به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، ابوالقاسم حسینجانی، پژوهشگر قرآن و نهجالبلاغه با اشاره به آیات قرآنی به نقش انسانها بر زمین اشاره و اظهار کرد: خداوند در آیات الهی، آنچه را مربوط به انسان به کار برده، به صورت جمعی ذکر کرده است. زیرا انسان با داشتن علم و به صورت جمعی میتواند بر جامعه اثربخش باشد.
حسینجانی با اشاره به آیات قرآنی، انسانها را به دو نوع «آزاد از دنیا» و «اسیر دنیا» تقسیم و تصریح کرد: ما در جهان دو نوع انسان آزاده و اسیر داریم. انسانی که جهان بر آن محیط شده و دیگر انسانی که بر جهان محیط و مسلط است؛ انسان آزاده دارای جهانبینی است و میتواند بر نفسانیات خود فائق شود.
وی به توصیف حضرت علی(ع) درباره انسان اشاره داشت که «تو فکر میکنی که جِرم ناچیزی هستی در حالی که جهانی بزرگتر در تو فرو پیچیده شده است» و گقت: انسان در واقع معنای زمین، زمان و جهان است و ما میبینیم که تمام آزادگان جهان بسیار بزرگ اندیش و از این جنس بودهاند.
حسینجانی نگاههای بزرگ و بدون حسد را تنها راه برای حل مسائل و مشکلات جامعه دانست و گفت: انسانهای کوچک با نگاههای کوچک و رشکآمیزهیچگاه نخواهند توانست بر مشکلات جامعه خود فائق آیند، زیرا آنان ازجنس مستکبران هستند و تنها کسانی میتوانند در این زندگی دنیوی موفق باشند که بزرگاندیش باشند و به سایرین نیز بیندیشند.
این پژوهشگر قرآن و نهجالبلاغه همه انسانهای روی زمین را جلوهای از انسان واحد جهانی خواند و گفت: ما در روی زمین یک خانه بیشتر نداریم و آن جهان است و این خانه یک ساکن بیشتر ندارد و آن «انسان جهانی» است؛ تنها با این نوع نگاه است که انسان میتواند بر جهان مسلط باشد.
حسینجانی با اشاره به سخنان پیامبر و امیرالمومنین(ع) در توضیح بهشت، گفت: نقطه ایدهآلی که ما میتوانیم در این دنیا برای خودمان ترسیم کنیم، بهشت است. آنچه که در این جهان موجبات تفرقه، دروغ و ناآرامی، حسادت، بخل، نفرت و جنگ را موجب میشود، ما را به جهنم نزدیک خواهد کرد.
وی با اشاره به روایات نهج الفصاحه ادامه داد: جایگاه دانشمند و دانش در بهشت الهی است. اگر دانشمند به آنچه که میداند، عمل نکند، هرگز به بهشت نخواهد رفت. دانش و کارکرد آن هر دو در بهشت الهی جای خواهند گرفت، ولی دانشمند به دلیل عمل نکردن به آن علم در جهنم جای خواهد گرفت.
این پژوهشگر قرآنی تفویض اختیار خداوند به انسان را ریشه آغاز آفرینش انسان دانست و گفت: خداوند با آغاز آفرینش انسان توانست قائم مقامی خود را بر روی زمین و تفویض اختیاری خود را به انسان واگذار کند، زیرا تا آن زمان هیچ موجودی از نباتات، جمادات و فرشتگان نمیتوانستند این ظرفیت را داشته باشند که به عنوان نهاد و حق امضاء خداوند بر روی زمین باشند زیرا تنها او است که عالم و علیم است.
یادآور میشود، نشستهای ادبیات جهانی انسان در نهجالبلاغه و قرآن روزهای چهارشنبه هر هفته از ساعت 16 در سالن سلمان هراتی حوزه هنری برگزار میشود.