حجتالاسلام والمسلمین روشن سلیمانی، شاعر و پیشکسوت حوزه شعر آئینی کشورمان، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، درباره تأثیرگذاری قرآن کریم بر شعر شاعران اظهار کرد: هر آنچه را که انسان با آن مأنوس باشد، در فکر و اندیشه و خیال وی نیز اثر مستقیم خواهد داشت و همین تأثیر در آثاری که از وی به جا میماند نیز جلوه میکند.
وی با بیان این مطلب ادامه داد: بر این اساس باید گفت که میزان تأثیرگذاری قرآن کریم بر اشعار شاعران به میزان انسی مربوط میشود که هنرمندان و شاعران با آموزههای دینی و آیات قرآن کریم دارند.
حجتالاسلام سلیمانی درباره پرداختن سطحی شاعران به قرآن کریم و یا سیره ائمه معصومین(ع) نیز گفت: قطعا این شیوه سطحی وجود دارد و از زوایای مختلف میتوان آن را بررسی کرد.تو
توجه شاعران به امام حسین(ع)
وی درباره دلایل اصلی توجه شاعران به امام حسین(ع) گفت: دلیل این امر شاید این باشد که نماز، رمضان، قرآن، شجاعت، حماسه، مظلومیت و ... همه با هم در وجود این امام همام تجلی یافته است.
حجتالاسلام سلیمانی با بیان این مطلب افزود: وجود امام حسین(ع) ذوابعاد است و با توجه به اینکه مردم در طول سال با این امام بیش از سایر ائمه معصومین(ع) مأنوس هستند؛ در حالی که دیگر مناسبتها درباره ائمه معصومین(ع) یا موضوعات قرآنی همچون رمضان تنها یک بار در سال روی میدهد، طبیعی است که شاعران بیشتر به این امام در اشعار خود روی آورند.
وی با بیان اینکه «کل یوم عاشورا» گفت: هر روز و هر لحظه، لحظه امام حسین(ع) است. به همین دلیل امام حسین(ع) در تمام ماههای سال حضور دارد. از این رو وجود امام حسین(ع)، امیرالمؤمنین(ع) و امام زمان(عج) در همه سالها و ماههای سال جریان دارد و شاعران رویکردی متفاوت نسبت به این امامان در مقایسه با سایر آموزههای قرآنی و ائمه اطهار در پیش گرفتهاند.
اعتقاد شاعران امروز به قرآن کمتر بروز یافته است
این شاعر پیشکسوت کشورمان در بیان دلیل اینکه چرا علیرغم برخورداری از شاعران بزرگی همچون حافظ، سعدی و مولوی که به صورت مستقیم و غیرمستقیم به آیات قرآن در اشعار خود میپرداختند، شاعران امروز کمتر از این رویکرد بهره میگیرند، اظهار کرد: اگر بگوییم تلمیح در اشعار کم است یا اصلا نیست هم دلیل دارد؛ دو دلیل اعتقادی و هنری.
وی گفت: دلیل هنری آن این است که گاه در سبک شعری میطلبد که انسان تلمیح، استعاره و کنایه را بیشتر به کار ببرد و کمتر به صورت صریح به بیان اشعار بپردازد که البته اغلب اوقات، شعرسرایی به صورت تلمیح، استعاره و کنایه زیباتر از صراحتگویی است.
حجتالاسلام سلیمانی در بیان دلیل دیگر این رویکرد عنوان کرد: دلیل دیگر، رویکرد حکومتی و سیاسی آن دوران بوده است که به همین دلیل شاعران نمیتوانستند از اعتقادات خود به صراحت نام ببرند.
وی افزود: در این دوران نام بردن اسامی ائمه اطهار(ع) سخت بوده است. از این رو باید از هر دو حیث به این موضوع نگاه شود.
جای خالی کنگره شعر قرآنی
حجتالاسلام سلیمانی تصریح کرد: البته اکنون نیز استفاده از تلمیح در اشعار کم نیست، ولی به صورت مستقیم در شعر به آیات قرآن کریم اشاره نمیشود، ولی دلیل اینکه در برخی اشعار معاصر نسبت به گذشتگان استفاده از آیات قرآن و اسماء ائمه(ع) بیشتر به چشم میخورد، این است که امروز آزادی عمل و بیان بیشتر است و شاعران راحتتر میتوانند اعتقادات خود را بروز دهند.
وی در بیان راهکارهای تقویت شعر آئینی و ترغیب شاعران به شعرسرایی با رویکرد آئینی و قرآنی بیان کرد: خیلی نمیتوان به شاعر و هنرمند خط داد، مگر اینکه فضا را برای وی ایجاد کرد.
به عقیده حجتالاسلام سلیمانی اگر فضا برای شاعران و هنرمندان ایجاد شود، برای مثال اگر کنگره و جشنوارهای با این رویکرد برگزار شود که تاکنون برگزار نشده است، قطعاً تاثیرگذار خواهد بود.
لزوم توجه بیشتر به حوزه شعر آئینی و قرآنی
این شاعر به شعرسرایی شاعران درباره اعتکاف اشاره کرد و گفت: سالها بود که شاعران درباره این رویکرد دینی و قرآنی شعر نمیسرودند یا به این موضوع توجه نمیکردند؛ این در حالی است که اگر کنگرهای در این راستا برگزار میشد، شاعران به شعرسرایی در این باره روی میآوردند و شاید کمکاری مسئولان در این حوزه پاسخ اصلی به سؤال ما باشد.
حجتالاسلام سلیمانی همچنین اظهار کرد: البته من با اینکه بگوییم حتماً باید جشنوارهای برگزار شود تا شاعران به این حوزه توجه کنند، موافق نیستم. ولی همین که به این حوزه توجه و به آن پرداخته شود، رویکردهای مثبتی را به دنبال دارد.
وی یادآور شد: با توجه به این حوزه، شعر قرآنی، شعر مناجاتی و شعر توحیدی تجلی پیدا میکنند و شاهد بروز و ظهور اقسام شعر توحیدی و الهی خواهم بود.
حجتالاسلام سلیمانی همچنین درباره برپایی کنگره و جشنواره در این باره گفت: اگر جشنوارهها و کنگرههایی به نحو مطلوب و بابرنامه و به صورت جهتدار و با افق روشن و مشخص در این حوزه برگزار شوند، باعث میشود که شاعران بیشتر به اشعار آئینی و قرآنی بپردازند و به این حوزه توجه کنند.