محسن علیاکبری، تهیهکننده سینما، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) درباره وضعیت اکران در سینمای کشورمان اظهار کرد: نحوه اکران در سینمای کشورمان هیچگاه نخواهد توانست رضایت تمامی افراد را به طور یکسان فراهم کند، چون تا زمانی که ما به لحاظ سالنهای سینما در محدودیت به سر میبریم، مسلم است که موقعیت برای نمایش برخی فیلمها به درستی فراهم نمیشود، همین مسئله نیز ناخودآگاه نارضایتی را به بار میآورد.
وی افزود: جدا از کمبود سالن، نحوه اکران نیز مناسب نیست، چون طبق آییننامه هر فیلم نهایتاً با 18 سالن میتواند در تهران اکران شود، اما آنچه در عمل میبینیم این است که فیلمهایی هستند که با 35 سالن اکران میشوند. در این وضعیت طبیعی است که برخی تهیهکنندگان و کارگردانان که برای آثارشان سالنهای محدود در نظر گرفته میشود، از اکران کارشان به آن شکل ناراضی باشند.
این تهیهکننده در پاسخ به این سؤال که آیا بر اکران سینمای ایران جریانی مافیایی حاکم است؟ گفت: من به وجود مافیا در سینمای کشورمان معتقد نیستم، چون سینمای ما در بحت استانداردهای سینمایی هنوز به آن درجه نرسیده که سودآوری واقعی داشته باشد تا بخواهد برای آن مافیایی به وجود آید، اما به هر حال مدیریت بهتر و تلاش بیشتر برخی پخشکنندهها شاید سبب این شود که کارشان به شکل بهتری دیده شود و همین مزیت نیز از دید برخی دیگر به نام مافیا تعریف شود.
وی در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی بر اینکه آیا وضعیت اکران برای فیلمهای دینی و دفاع مقدسی مناسب است؟ توضیح داد: متأسفانه چنین وضعیتی در سینما وجود دارد، چون در یک برهه زمانی سینما راه خود را به سمت عشقهای مثلثی تغییر مسیر داد و همین عامل هم در درازمدت سبب شد که فیلمهای دینی فرصتی مناسبی برای نمایش نداشته باشند. در این زمینه نمیتوان تماشاگر را هم مقصر دانست چون سینماگران در طول زمانی مشخص این شکل از سلیقه را برای تماشاگران رقم زدهاند.
علی اکبری تأکید کرد: مراکزی چون فارابی و حوزه هنری که دارای سینما هستند، میتوانند به وضعیت اکران شکلی درست بدهند، چون در این وضعیت اقتصادی سینما نباید توقع داشت که سینمادارهای بخش خصوصی در این حوزه ورود پیدا کند. مطلب دیگر که حتما باید در کنار اکران مورد توجه قرار گیرد، تبلیغات خوب برای اکران است، چون یک تبلیغات خوب این امکان را به فیلم میدهد که بیشتر تماشاگران را به سینما رفتن تشویق کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: مخاطبان فعلی سینما تنها یک قشر کوچک از بین مخاطبان وسیع سینما هستند که تنها یک شکل از سینما را دوست دارند، اما اگر بتوانیم هنر هفتم را به سمتی هدایت کنیم که فیلمهای مختلف در آن ساخته شود و به شکلی مناسب هم اکران شود، مطمئن باشید در طولانی مدت، مخاطبان اصلی سینما که با آن قهر هستند مجدد به سالنها بازخواهند گشت و پیرو آن سینماهای بیشتری ساخته خواهد شد و وضعیت اکران هم بهبود پیدا خواهد کرد.