جایگاه سینمای ایران مسئولیت ما را در ساخت آثاری با محوریت فلسطین بیشتر می‌کند

سعید ابوطالب، مستند‌ساز و تهیه‌کننده سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره رسالت سینما نسبت به آنچه در غزه روی می‌دهد، گفت: فیلمسازی در حوزه فلسطین و دیگر نقاط جهان اسلام، نیازمند یک پشتیبانی خوب و کار آمد است؛ حمایتی که هم باید حقوقی باشد هم این‌که به صورت معنوی این پشتیبانی انجام شود. دلیل این امر نیز مشخص است، چون این فیلم‌ها هزینه‌های بسیاری بالایی را صرف می‌کنند بدون آن که‌ این هزینه‌ها در گیشه بازگردانده شود.

وی افزود: وقتی از ضعف سینمایی ایران در تولید آثار بزرگ، سخن می‌گویم به این معنا نیست که سینمای ما به لحاظ فنی ضعیف است، چون به جرئت می‌توان ادعا کرد که ما جز ده کشور برتر دنیا در هنرهفتم هستیم که برای خود سبک و مارک مشخص ایرانی داریم. برای همین در جشنواره‌های مطرح دنیا فیلم‌های کشورمان برای خود آوازه‌ای دارند، اما به لحاظ اقتصادی متاسفانه فیلم‌های ما بازگشت مالی لازم را ندارد.

این تهیه کننده ادامه داد: با توجه به توضیح فوق وقتی این حمایت‌ها به درستی انجام شود، فیلم‌های خوبی هم در حوزه فلسطین ساخته خواهد شد. گواه بارز این ادعا فیلم «بازمانده» است که با حمایت‌های دولتی تولید شد و هنوز پس از سال‌ها به عنوان بهترین فیلمی که درباره فلسطین ساخته شده از آن نام برده می‌شود. نکته دیگر این‌که تولید فیلم در حوزه مورد نظر نباید تنها به سینمای داستانی خلاصه شود، چون فیلم‌های بسیار خوبی در حوزه مستند وجود دارد که نگاهی دقیق و جذاب به موضوعاتی چون غزه، عراق و سوریه دارند.

تکلیف ساخت فیلم در حوزه غزه

این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: ساختن فیلم درباره غزه تنها یک عمل پسندیده و ثواب نیست، بلکه یک وظیفه شرعی و انسانی است، چون در حوزه جهان اسلام تنها ایران است که سینما منسجمی دارد و قادر است با زبان هنر تصویرگر جنایات صهیونیست‌ها باشد، والا از کشورهایی چون عراق، لبنان، سوریه و... نمی‌توان توقع داشت در این حوزه کارهای منسجمی را تولید کنند.

ابوطالب در پاسخ به این سوال که آیا سینمای مستند قادر است تصویرگر آنچه در غزه روی می‌دهد باشد یا سینمای داستانی؟ گفت: هر کدام از این دو گونه در جایگاه خود قابل ارزیابی هستند که قابل قیاس با یکدیگر نیستند، اما همین اندازه می‌توانم بگویم که حوزه مستند سینمای ما بسیار پرکارتر از سینمای داستانی است. این مسئله را من به عنوان یکی از داوران جشنواره مقاومت عرض می‌کنم که در دوره سیزدهم شاهد آثار بسیاری با محوریت مقاومت در جهان اسلام هستیم.

وی در پایان درباره بیانیه‌هایی که از سوی سینماگران در خصوص غزه صادر می‌شود، بیان کرد: محکوم کردن آنچه که در غزه روی می‌دهد یک امر واجب است که انتظار می‌رود به نوعی صدای اعتراض اهالی هنر به آنچه در غزه روی می‌دهد باشد، اما پرواضح است که زبان اصلی سینماگران فیلم است؛ ابزاری که بیش از هر زبانی دیگری کارگرد و تاثیرگذاری دارد.