حجتالاسلام والمسلمین علیرضا ملکی، کارشناس اخلاق در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به ترویج تفکر توجه به چهره ظاهری و آراستن ظاهر به هر وجه ممکن اظهار کرد: امروزه چهره و نوع پوشش افراد بیش از حد مورد توجه و علاقه مردم قرار گرفته است، در صورتی که اگر این زیبایی کاذب بیش از حد مورد اهتمام قرار گیرد منجر به فراموشی زیباییهای باطنی و کم رنگ شدن اخلاقیات میشود.
وی به بیان عللی که سبب میشود فرد علاقه مند شود تا دائما در معرض توجه و دید دیگران باشد و در نظر آنان فردی زیبا جلوه کند پرداخت و گفت: زیبایی دوستی یک حس درونی و فطری است اما توجه بیش از حد و صرف زمان و هزینه فراوان و استفاده از روشهای نادرست این امر را نامعقول میکند.
داشتههای درونی؛ سبب اقناع روح
حجتالاسلام ملکی ادامه داد: فردی که خود را دارای کمالات و شخصیتی موجه بداند، اسیر ظاهر برای مورد توجه قرار گرفتن نمیشود چرا که داشتههای درونی وی سبب اقناعش میشود.
مقابلهای که صورت نگرفت
این کارشناس اخلاق به سهم تبلیغات گسترده رسانههای داخلی و خارجی در ترویج تفکر توجه به ظاهر به قیمت عملهای بی مورد زیبایی اشاره و عنوان کرد: نهادهای فرهنگی نه تنها نتوانستند جلوی چنین تبلیغات بیهودهای را بگیرند بلکه به مبارزه و تهیه خوراک فکری در مقابل چنین اندیشهای نیز نپرداختند.
وی بر ضرورت تقویت احساس ارزشمندی وجودی انسانها تأکید و تصریح کرد: ملاکهای صحیح موفق و ارزشمند بودن باید ترویج شود تا جوانان نیز خود را در مسیر رسیدن به این هدف قرار دهند ولی زمانی که تبلیغات داخلی و خارجی معطوف به تجمل گرایی شده است و در شخصیت پردازیهای رسانهها نیز معیارهای اخلاقی کمتر مورد توجه قرار میگیرد نمیتوان یک الگوی مناسب به جوانان ارائه داد.
این کارشناس اخلاقT رسانه ملی را نهادی با بیشترین قدرت تأثیرگذاری دانست که در حال حاضر کمترین تأثیرگذاری و الگوسازی مثبت را دارد و گفت: رسانه ملی با وجود برنامههای مثبتی که بعضا دارد ولی هنوز نتوانسته است از تمام قدرت خود برای الگوسازی و مبارزه با تهاجم فرهنگی استفاده کند.
وقتی توجه بیش از حد به ظواهر سرگردانی میآورد
حجتالاسلام ملکی در پایان سخنان خود به آسیبی که از گسترش اندیشه توجه بیش از حد به ظاهر متوجه جامعه میشود اشاره و عنوان کرد: در این شرایط افراد جامعه دائما تلاش میکنند تا خود را با الگوی جدیدی که به عرصه آمده است مطابقت دهند در صورتی که کمالات اخلاقی معیاری واحد دارد و تبعیت از آن قرار گرفتن در یک مسیر مشخص است و همچون توجه به ظواهر از این شاخه به آن شاخه نیست و سرگردانی به دنبال ندارد.