رسول صدرعاملی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) درباره جایگاه جشنواره پیامبر اعظم (ص) اظهار کرد: جشنواره جایزه بزرگ پیامبر اعظم(ص) در واقع زمینهای است که با دل و روح و روان آدم مرتبط است و کسانی میتوانند به این موضوع بپردازند که با تمام وجودشان از آن درک درست و صحیحی داشته باشند.
وی درباره اهمیت وجوه مختلف جشنواره و تأثیری که میتواند بر ابعاد وجودی زندگی انسان داشته باشد، بیان کرد: به نظرم کسانی که میخواهند در این جشنواره فعالیت کنند با توجه به عقاید، کارنامه و تلاشهایی که در این زمینه کردهاند یا دوست داشتهاند بکنند، خودشان پیشقدم شوند و جشنواره نباید خیلی تأکید کند که هرکسی بیاید در این زمینه فیلم بسازد. این جشنواره در واقع زمینهای است که با دل و روح و روان آدم مرتبط است و کسانی میتوانند به این موضوع بپردازند که با تمام وجودشان از آن درک درست و صحیحی داشته باشند. از موضوع جشنواره و اهمیت آن گرفته تا انتشار و تبلیغ و بیان احساساتشان در اینصورت است که ما میتوانیم فیلم خوب ببینیم.
فواید جشنواره پیامبر(ص)
کاگردان «گلهای داوودی» ادامه داد: اینکه جشنواره بتواند زمینه مناسبی فراهم کند تا آثار این گونه فیلمسازان یا هنرمندان دیده شود و در موردش صحبت شود، میتواند برای سازندگان آن سودآفرین باشد. باید فضای گفتوگو و تفاهم به وجود بیاید.
وی تأکید کرد: حدود دو ماه پیش در جشنواره مذهبی ایتالیا شرکت داشتم؛ جشنوارهای که واتیکان برگزار میکند و حامی آن است. فضایی در این جشنواره وجود داشت که فکر میکردم چقدر جای این گونه جشنوارهها در کشور ما خالی است. مثلاً همه آنهایی که آثار دینی کار میکنند با هر عقیدهای و از هر دینی، فیلمهایشان را به این جشنواره ارسال میکنند و جشنواره فضای مناسبی را برای گفتوگو و نقد و اظهارنظر ایجاد کرده بود. جالب است که هربار که فیلمهایی از ایرانیان در این جشنواره شرکت داده میشود در بین سایر ادیان توانسته بهترین مقام را کسب کند.
صدرعاملی تأکید کرد: منظورم از توضیحات فوق این است که جشنواره باید به شکل درستی برگزار شود و شکل درستش هم این است که بدون این که خود را بخواهد به فیلمساز یا هنرمند تحمیل کند، فضای عرضه آثار آنها را به وجود بیاورد.
وی در پایان به سینماگران توصیه کرد: هنرمندان باید خودشان فیلم بسازند و احساس کنند که وقتی فیلم ساخته میشود توسط این جشنواره یا چنین جشنوارههایی مورد توجه قرار میگیرد. پرداختن به اهل بیت، پرداختن به پیامبر(ص) به طورکلی پرداختن به آنچه باورها و اعتقادات و دین این مردم است یک نوع درک و بینش حسی و روحی و روانی میخواهد که با ایمان و آگاهی حاصل میشود.