جشنواره تئاتر کودک و نوجوان به لحاظ قدمت و سطح کیفی برگزاری در مقایسه با سایر رویدادهای تئاتری در درجه دوم اهمیت بعد از جشنواره «تئاتر فجر» قرار دارد؛ طی سالهای اخیر این جشنواره دچار تغییرات و دگرگونیهایی در زمینه ساختار اجرایی شد و حتی این اواخر زمزمه دوسالانه برگزار شدن آن هم شنیده شد و توجیه مسئولان در برابر این شایعه که میرفت به یقین مبدل شود این بود که چون حجم تولیدات آثار نمایشی کودک و نوجوان به نسبت آثار بزرگسال ناچیز است لذا برگزاری هر ساله این جشنواره نمیتواند پویایی لازم در زمینه رقابت میان آثار شرکت کننده به سبب کمیت آثار آن را ایجاد کند.
جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در مقاطعی از ادوار برگزاری خود نیز همچون جشنواره بینالمللی فیلمهای کودک و نوجوان دچار مشکل در میزبانی هم شد و بعضی از ادوار آن به میزبانی اصفهان برگزار شد اما به تأثیر از جشنواره فیلم کودک و نوجوان که مدتی از اصفهان به همدان کوچانده شد، به سبب تمرکز فعالیتهای فرهنگی و هنری این حوزه و تبدیل شدن همدان به پایتخت فرهنگی و هنری کودک و نوجوان به این شهر منتقل شد که البته با وجود بازگشت جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان به اصفهان اما جشنواره تئاتر در همدان ماند.
انصافاً جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در طول ادوار برگزاری خود در شهر همدان مسبب خیرات و برکات زیادی برای این شهر تاریخی شد که نمونه بارز آن افزایش سرانه نمایشی در آن بود و البته با توجه به آمار و ارقام برگزاری هرساله آن در همدان موجب آشتی نسبی مردم با مقولهای به نام تئاتر شد و از آنجا که توسعه تئاتر به عنوان یکی از شاخصهای فرهنگی رابطه مستقیمی با ارتقای سطح فرهنگی جامعه دارد، این امر را که میتوان تمرکززدایی تئاتر از پایتخت و رشد فرهنگی یکسان در سراسر کشور قلمداد کرد.
با این وجود اما این روزها جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان، پس از تثبیت زمان و مکان برگزاری، با بحرانی در حوزه مدیریت مواجه شده است که آن نیز در پی انتصاب پیام دهکردی به سمت دبیر بیست و یکمین دوره این جشنواره از سوی حسین طاهری، مدیرکل هنرهای نمایشی ارشاد بوده است.
پیام دهکردی؛ چهره نامآشنای عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون به زعم اهالی تئاتر کودک و نوجوان و مشخصاً اعضای انجمن تئاتر کودک و نوجوان گزینه مناسبی برای تصدی این پست نیست چرا که حوزه تئاتر کودک و نوجوان بسیار تخصصی و حساس است و شخص دبیر به عنوان مسئول مستقیم یک جشنواره باید علاوه بر دارا بودن مؤلفههای مدیریتی در حوزه فرهنگ و هنر، خود از فعالان این حوزه باشد و کار در زمینه تئاتر کودک و نوجوان به انجام رسانده باشد که در عمل پیام دهکردی، فاقد این پیشینه حرفهای است.
به همین دلیل انجمن تئاتر کودک و نوجوان هفته گذشته و در پی انتصاب دبیر بیست و یکمین دوره این جشنواره بیانیهای در اعتراض به نصب پیام دهکری صادر کرد که مخاطب مستقیم آن حسین طاهری بود که البته تاکنون واکنش مثبت و یا منفی از سوی مدیرکل هنرهای نمایشی نیز در این زمینه بروز نکرده است.
انجمن تئاتر کودک و نوجوان این بیانیه اعتراضی را تنها به این دلیل که پیام دهکردی سابقه کار کودک و نوجوان ندارد صادر کرده است؛ سمتی که پس از کنارهگیری شهرام کرمی با سابقه درخشان فعالیت در عرصه تئاتر کودک و نوجوان از آن، اینک به پیام دهکردی رسیده است و باید دید که او از پس این امر خطیر برخواهد آمد یا نه؟
چیزی که مسلم است این که برای مدیریت بر یک جریان فرهنگی و هنری دارا بودن سابقه در امر خلق و تولید آثار هنری چندان در اولویت قرار ندارد که اگر این گونه بود اکنون باید این حساسیت در مورد انتصاب مدیرکل هنرهای نمایشی از سوی معاونت هنری ارشاد نیز وجود داشت و نکته دیگر این که جشنواره تئاتر کودک و نوجوان پیش از دبیری شهرام کرمی، چند دورهای را با دبیری مصطفی رحماندوست تجربه کرد؛ چهرهای که هر چند فعال ادبی در حوزه کودک و نوجوان است و با فضای ذهنی آنها آشناست اما یک فعال تئاتری نیست.
در هر صورت این روزها بازار نقد و نظر و اظهارات ضد و نقیض در مورد انتصاب پیام دهکردی به سمت دبیری یکی از مهمترین جشنوارههای تئاتری کشور داغ است و به این دلیل ایکنا تصمیم دارد در گفتوگو با جمعی از فعالان، مسئولان و کارگردانان تئاتر کودک و نوجوان نظر آنها را در مورد راه پیش روی این جشنواره و در کل وضعیت تئاتر کودک و نوجوان جویا شود.