پیشرفت اقتصادی برای دو جامعه موحد و ملحد ماهیتی متفاوت دارد
گروه سیاسی: نظرپور با بیان اینکه نقش اصلی ایجاد، در پیشرفت اقتصادی به عهده خداوند است، گفت: جایگاه انسان فراهم‌کننده این زمینه است و پیشرفت اقتصادی برای دو جامعه موحد و ملحد ماهیتی متفاوت دارد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) محمدنقی نظرپور، عضو هیئت علمی دانشگاه مفید، امروز 31 اردیبهشت، در سومین کنفرانس الگوی اسلامی ـ ایرانی پیشرفت که در کتابخانه ملی در حال برگزاری است، درمورد نقد تعریف توسعه اقتصادی رایج و تبیین مفهوم پیشرفت اقتصادی، توحیدی و الحادی از دیدگاه قرآن کریم سخن گفت.
وی افزود: توسعه همیشه به معنای روشد سالانه تولید ناخالص ملی بوده است اما تعاریف ارایه شده در این مقاله موجب شد که این معنی تکمیل شود، این تعاریف از جهان بینی غرب نشئت گرفته، ناقص بوده و کارایی لازم برای کشورهای مسلمان را نداشت، بنابراین اقتصادانان مسلمان تعاریف جدید از توسعه مطابق جهان بینی خود بیان کردند.
عضو هیئت علمی دانشگاه مفید تاکید کرد: این تعاریف با دیدگاه قرآن درباره پیشرفت اقتصادی و نقش خداوند دراین پیشرفت فاصله داشت بنابراین این مقاله با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی با این فرضیه که نقش اصلی ایجاد، در پیشرفت اقتصادی به عهده خداوند است و جایگاه انسان فراهم کننده این زمینه است، ثابت می کند که پیشرفت اقتصادی برای دو جامعه موحد و ملحد ماهیتی متفاوت دارد.
نظرپور اظهار کرد: نباید تمام نقدها و تعاریف رایج غرب و اقتصاددانان کشورها را به طور کامل کنار گذاشت بلکه باید آنها را اصلاح کرد.
همچنین در این برنامه تقی آزاد ارمکی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در خصوص راهکارهای توسعه اجتماعی گفت: توسعه یافتگی با توسعه نیافتگی و عقب ماندگی در نزد بسیاری از صاحبنظران توسعه ای در ایران همراه هم و تا حدودی به جای هم قرار گرفته است که این اختلاط مفهومی و معنایی زمینه بدفهمی‌های عمده ای در مورد جریان توسعه ایران شده است.
وی افزود: به طور خاص در مقابل این سؤال که آیا جامعه ایرانی در مسیر توسعه قرار دارد؟ باید گفت، اگر شناخت زمینه‌ها و فرآیند برنامه و اندیشه توسعه در ایران اصل قرار می‌گرفت جوابی برای این سؤال بود، در حالی که با این اختلاط معانی و مفهومی، سخن از زمینه‌ها و فرآیند توسعه نیافتگی و عقب ماندگی شده است.
این استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران گفت: در این مسیر عده ای با تمرکز بر برخی کارهای صورت گرفته در عصر پهلوی اول یا دوم سخن از توسعه وارونه در سایه مفهوم مدرنیته وارونه گفته اند.
آزاد ارمکی بیان کرد: در این مقاله‌ای که ارایه شد سعی شده است تا ضمن معرفی زمینه ها و بستر ظهور جریان اندیشه‌ای که به جای شناخت توسعه به عنوان فرآیند و عمل بر عقب ماندگی و توسعه نیافتگی تاکید کرده‌اند، به ابعاد این پدیده تحت عنوان پارادایم، عقب ماندگی اشاره شود.
وی در پایان به مسیر مقاله خود اشاره کرد و گفت: در این مسیر به لحاظ مفهومی و نظری، توسعه بومی و تجربه توسعه به جای توسعه بیرونی و عقب ماندگی اصل خواهد شد؛ همچنین این مقاله به لحاظ عملی هم به جای محوریت بخشیدن به برنامه های متمرکز دولتی بر مشارکت مردمی و توسعه مردم مدار تاکید دارد.
