کد خبر: 1417140
تاریخ انتشار : ۲۴ خرداد ۱۳۹۳ - ۰۸:۵۸
معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی:

قرآن را باید دکلمه‌وار و با صدای رسا قرائت کرد

کانون خبرنگاران نبأ: فیض در جلسه «مبانی تدبر در قرآن و ادعیه»، گفت: قرآن را باید دکلمه‌وار و با صدای رسا قرائت کرد.

به گزارش کانون خبرنگاران نبأ، مهدی فیض، معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی در جلسه هفتگی تفسیر قرآن کریم با عنوان «مبانی تدبر در قرآن و ادعیه» که روز چهار‌شنبه، 21 خردادماه در سالن جلسات جهاد دانشگاهی برگزار شد، اظهار کرد: قرآن کلام پروردگار است، پیامبر اکرم(ص) فرمود «باید قرآن را به گونه‌ای بخوانید که گویی بر شخص شما نازل شده است».

وی ادامه داد: قاری باید قرآن را با صدای بلند و رسا بخواند تا گوش شما اولین شنونده کلام خدا باشد، باید خود را اولین مخاطب آن دانست و نه دیگران را و دکلمه‌وار آن را تلاوت کرد.

فیض بیان کرد: اگر این آیات را برای دیگران بخوانیم حس نصیحت ایجاد می‌شود یعنی هر لحظه خدا دارد من را امتحان می‌کند. آیا صادق بودم، آیا کاذب بودم، برنده شدم یا بازنده شدم، که این سؤالات در ذهن مطرح می‌شود.

وی با اشاره به آیه 163 سوره نساء و با بیان اینکه سبک وحی حضرت موسی(ع) با دیگر پیامبران متفاوت بوده و اینکه پیامبر(ص) از کدام سبک وحی استفاده کرده‌اند؟، گفت: سبک وحی‌ای که برای تمام پیامبران اتفاق افتاده است من جمله بر حضرت موسی(ع) برای پیامبر(ص) نیز اتفاق افتاده است. قرآن می‌گوید سبک وحی به دو گونه است، یک سبک وحی‌ که بر حضرت ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب، اسباط، عیسى، ایوب، یونس، هارون، سلیمان و ... است و یک سبک وحی که مخصوص حضرت موسی(ع) است. برای پیامبر(ص) هم سبک وحی عادی اتفاق افتاد که به‌واسطه حضرت جبرئیل بود و هم سبک وحی‌ای که بر حضرت موسی(ع) ایجاد شد.

فیض با بیان اینکه زبور از ریشه زبر میاد و زبر یعنی خشن و زحمت، افزود: زبور یعنی کتابی که اگر کسی بخواهد به این کتاب عمل کند انسان را به زحمت می‌اندازد؛ لذا برخی اعتقاد دارند که زبور اسم خاص کتاب حضرت داود(ع) نیست. زبور اسم عام همه کتب آسمانی است و تمامی کتا‌ب‌های آسمانی زبور هستند.

معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی عنوان کرد: سبک وحی حضرت موسی(ع) و بسیاری از پیامبران زبور است، اما معروف‌ترین زبور، زبور حضرت داود(ع) است.

فیض با اشاره به آیه «وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ»، گفت: این آیه از سوره قصص درباره ظهور امام زمان(عج) آمده است؛ پرسشی اینجا مطرح است که با استفاده از قواعد تدبیری چه نتیجه‌ای از این آیه در زمینه ظهور حکومت می‌توان به‌ دست آورد؟.

وی ادامه داد: در داستان موسی و فرعون نیز اتفاقات گوناگونی رخ داد و عده‌ای با تحمل سختی‌ها و ... این دوران را گذراندند و در پایان بساط حکومت فرعون جمع شد. درست است که خداوند وعده داده و ما اراده کردیم، اما این اراده باید به‌دست مردم اتفاق بیفتد.

معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی افزود: قرآن می‌گوید «با اراده می‌توانید بر دشمن پیروز شوید» و باید به تمامی این مباحث با عینک قرآن نگاه کنیم. اگر با عینک قرآن به روایات نگاه نکنیم هیچ نتیجه درستی به‌دست نخواهیم آورد.

وی عنوان کرد: در روایات آمده که در زمان ظهور، ظلم همه جا را فرا می‌گیرد. وقتی ظلم همه جا را فرا بگیرد مفهموم آن دو طرفه می‌شود؛ یعنی ظالم و مظلوم و ظلم غلبه کرده بر مظلوم و مظلومی که بخواهد بر علیه ظالم قیام کند، شدت ظلم را هم بیشتر می‌کند.

فیض با اشاره به اینکه در روایات می‌گویند در زمان ظهور ظلم به حداکثر می‌رسد، گفت: یعنی مظلوم بر علیه ظالم قیام کرده و اگر قیام نکند ظلم به حداکثر نمی‌رسد. حال قیام کردن مظلوم بر علیه ظالم در روح قرآن دیده می‌شود اینها تدبیرهای قرآنی هستند که باید با عینک قرآنی به آنها نگاه کنیم.

captcha