش می‌افزاید؛ پس از سبحانی، آیت‌الله اختری، در اظهاراتی عنوان کرد: اسلام مظلوم است و این مظلومیت به حدی واقع شده که در جوامع اسلامی نیز وجود دارد. جوامع اسلامی اگر چه از این معارف در مقام نظر بهره‌مند هستند، اما تا زمانی که آموزه‌های قرآنی به شکل عملی آن در بطن جامعه و نظام اقتصادی وارد نشود، ارزش و کاربرد نخواهد داشت.
اقتصاد مقاومتی، اقتصاد اسلامی است
آیت‌الله اختری در رابطه با ویژگی‌های بارز کتاب اقتصاد مقاومتی، زمینه‌ها و راهکارها گفت: به زعم همه کارشناسان علوم دینی و اقتصادی، تطبیق دادن مبانی دینی و آموزه‌های اقتصادی اسلام با موضوعات مربوط به اقتصاد متعارف دشوار است و در این کتاب سعی شده تا حد امکان نزیکترین ارتباط بین آیات و آموزه‌های اقتصادی با مباحث روز مورد نظر قرار گیرد. باید توجه داشت که مطابق اسلام، اقتصاد صحیح، اقتصاد مقاومتی است و در مقابل اقتصاد مقاومتی، اقتصاد تکاثری قرار دارد.
وی در پایان در رابطه با موانع پدید آمده در برابر اقتصاد اسلامی افزود: مشکلات پیش آمده ناشی از دو عامل درونی و یک عامل بیرونی است. عامل درونی، مسئله عدم توجه به ظرفیت‌ها و داشته‌ها در سرزمین‌های اسلامی است که سبب شد تا طی قرون متمادی مورد چپاول و استعمار قرار گیرند و دلیل این امر به نوع نگاه غالب و البته اشتباهی باز می‌گردد که ثروت و ثروت افزایی را مذموم تلقی می‌کرد؛ حال آنکه چیزی که مذموم است ثروت اندوزی است. نشانه یک جامعه سفیح این است که افراد توجهی به سرمایه خود نداشته باشند و این در برخی جوامع جزم‌اندیش به خوبی قابل مشاهده بود. دو دلیل دیگر که از آن به عنوان عوامل درونی یاد می‌شود، سوءمدیریت و عملکردها و اجراهای نادرستی است که سبب شد تا جامعه آنطور که باید در عرصه اقتصاد پیشرفت نداشته باشد.
