حمایت از ادبیات نمایشی در مقایسه با ادبیات داستانی انقلاب ناچیز است
گروه هنر: نمایشنامه و فیلمنامه رکن اصلی یک اثر نمایشی و سینمایی است؛ اگر به شکل ریشه‌ای قصد پرداختن به مشکلات هنرهای نمایشی را داشته باشیم باید حمایت ازادبیات نمایشی را آسیب‌شناسی کرد، چیزی که در مورد موضوع انقلاب حداقل در قیاس با ادبیات داستانی آن، وجود خارجی ندارد.
فرهاد نقدعلی، نمایشنامه‌نویس و کارشناس تئاتر در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: اساساً کم کاری در همه زمینه‌های فرهنگی و هنری را با موضوع انقلاب اسلامی شاهد هستیم؛ حتی در مورد ادبیات داستانی و آثار مکتوب همچون داستان کوتاه، رمان و خاطره‌نویسی نیز با وجود کارهای خوبی که تولید شده است باز نواقص زیادی وجود دارد.
این نمایشنامه‌نویس ادامه داد: با این وجود اگر مقایسه نسبی در مورد وضعیت ادبیات نمایشی در مواجهه با ادبیات داستانی صورت گیرد مشاهده خواهد شد که با وجود ضعف کیفی و کمی در هر دو حوزه ادبیات نمایشی به نسبت ادبیات داستانی بسیار ضعیف است و به غیر از معدود آثاری که آن هم شخصی و با عزم فردی نوشته می‌شود، جریان مستمر و هدفمندی در این زمینه وجود ندارد.
جشنواره «تئاتر مقاومت» تاکنون نتوانسته به رونق نمایشنامه انقلاب اسلامی کمکی کند
نویسنده نمایشنامه «دروغ نگو پینوکیو» گفت: برگزاری جشنواره‌ای تحت عنوان جشنواره «تئاتر مقاومت» که در آن موضوعات انقلاب اسلامی و دفاع مقدس پیگیری می‌شود بعد از گذشت چند دوره از برگزاری، نشان داد که نمی‌تواند کاری مؤثر در زمینه رفع این نقیصه یعنی تقویت بن‌مایه‌های نمایشی با موضوع انقلاب اسلامی به انجام برساند و ما همچنان در آثار ارائه شده به این جشنواره شاهد آثاری سطحی و بی‌مایه هستیم که البته از سوی هنرمندان جوان به نیت کسب تجربه تولید و عرضه می‌شود.
نقدعلی تصریح کرد: البته باید بگویم که منظور از ادبیات نمایشی تنها نمایشنامه را شامل نمی‌شود و فیلمنامه هم جزئی از این جریان است که آن هم به ویژه در دهه‌های اخیر با معضل سوژه پردازی مناسب مواجه است و نتیجه اینکه چه در عرصه تئاتر و چه در عرصه سینما، به طور نسبی ما شاهد تولید آثار کلیشه‌ای و با پیام های تکراری و شعاری هستیم که هیچ جذبه‌ای در مخاطب برای استقبال و پیگیری آنها به وجود نمی‌آورد.
هنرمندان با ابتکار و خلاقیت هنری در جهت جلب اعتماد و رضایت مسئولان گام بردارند
این نمایشنامه‌نویس ادامه داد: در این مسئله که حساسیت‌ها در مورد موضوع انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به عنوان یک واقعه تاریخی که هنوز فاصله زیادی از آن نگرفته‌ایم زیاد است، درست اما هنرمندان و به ویژه نمایشنامه‌نویسان با خلاقیت و ابتکار هنری خود می‌توانند آثاری را تولید کنند که اعتبار و اطمینان مسئولان را از طرح این مسئله که ممکن است این نوع پرداخت ارزش‌های آن را خدشه دار کند، خاطر جمع نماید.
این فعال نمایش رادیویی گفت: به طور مثال پیش از این در زمینه موضوعات ارزشی همچون انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، اجازه نداشتیم با نگاه طنز و کمدی اثر نمایشی تولید کنیم چرا که وجهی از طنز در جامعه مرسوم شده بود که بیشتر به لودگی و هجو گرایش داشت اما جسارت برخی از نمایشنامه‌نویسان و حتی فیلمنامه‌نویسان در پرداختن به طنزی فاخر در تولید آثار نمایشی و سینمایی موجب شد که این نوع نگاه در تولیدات این عرصه باب شود و حتی در کمال ناباوری شاهد بودیم که استقبال خوبی نیز از آنها به عمل آمد و هیچ‌گونه توهینی به این باورهای ارزشی رخ نداد و حتی بعدها به تقلید از این آثار تولیدات، شاهد تولید آثار دیگری نیز بودیم؛ نمونه بارز آن در عرصه نمایش «پچ‌پچه‌های پشت خط نبرد» به نویسندگی علیرضا نادری بود و در عرصه سینما نیز «لیلی با من است» نوشته رضا مقصودی.
نقدعلی در پایان تأکید کرد: به نظر من همانطور که در حوزه ادبیات داستانی با موضوع انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، شاهد رویکرد مؤثر مسئولان هستیم و حتی این مجوز به نویسندگان داده شده است که هر سبکی را برای تولید آثارشان تجربه کنند، این اتفاق باید در حوزه ادبیات نمایشی نیز مورد توجه مسئولان فرهنگی و هنری قرار گیرد تا از این پس شاهد تجربیات مؤثرتر در این حوزه باشیم و با افزایش حجم کمی آثار و آزمون و خطاهایی که در این زمینه به عمل می‌آید به الگویی مشخص در زمینه روایت‌های نمایشی از موضوع انقلاب اسلامی و دفاع مقدس دست پیدا کنیم.
