به گزارش خبرنگار افتخاری خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه خبری، تحلیلی شهدای ایران، حجتالاسلام شهاب مرادی، رئیس سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران گفت: پدران و مادران شهدا سرمایههای معنوی و ارزشمند کشور هستند و در شهر تهران نیز این سرمایهها حضور دارند که متأسفانه هر ساله شاهد عروج برخی از آنان هستیم که این موضوع نگرانکننده است و میطلبد از این سرمایهها مراقبت بیشتری صورت گیرد.
وی گفت: به منظور پاسداشت و تکریم پدران و مادران شهدا خصوصا مادران شهدا، سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران در قالب برنامهای که در سال جاری به صورت هفتگی برگزار خواهد شد تلاش دارد از اردیبهشتماه به صورت هفتگی مراسمگرامیداشت پدران و مادران را در هر محله برگزار کند که در برگزاری این برنامه رویکردها، دوری از فعالیتهای صرفا همایشی بوده است.
وی توضیح داد: در برنامههای هفتگی مقرر شده است، در هر محله همزمان با گرامیداشت شهدا و پدران و مادران شهید هر محل، مسابقههای شعر و نمایشنامهنویسی از آن شهید و تاریخ شفاهی آن محله برگزار و در پایان هر فصل به بهترین آثار تولید شده جوائز نفیسی اهدا شود که در این راستا امیدواریم مشارکت سازمانها و بخشهای دیگر را در برگزاری هر چه بهتر این برنامه شاهد باشیم.
مرادی در ادامه با بیان اینکه شهدای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس دارای شأنیت بسیار بالایی هستند و نمیتوان آنان را با کشتهشدگان کشورهای دیگر مقایسه کرد، اظهار کرد: شهدای ایران صرفا برای دفاع از خاک مانند کشتهشدگان در دیگر جوامع به جبههها نرفتند بلکه، آنان جهادگران در راه خدا بودند که برای زنده نگه داشتن اسلام در این راه جان خود را تقدیم کردند که با توجه به این موضوع، رسیدگی و تکریم به پدران و مادران شهدا از اهمیت بیشتری برخوردار است.
وی با اشاره به اینکه در جوامع دیگر به این نتیجه رسیدهاند که برای نگه داشتن روحیه شجاعت و همیت باید به سربازان و کهنه سربازان و خانواده آنان توجه کنند، گفت: در پاریس قبر یکی از کشتهشدگان این کشور که گمنام است در خیابان شانزه لیزه قرار دارد و هر روز برای این کشته شده مراسم برگزار میشود و روزانه این تجلیل انجام می شود اما، بعضی افراد به ما انتقاد میکردند که چرا در شهرها شهید گمنام میآوردید و دفن میکنید.
رئیس سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران، خاطرنشان کرد: نیازمند خانوادههای شهدا و نیازمند دعای مادران آنان هستیم و باید بیش از آنچه که تاکنون در زمینه رسیدگی به این خانوادهها فعالیت شده است، تلاش کنیم که برای تحقق آن باید به این باور قلبی برسیم که دولت و ملت بدانند که حضور این پدران و مادران تا چه اندازه میتواند در بهبود وضعیت جامعه مؤثر باشد.