دیدگاه‌های مطرح درباره سلامت معنوی
گروه سلامت: رئیس مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی گفت: با در نظر گرفتن واقعیات اجتماعی باید در جست‌وجوی دیدگاه برای سلامت معنوی بود که در پرتو آن، این بعد از سلامت نه آنچنان والا و دست نایافتنی باشد که آدمی را به کار نیاید و نه آنچنان زمینی که آدمی از آن طرفی برنبندد.
محمود عباسی، رئیس مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) سلامت معنوی را یکی از ابعاد مغفول مانده سلامت برشمرد و افزود: متأسفانه در این زمینه کار چندانی صورت نگرفته و ما این مهم را نه به عنوان بعد چهارم سلامت آنگونه که سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده بلکه به عنوان مهم‌ترین بعد از ابعاد سلامت باید مورد مطالعه قرار بدهیم.
رئیس کمیته اخلاق در علوم و فناوری کمیسیون ملی آیسسکو خاطرنشان کرد: سلامت معنوی همانند اخلاق پزشکی در حکمت ایرانی و اسلامی پیش‌نیاز طب بالینی و مبین جهان‌بینی خاص ما است که خاستگاه آن آموزه‌های دینی و عرفان شیعی‌ست.
عباسی در ادامه سخنان خود تصریح کرد: در زمینه سلامت معنوی دو رویکرد کلی وجود دارد، یکی رویکرد حداقلی که بر محور اومانیسم و اندیشه انسان‌گرای غرب شکل گرفته و سلامت معنوی را به عنوان بعدی از ابعاد سلامت موجب آرامش و رضایت‌مندی فرد و سهولت و تسریع درمعالجه و درمان بیماری‌ها می‌داند و دیگری دیدگاه حداکثری که برگرفته از تئوری انسان کامل ابن عربی و عرفان اسلامی است که در پرتو آن انسان و جهان پیرامونش را جلوه‌ای از جلوات خداوندی می‌داند.
وی در تکمیل این بخش از سخنان خود گفت: اگر هم نیم نگاهی به بیماری‌ها داشته باشد آن را نعمتی می‌پندارد که تحمل آن موجب تقرب وی به خداوند می‌شود و در این میان به نظر می‌رسد که با درنظر گرفتن واقعیات اجتماعی باید در جست‌وجوی دیدگاه سومی بود که در پرتو آن نه سلامت معنوی آنچنان والا و دست نایافتنی باشد که آدمی را به کار نیاید و نه آنچنان زمینی که آدمی از آن طرفی برنبندد.
رئیس مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی خاطرنشان کرد: باید راه میانه را در پیش گرفت و طرحی نو درانداخت که بتوان سلامت معنوی را در برنامه‌های آموزشی، بهداشتی، درمانی و پیشگیری ادغام کرد و کاربستی فراگیر برای آن فراهم کرد.
