فیلم قرآنی تنها آثار مبتنی بر قصص قرآن نیست

پرویز شیخ طادی، کارگردان سینما، در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) در تعریف خود از فیلم قرآنی گفت: از نظر من فیلم قرآنی اثری است که به معنا و حقیقت زندگی می‌پردازد؛ فیلم‌هایی که در آن ارزش‌های والای انسانی مورد توجه قرار می‌گیرد، فیلمی قرآنی محسوب می‌شود.

وی افزود: اینکه برای قرآن دایره‌ای وسیع در نظر می‌گیریم، اقدامی پسندیده است که باید به آن به عنوان یک مزیت نگریست، همان گونه که قرآن کریم خود کتابی برای تمامی انسان‌هاست، پس به هیچ وجه موافق این نیستم که بخواهیم دایره فیلم قرآنی را در این ژانر یا تعریف مشخص محدود کنیم.

کارگردان فیلم «روزهای زندگی» تأکید کرد: ممکن است این سؤال پیش آید که با چنین تعریفی هر فیلمی که در آن تنها یک دیالوگ یا پیامی اخلاقی دارد را می‌توان قرآنی نامید؟ این پرسش در جای خود درست است، چون ممکن است سخیف‌ترین کار ممکن هم در خود پیامی اخلاقی داشته باشد، اما زمانی که ما از پیام فیلم دینی سخن می‌گویم، نحوه بیان مفهوم است که قرآنی بودن آن را مشخص می‌کند.

معنا، معیار فیلم قرآنی است

این فیلمساز درباره آثاری که قصص قرآنی را هم محور داستان قرار می‌دهد، گفت: ممکن است فیلمی بر مبنای یکی از قصص قرآن ساخته شود، اما به صرف این کار نمی‌توان به آن عنوان قرآنی اطلاق کرد، بلکه کیفیت اثر است که مشخص می‌کند تا چه اندازه می‌توان به آن این صفت را ابلاغ کرد.

شیخ طادی در پایان گفت: حمایت از کارهای ارزشمند و فاخر در سینمای کشور به نوعی حمایت از آثار قرآنی است. کارهایی که در آن دغدغه اخلاق و دین وجود دارد حال در هر شکلی که بیان شود. در انتها با این فضای موجود که در سینما به وجود امده باید یک همت جمعی و ملی به وجود آید تا بتوان سینمای قرآنی را اشاعه داد.