رسول رسولیپور، عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، در رابطه با اجرای سبک زندگی قرآنی در مؤسسات مردمی گفت: در ابتدا نیاز است تا تعریفی از سبک زندگی قرآن ارائه و در ادامه در رابطه با چگونگی توسعه، تبلیغ و تشویق برای اجرای آن در مؤسسات و مراکز قرآنی صحبت شود.
وی در ادامه با بیان این که تفاوت زندگی قرآنی با زندگی غیرقرآنی این است که عقلانیت، اخلاق، معنویت ویژگی زندگی قرآنی است، افزود: پس از تعریف زندگی قرآنی در ادامه ضروری است تا از طریق مراکز غیردولتی و سازمانهای مردمنهاد این نوع زندگی برای دانشآموزان، نو جوانان و جوانان تبیین شود تا بدانند در این نوع از زندگی است که عقلانیت، برنامهریزی برای آینده، تفکر و تعقل در عین حال صفا و صمیمیت، نورانیت، اخلاق، مدارا، صلح و آشتی موج میزند.
رسولیپور تصریح کرد: در زندگی که قرآن تلاوت یا قرآنهایی که با چاپهای مختلف در خانهها نگهداری و یا اسم مؤسسه، مؤسسه قرآنی گذاشته میشود، اینها در حقیقت ملاک نیست و میتواند نماد و ظاهر کار باشد، اما ما باید برای باطن کار و اینکه تحولی در زندگی افراد بوجود آید، چارهای اندیشیده و کاری انجام دهیم، در این مرحله میتوان از خود قرآن و آموزههای آن کمک گرفت تا بتوان دید که چگونه میتوان این تحول را بوجود آورد.
نهجالبلاغه، مصداق عقلانیت دینی
وی در ادامه اظهار کرد: ضروری است تا رسانهها به آیات و آیتمهایی مانند تعقل، معنویت، اخلاق، مدارا، صلح، آشتی، عشق و ... که در قرآن به آن اشاره شده، بپردازند تا این آیات در معرض توجه قرار گیرند، به عنوان مثال زمانی که در مورد عقلانیت صحبت میشود، کتاب نهجالبلاغه میتواند مصداق عقلانیت دینی باشد، یا زمانیکه از معنویت صحبت میشود، میتوان امام سجاد(ع) مصداقی باشد برای معنویت، یعنی در هر اصطلاحی که به سبک زندگی قرآنی مربوط میشود، آیات استخراج و در ادامه نمونههایی از آن ارائه شود.
این استاد دانشگاه افزود: میتوان در حوزه توسعه و ترویج سبک زندگی قرآنی از داستانها و تمثیلها، نمایشها، فیلمها و تصویرها استفاده کرد، تا آن را در ذهن بینندگان جدیتر کند.
آموزش روشهای زندگی قرآنی به فرزندان توسط والدین
وی درادامه تصریح کرد: انجام این کار برای والدین کار بسیار سختی است، زیرا والدین باید زیباییهای قرآن را به فرزندان خود هم تعلیم داده و هم به باور آنها درآورند؛ یعنی صرف آموزش کافی نیست و والدین این موارد را باید در عمل و در زندگی با نشاط و معنویت به فرزندان خود نشان دهند.
رسولیپور بیان کرد: به عنوان مثال اگر کودک بداند که حالت و رفتار مادرش قبل و بعد از نماز تغییر میکند، یا حالتی پیش و بعد از روزه گرفتن و یا قرائت قرآن به وی دست میدهد، میتواند در هدایت فرزندان به سوی زندگی قرآنی مؤثر باشد؛ زیرا زمانی که گشادگی، روی خوش، صفا و صمیمیت پدر و مادر با معارف دینی ارتباط پیدا میکنند، از طریق فرزندان مشاهده شود، این کار به صورت غیرمستقیم به تبلیغ و جذب افراد خانواده به امور دینی کمک میکند.
وی در ادامه تصریح کرد: اما در عین حال موارد بیان شده کفایت نمیکند و نیاز است تا رسانه به قدری تولید برنامه داشته باشد تا بتواند با پخش برنامههای جذاب نیاز مخاطبان را تأمین کند تا افراد از برنامه شبکههای ماهوارهای دوری کنند.