بازشناسی ظرفیت‌های موجود در نمایش‌های شادمانه برای بیان موضوعات دینی و ارزشی
گروه هنر: در بیان موضوعات دینی و ارزشی تنها نباید به وجهی از آثار نمایشی غالباً جدی و محزون متوسل شد، حتی در بغرنج‌ترین شرایط نیز لحظات شاد و طنزی موجود است که گونه‌هایی از نمایش‌های ایرانی اصطلاحاً شادمانه، می‌توانند بیانگر آنها باشند.
محمدحسین ناصربخت، نویسنده و پژوهشگر نمایش‌های ایرانی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: با وجود آن که از نسل طلایی گونه‌های نمایشی ایرانی و آئینی چه در زمینه نمایش‌های حزن‌آور و چه شادمانه دور شده‌ایم اما به دلیل عشق و علاقه‌ای که در مخاطبان نسبت به نمایش‌های مناسبتی به ویژه در ایام محرم وجود دارد، تعزیه و شبیه‌خوانی و در مجموع نمایش‌های حزن‌آور با اقبال بیشتری نسبت به نمایش‌های شادمانه مواجهند.
وی ادامه داد: هر سال به بهانه فرا رسیدن ایام عزاداری به ویژه در محرم و صفر و همچنین ماه رمضان، شاهد رویکرد مؤثری از سوی نمایشگران نسل جوان به تبعیت و تقلید از متقدمان عرصه نمایش تعزیه و شبیه‌خوانی به سوی این نمایش‌ها هستیم، هر چند کم اما به هر حال چراغ این گونه نمایشی روشن است و کارهای نوآورانه‌ای را نیز هر سال شاهد هستیم.
این مدرس تئاتر تصریح کرد: این اقبال متأسفانه در مورد نمایش‌های شادمانه ایرانی کمتر صورت می‌گیرد در حالی که به نظر من به مناسبت اعیاد مذهبی و مناسبت‌های شاد دینی نیز باید به فکر تولید و اجرای این آثار بود و باید در نظر داشت که حتی در بغرنج‌ترین شرایط هم لحظات شاد و طنز وجود دارد پس می‌توان مناسب ایام شادی و خوشحالی مؤمنان برای آنها نیز نمایش مناسب شرایط تولید کرد.
ناصربخت گفت: اتفاقاً موضوعاتی که در نمایش‌های شادمانه ایرانی مطرح می‌شود به دور از لودگی و هجویات، دربردارنده نکته‌سنجی‌هایی است که نشان از ذوق و ذکاوت بالای پدیدآورنده آن دارد که نسبت به موضوعات پیرامون با نگاهی موشکافانه می‌نگرد و به نوعی ماهیتی روشنگرانه دارد.
وی در پایان گفت: در اعیاد مذهبی که هم‌اکنون در آن قرار داریم، هر ساله جای تولید بسیاری از آثار نمایشی طنز و شادمانه ایرانی خالی است؛ نمایش‌هایی که به ویژه در شرایط کنونی و با وجود مشکلات عدیده‌ای که مردم با آن دست به گریبان هستند می‌تواند موجب فرح و شادی آنها شود.
