معلم قرآنی که خواب را بر منافقین آشفته کرده بود

مریم پیرحیاتی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، به تشریح سیره عملی برادر شهیدش محمدکریم پرداخت و گفت: وی در خانه‌ای به دنیا آمد که توجه به ارزش‌‌های دینی در اولویت بود.

وی ادامه داد: پدرمان اذان می‌گفت و اهل خانه را برای نماز دور هم جمع می‌کرد. قرآن یاد می‌داد و همه را به خواندن قرآن تشویق می‌کرد. درس خواندن و احترام به بزرگان از دیگر مسائلی بود که همیشه مورد تأکید بود.

فعالیت‌های سیاسی 

خواهر شهیدان پیرحیاتی با بیان اینکه برادران شهیدش با آغاز انقلاب شروع به فعالیت‌های سیاسی کردند، اظهار کرد: پخش‌ اعلامیه و سخنرانی‌های امام(ره) توسط عبدالمهدی و محمدکریم انجام می‌شد. در همان حال، درس خواندن و فرا گرفتن معارف دینی را نیز در اولویت داشتند.

وی یادآور شد: پس از آنکه محمدکریم توانست قرآن را کامل فراگیرد، شروع به تدریس آن در میان بچه‌های محل کرد. کودکان و نوجوانان را دورهم جمع می‌کرد و با زبان کودکانه آنان را به نماز خواندن تشویق می‌کرد و قرآن را به آنان می‌آموخت.

تمامی امور مسجد جامع را بر عهده داشت

پیرحیاتی با بیان اینکه برادر شهیدش تمامی امور مسجد جامع را بر عهده داشت، عنوان کرد: همزمان با فعالیت‌های دینی و مذهبی، محمدکریم ورزش را نیز انجام می‌داد. با همان ورزش بسیاری را به انجام فرائض دینی دعوت می‌کرد. در همه حال به یاد خدا بود.

وی اظهار کرد: محمدکریم مخالف با فعالیت‌های گروهک منافقین بود؛ کسانی را که ناخواسته و یا با فریب در دام این گروهک می‌افتادند، راهنمائی می‌کرد. همزمان با فعالیت‌های این گروهک، با تمامی توان در مقابل آنها ایستادگی می‌کرد و مانع از تحقق اهداف شوم این گروهک می‌شد.

لباس خاکی بسیج را برگزید

پیرحیاتی با بیان اینکه محمدکریم نقش سازنده‌ای در تشکیل سپاه در ایوان داشت، تصریح کرد: با فرمان امام مبنی بر تشکیل بسیج، محمدکریم نیز لباس خاکی بسیج را برگزید و با تحصن در مقابل استانداری، از عوامل تشکیل سپاه ایلام بود.

وی افزود: زندگی و کارش شده بود سپاه و با تمامی توان در این نهاد انقلابی خدمت می‌کرد. با آغاز جنگ بار سفر بست و به همراه عبدالمهدی راهی جبهه‌ها شد. ایستادگی در مقابل دشمن را واجب‌تر از هر کاری می‌دانست و در نهایت نیز در راه آرمان‌هایش شربت شهادت نوشید و به خیل عظیم یاران امام‌ حسین(ع) پیوست.

پیرحیاتی با اشاره به اینکه محمدکریم تا آخرین لحظه عمر دست از تعلیم قرآن و فعالیت‌های فرهنگی برنداشت، عنوان کرد: همیشه با دیگر برادرمان عبدالمهدی فعالیت‌های قرآنی و فرهنگی را انجام ‌می‌داد. همه جا باهم می‌رفتند و یک روح در دو بدن بودند.

وی ادامه داد: شب هفت محرم همان سال یعنی سه روز پیش از شهادت، با هم برای آوردن مهمات به پادگان رفته بودند، زمان برگشت با یک ماشین دیگر به شدت تصادف می‌کنند. با آن همه مواد منفجره که به همراه داشتند، هیچ کدام زخمی نشدند؛ در حالی که ماشین شدیداً ضربه دیده بود. گویی قسمت بود که در جبهه شهید شوند.

شهادت در سومار

پیرحیاتی یادآور شد: محمدکریم به همراه عبدالمهدی در عملیات سومار در 28 آبان سال 1359 به درجه رفیع شهادت نائل آمد و این پایانی بود بر فعالیت‌های مجاهدانی که تعلیم قرآن، معارف دینی، تحصیل و فعالیت‌های فرهنگی در اولویت کارهایشان قرار داشت.