فعالان فرهنگی برای شاعران تاریخ مصرف قائل نباشند

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، پنجمین عصرانه ادبی فارس با عنوان پاسداشت شاعر، منتقد و روزنامه‌نگار انقلاب اسلامی، عباس خوش‌عمل شامگاه چهارشنبه 7 اسفند با حضور شاعرانی چون علیرضا قزوه، مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری، حسین اسرافیلی، رضا اسماعیلی و مصطفی محدثی‌خراسانی در سالن اجتماعات خبرگزاری فارس برگزار شد.

عباس خوش‌عمل، شاعرکاشانی در این مراسم با بیان اینکه ما نسلی بودیم که ضایع‌مان کردند، گفت: با وجود بی‌توجهی دولت‌های مختلف به شاعران، مقام معظم انقلاب همواره حامی هنر و هنرمند، به ویژه شعر و شاعران بوده‌اند.

وی افزود: به قزوه هم گفتم، فربهی‌ام به دلیل خوشی نیست بلکه به بیماری ام‌اس مبتلا شده‌ام. از این رو از همه کسانی که در مراکز فرهنگی فعالیت می‌کنند، درخواست می‌کنم، دو موضوع را مورد توجه قرار دهند، یکی اینکه از هنرمند، به ویژه شاعر استفاده ابزاری نکنند و دیگر اینکه برای هنرمندان و شاعران تاریخ مصرف قائل نباشند؛ چرا که برای من تاریخ مصرف گذاشتند و اگر این کار را نمی‌کردند، اکنون در جایی بی‌نام و نشان زندگی نمی‌کردم.

خوش‌عمل ادامه داد: قزوه و دستان دیگر در فضای مجازی با ایجاد سایت شاعران فارسی‌زبان باعث ارتباط من با آنها شدند و توانستم از بسیاری از دوستان اطلاع کسب کنم.

این شاعر با اشاره به فعالیت‌های ادبی خود در کاشان اظهار کرد:  وقتی در کاشان بودم، در انجمن‌های ادبی شعر سنتی عضویت داشتم، که در آن انجمن‌ها استعدادهای شاعران را می‌کشتند و هیچ رشد و تعالی برای شاعران وجود نداشت، اما ما خود را از آن شهر و انجمن‌هایش نجات داده و به تهران آمدیم؛ انجمن‌هایی که سهراب سپهری را استهزاء می‌کردند.

وی ادامه داد: در آن زمان ذهنیت خوبی از سهراب سپهری نداشتیم؛ چرا که وی را فردی دیوانه‌ می‌خواندند و توجهی به شعر نو نداشتند و از استعدادهای شاعران جوان سوءاستفاده می‌کردند. بعدها در تهران در روزنامه اطلاعات، استخدام و مشغول به کار شدم و چون شمّ روزنامه‌نگاری هم داشتم، حکم بنده با عنوان خبرنگار صادر شد و از این رو بود که پیشرفت‌های خوبی داشتم و گاهی اوقات سرمقاله و یادداشت‌های روز را در این روزنامه می‌نوشتم.

وی به آشنایی خود با احمد عزیزی اشاره و عنوان کرد: اوایل که به تهران آمده بودم، تنها رفیقم احمد عزیزی بود و هفته‌ای یکی دو بار به دفتر مجله جوانان می‌آمد و مرا پای درس احمد فردی می‌برد که به دلیل متوجه نشدن درس‌های فلسفی وی، به جلسات درس علامه جعفری رفتیم که تفاوت زیادی با جلسه درس قبلی داشت.

در ادامه این مراسم، عباس خوش‌عمل کاشانی، متخلص به «شاطر حسین» در شعرهای طنز، شعری را از مجموعه اشعاری با عنوان «تلخک» خواند که مطلع آن به این صورت است:

«ای فاقد شم اقتصادی

در جامعه، آدم زیادی

محکوم به سرنوشت محتوم

در کسوت کارمند محروم

سی سال، شبانه‌روز، کندی

جان، تا که به ریش خود نخندی!.....»