زهرا جعفری، هنرمند نگارگر و تذهیبکار در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان مطالب فوق گفت: دغدغه انجام کاری هنری در راستای موضوعات معنوی و قرآنی موجب شد تا من علیرغم رشته دانشگاهیم که مدیریت و برنامهریزی بود به شکل حرفهای به هنر نگارگری و تذهیب بپردازم که این کار را از سال 78 در محضر استاد صادقزاده آغاز کردم و از سال 83 نیز در حوزه هنری مشغول به تدریس هستم.
وی ادامه داد: علاوه بر این از سال 81 تا 87 در سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی به مربیگری نگارگری و تذهیب اشتغال داشتم و در اصفهان نیز در دانشگاههای غیرانتفاعی بزرگمهر و نقش جهان نیز مدرس این رشته هنری هستم ضمن آن که سابقه تدریس در پردیس فرهنگیان نیز دارم.
جعفری تصریح کرد: به شخصه معتقدم که نگارگری و تذهیب چون با نقوش اسلامی رابطهای تنگاتنگ و در هم تنیدهای دارد و به جهت انس با برخی اسلوب و رسمالخطهای مرسوم ادعیه و قرآن موجب آرامش قلب و امنیت خاطر هنرمند میشود چیزی که در پیگیریهای من در مجموعهای از کارهای هنری و غیرهنری که آنها را نیز تجربه کرده بود به دست نیامد.
نگارگری و تذهیب به جایگاه واقعی خود در عرصه هنرهای تجسمی دست پیدا نکرده است
برگزیده یازدهمین همایش ملی بانوان قرآنپژوه در ادامه گفت: با این وجود اما در کمال تأسف این هنر به جایگاه واقعی خود در رویدادهای هنری و از جمله جشنوارههای تجسمی دست پیدا نکرده است و در داوریها و ارزیابیهای کارشناسان همچنان مسائل دیگری به غیر از کیفیت و قابلیت آثار شرکت کننده برای گزینش و برگزیده شدن آنها وجود دارد.
وی گفت: به طور مثال امسال برای نخستینبار در ششمین دوره جشنواره بینالمللی «تجسمی فجر» با یک اثر حاشیهکاری اوراق قرآنی الهام گرفته از آثار قدیمی که معمولاً به دور سوره حمد و بقره به شکل طلاکاری کار میشود شرکت کردم؛ از کار خودم انتظار برگزیده شدن ندارم اما سراغ دارم کارهای ارزندهای از سوی هنرمندان اصفهانی که توقع برگزیده شدن آنها میرود در حالی که هیچکدام حتی کاندید هم نشدند و بسیاری از آنها در عین شایستگی حتی به مرحله نخست داوری جهت به نمایش درآمدن در نگارخانهها نیز راه پیدا نکردند و این مسئله البته مربوط به یک جشنواره خاص نمیشود و در سایر جشنوارهها و عرصه رقابتی نیز شاهد هستیم که به دلیل برخی ناداوریها در حق هنرمندان واقعی این عرصه اجحاف صورت میگیرد.
هنرمندان نگارگری سبکی خاص خود را در اجرای هنری دارا هستند که منحصر به خود آنهاست
این هنرمند نگارگر اصفهانی در پاسخ به این پرسش ایکنا که آیا برای برطرف شدن این معضل نمیشود آثار نگارگری بدون اسم و مشخصات پدیدآورنده آنها در اختیار داوران قرار گیرد گفت: شاید این یک راهکار باشد اما من تعدادی شاگرد دارم که حتی اگر نام آنها بالای برگه اثرشان هم قید نشود از نوع سبک و شیوه کاریشان به خوبی میتوانم حدس بزنم که این کار از آن چه کسی است و هماکنون چند سال در این کار تمرین و ممارست دارد لذا بهترین راهحل این است که مسئولان سعی در انتخاب افراد اصلح به عنوان گروه انتخاب و داوری باشند.
زمینه مناسبی برای عرضه و فروش آثار نگارگری برای هنرمندان این رشته وجود ندارد
این نگارگر قرآنی تأکید کرد: مشکل دیگری که برای هنرمند تجسمی و به ویژه نگارگران وجود دارد اینکه زمینه مناسبی برای عرضه محصولات آنها وجود ندارد در حالی که مسئولان برگزاری جشنوارههای تجسمی میتوانند با فراهم آوردن زمینه مناسب و ایجاد بازارهای عرضه مستقیم و اکسپوهای هنری، به اقتصاد هنرهای تجسمی نیز کمک کنند.
وی در پایان گفت: اگر به دنبال رونق اقتصادی در عرصه هنرهای تجسمی هستیم جشنوارههای تجسمی و به ویژه جشنواره «تجسمی فجر» ابزار تبلیغی و اطلاعرسانی قدرتمندی در اختیار دارند؛ مسئولان میتوانند علاوه بر تبلیغات در حوزه رقابتی و مسابقهای این جشنواره علاقهمندان و مخاطبان جشنواره را نیز نسبت به ایجاد بازار عرضه محصولات هنری و فروش آثار هنرمندان مطلع کنند و با تشکیل یک گروه کارشناسی نسبت به قیمتگذاری منصفانه محصولات اقدام کرده و با حذف واسطه، ارقام نجومی حاصل ورود واسطه و دلالان هنری را خنثی کنند.