نظریه توسعه پایدار فاقد وجه استدلالی و اخلاقی است

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) صادق واعظ‌‌زاده،  رئیس مرکز الگوی اسلامی - ایرانی پیشرفت، امروز، اول خرداد در سومین کنفرانس الگوی اسلامی ـ ایرانی پیشرفت که در کتابخانه ملی برگزار شد، با اشاره به توسعه پایدار گفت: نظریه توسعه پایدار امروزه از مقبول‌‌ترین نظریه‌‌های توسعه در دنیاست و کمتر نظریه‌ای توانسته این‌گونه مقبولیت عام پیدا کند.

وی افزود: این نظریه یک نظریه کاربردی است و آموزه‌‌های عملی ارائه می‌‌دهد و پاسخی دیرهنگام به بحران زیست‌ محیطی جهان است که در اروپا ارائه شد.

رئیس مرکز الگوی اسلامی - ایرانی پیشرفت گفت: نظریه توسعه پایدار در چارچوب اولیه خودش عنوان می‌‌کند که هدفش تامین نیازهای نسل حاضر بدون مصالحه یا به خطر انداختن نیازهای نسل آتی است، لذا یکی از ویژگی‌‌های این نظریه آینده‌‌نگری و تاکید بر حل مشکلاتی است که در آینده جدی‌‌تر خواهد شد. اگرچه این راه حل یک راه حل دیرهنگام است.

رئیس مرکز الگوی اسلامی ـ ایرانی پیشرفت با ذکر اینکه متفکران بسیاری از جمله اندیشمندان کشورهای صنعتی انتقادهایی بر این نظریه وارد کرده‌‌اند، افزود: مصلحت‌‌سنجی سیاسی، عدم شفافیت مفهومی، تاکید بر نیازهای نسلی به جای تاکید بر حقوق انسانی، تغییر و جابه جایی مسئله و مشکل‌‌آفرینی مفهومی از جمله انتقادهای این متفکران است، اما این نقدها فاقد چارچوب تحلیلی هستند و باید نقدی مبتنی بر چارچوب تحلیلی بر این نظریه وارد شود.

واعظ‌زاده گفت: مهمترین نقدی که بیش از هر چیز متوجه این نظریه است این است که این نظریه تضمین قانونی ندارد و فاقد وجه استدلالی و اخلاقی است، به این معنا که در این نظریه استدلال نشده که چرا نسل امروز باید غبطه نسل آتی را رعایت کند.

وی افزود: وقتی حق نسل آینده را مطرح می‌‌کنیم برای اثبات آن نیاز به استدلال داریم و اگر ملاحظات اخلاقی را مدنظر قرار ندهیم چگونه می‌‌توانیم چنین حقی را ثابت کنیم، لذا نظریه توسعه پایدار در مبانی خود با کمبود و اخلال مواجه است.

رئیس مرکز الگوی اسلامی ـ ایرانی پیشرفت گفت: فشارهایی که از طرف نیروهای متحرک به وضعیت دو قرن اخیر در اروپا وارد شده در همه جای دنیا عمومیت ندارد و این بحران، بحران زیست‌ محیطی و محرک‌‌هایش در بخش کوچکی از یک قاره کوچک دنیا اتفاق افتاده است، یعنی عامل این بحران خاص بوده ولی در نظریه توسعه پایدار مخاطب این بحران، عام در نظر گرفته شده است و گفته شده این نظریه باید بر همه کشورها اعمال شود.

وی افزود: اثربخشی نظریه توسعه پایدار هم محدود است زیرا نگاه آن سلبی است و می‌ گوید نیازهای آتی نباید در خطر قرار بگیرند و نمی‌‌گوید که کمک کنیم نیازهای آتی فراهم شود و این نظریه به حفظ وضع موجود می‌‌پردازد و می‌‌گوید بعد از این تخریبی صورت نگیرد، نه اینکه چگونه تخریب دو قرن اخیر را جبران کنیم.