نعينع: «محمود علی البناء» قرآن را با احساس همراه با درك مفاهيم آيات قرائت می‌كرد
گروه بين‌الملل: استاد «محمود علی البناء» قاری مصری، قرآن را با احساس قرائت می‌كرد، به طوری كه عظمت قرآن و مفاهيم و مبانی آيات الهی را درك می‌كرد و اين مسأله به صدای وی شفقت، معنويت و مهربانی خاصی عطا می‌كرد.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، نشست تحليل تلاوت قرآن استاد «محمود علی‌البناء» از سلسله نشست‌های تحليل تلاوت قرآن قاريان بنام جهان اسلام، امروز، 17 مرداد، با حضور استادان «عباس سليمی»، «محمدرضا شهيدی‌پور» و «مهدی قره‌شيخ‌لو» در محل خبرگزاری ايكنا برگزار شد.
در همين راستا، بخش بين‌الملل خبرگزاری ايكنا گفت‌وگويی با «احمد احمد نعنيع» قاری و پزشك مصری در تحليل ابعاد فنی و بررسی شخصيت استاد محمود علی البناء انجام داده است كه مشروح اين گفت‌وگو از نظر می‌گذرد:
استاد محمود علی البناء دارای لطافت‌ها و ظرافت‌های صوتی و صدای زيبا و ريشه‌داری بود، صدای وی دارای فراز و نشيب و نوسانات زيادی است كه اين مسأله وی را در وقف توانا می‌ساخت، به همين خاطر صدای وی دارای لطافت‌های خاص طبيعی است، بدون اين كه اين مسأله مدنظر وی باشد، در صدای استاد البناء نوعی گشايش و مسرت احساس می‌شود و علاوه بر اين، دارای حسن ادا در صوت قرآنی بود و احكام قرائت را رعايت می‌كرد؛ استاد محمود علی البناء همچنين دارای صدای ممتاز بود به‌طوری كه وقتی شنونده به صدای اين استاد گوش فرا می‌داد می‌توانست تشخيص دهد كه اين صدا، تلاوت استاد محمود علی البناء است.
صدای استاد محمود علی البناء دارای رنگ و ويژگی خاصی بود كه خداوند متعال اين صدای زيبا را به وی اعطا كرده بود، اين صدای زيبا وی را از ساير قاريان بزرگ مصر ممتاز كرده بود؛ استاد البناء همچنين دارای سبك خاصی در قرائت قرآن بود، اما نمی‌توان گفت سبك قرائت و ادای صوت استاد البناء بهتر و برتر از قرائت استاد مصطفی اسماعيل است، زيرا صدای هر قاری دارای رنگ و سبك خاصی است، مانند ميوه‌های سيب، موز، انگور و گلابی كه هر كدام طعم خاصی دارند و همچنين مانند گل‌های مختلف كه هر كدام دارای بو و زيبايی خاصی هستند.
هر قاری در ابتدا از سبك و شيوه قاريان بزرگ تقليد می‌كند و خود استاد محمود علی البناء به من گفت كه از «شيخ ابراهيم الدين» قاری مصری تقليد می‌كند، سپس خود استاد البناء مانند هر قاری ديگری دارای سبك قرائت شد و همچنين من در ابتدا از «شيخ مصطفی اسماعيل»، «شيخ محمد رفعت» و يكی از همشهريان خودم به نام «شيخ امين هلالی» تقليد می‌كردم، سپس دارای سبك خاص و معينی در قرائت شدم.
استاد محمود علی البناء از قلب و روح خود قرائت می‌كرد و قرآن را با احساس تلاوت می‌كرد، به طوری كه عظمت اين كتاب مقدس را درك می‌كرد و اين مسأله به صدای وی شفقت، معنويت و مهربانی عطا می‌كرد؛ برخلاف بسياری از قاريان كنونی كه با قرآن زندگی نمی‌كنند و من از قاريان می‌خواهم كه قرآن را حس كنند و با قرآن زندگی كنند و قرآن در روح و جان آنان حاضر باشد و معانی و مفاهيم قرآن كريم و عظمت اين كتاب الهی را از طريق قرائت درك كنند.
او همچون ساير قاريان دارای صدای زيبا بود، هر قاری دارای ويژگی ممتازی در قرائت است و استاد البناء هم‌عصر قاريان بزرگی همچون استاد مصطفی اسماعيل، استاد عبدالصمد عبدالباسط و استاد ابوالعينين شعيشع بود، بنابراين استاد محمود علی البناء نيز يكی از قاريان بزرگ مصر بود كه دارای صدای دلنشين بود، در حالی كه تمامی قاريان مصری نيز اين ويژگی ممتاز(صدای دلنشين) را دارند.
من خاطرات زيادی با استاد محمود علی البناء دارم و با اين قاری بزرگ به كشورهايی همچون هند و امارات سفر كردم، وی مردی مهربان، جذاب و خوش اخلاق بود و هميشه ديگران را نصيحت می‌كرد و مجالس وی بسيار زيبا بود و دارای اطلاعات عمومی بسيار بالايی در زمينه‌های مختلف بود و می‌توانست در عرصه‌های مختلف صحبت كند.
از جمله خاطرات من با استاد محمود علی البناء اين است كه در مسابقات بين‌المللی قرآن هند، من به عنوان متسابق بودم و استاد البناء به عنوان داور، كه من در اين مسابقات حائز رتبه نخست شدم و قاری ايرانی رتبه دوم را كسب كرد كه حجت الاسلام والمسلمين «محمدعلی نظام زاده» سرپرست سابق سازمان اوقاف و امور خيريه ايران نيز با هيأت ايرانی در اين مسابقات شركت كرده بود.
تجليل از قاريان باعث آگاهی بيشتر آنان با اهميت كتاب الهی می‌شود و آنان را متنبه می‌سازد كه در مسير درست و مستقيم حركت می‌كنند و احساس می‌كنند كه در راه خدا مجاهدت می‌كنند؛ بنابراين تجليل قاريان و حافظان قرآن اقدام ارزشمند و درخور تقديری است.
استاد محمود علی البناء قاری خوب، دارای صدای زيبا و دلنشين و مؤثر بود و در ادای قرآنی وی نوعی شفقت، احساس و حضور با قرآن ديده می‌شود و از خداوند متعال برای اين قاری بزرگ طلب رحمت می‌‌كنم و از خداوند متعال مسئلت دارم وی را از بهشتيان قرار دهد.
استاد محمود على البناء در روستاى «شبرا باص» مركز شبين الكوم استان منوفیّه در 17/12/1926 ميلادى متولد شد، اولين قرائت استاد در راديو در سال 1948 ميلادی در سن 22 سالگى بود و قرائت او به صورت زنده پخش می‌شد، استاد محمود چند روزى قبل از وفات، از پسرش احمد خواست تا قلم و كاغذى آماده كند و گفت: آن‌چه مى‌گويم بنويس، مطالبى نسبت به نحوه تشييع و… املاء كرده و وصيتى هم نسبت به كيفيت توزيع دارائى‌هايش بر حسب قوانين الهى ضميمه كرد و گفت: آيا خواسته ديگرى از من داريد يا نه؟ و همگان را در اشك و ماتم فرو برد، او از فرزندش خواست تا يك قرآن با او همراه كنند تا انيس تنهائى او در قبرش باشد، نام او را به جهت تكريم بر بعضى از خيابان‌هاى استان سوهاج مصر گذارده‌اند، يادش گرامى باد.
در همين راستا، بخش بين‌الملل خبرگزاری ايكنا گفت‌وگويی با «احمد احمد نعنيع» قاری و پزشك مصری در تحليل ابعاد فنی و بررسی شخصيت استاد محمود علی البناء انجام داده است كه مشروح اين گفت‌وگو از نظر می‌گذرد:
استاد محمود علی البناء دارای لطافت‌ها و ظرافت‌های صوتی و صدای زيبا و ريشه‌داری بود، صدای وی دارای فراز و نشيب و نوسانات زيادی است كه اين مسأله وی را در وقف توانا می‌ساخت، به همين خاطر صدای وی دارای لطافت‌های خاص طبيعی است، بدون اين كه اين مسأله مدنظر وی باشد، در صدای استاد البناء نوعی گشايش و مسرت احساس می‌شود و علاوه بر اين، دارای حسن ادا در صوت قرآنی بود و احكام قرائت را رعايت می‌كرد؛ استاد محمود علی البناء همچنين دارای صدای ممتاز بود به‌طوری كه وقتی شنونده به صدای اين استاد گوش فرا می‌داد می‌توانست تشخيص دهد كه اين صدا، تلاوت استاد محمود علی البناء است.
صدای استاد محمود علی البناء دارای رنگ و ويژگی خاصی بود كه خداوند متعال اين صدای زيبا را به وی اعطا كرده بود، اين صدای زيبا وی را از ساير قاريان بزرگ مصر ممتاز كرده بود؛ استاد البناء همچنين دارای سبك خاصی در قرائت قرآن بود، اما نمی‌توان گفت سبك قرائت و ادای صوت استاد البناء بهتر و برتر از قرائت استاد مصطفی اسماعيل است، زيرا صدای هر قاری دارای رنگ و سبك خاصی است، مانند ميوه‌های سيب، موز، انگور و گلابی كه هر كدام طعم خاصی دارند و همچنين مانند گل‌های مختلف كه هر كدام دارای بو و زيبايی خاصی هستند.
هر قاری در ابتدا از سبك و شيوه قاريان بزرگ تقليد می‌كند و خود استاد محمود علی البناء به من گفت كه از «شيخ ابراهيم الدين» قاری مصری تقليد می‌كند، سپس خود استاد البناء مانند هر قاری ديگری دارای سبك قرائت شد و همچنين من در ابتدا از «شيخ مصطفی اسماعيل»، «شيخ محمد رفعت» و يكی از همشهريان خودم به نام «شيخ امين هلالی» تقليد می‌كردم، سپس دارای سبك خاص و معينی در قرائت شدم.
استاد محمود علی البناء از قلب و روح خود قرائت می‌كرد و قرآن را با احساس تلاوت می‌كرد، به طوری كه عظمت اين كتاب مقدس را درك می‌كرد و اين مسأله به صدای وی شفقت، معنويت و مهربانی عطا می‌كرد؛ برخلاف بسياری از قاريان كنونی كه با قرآن زندگی نمی‌كنند و من از قاريان می‌خواهم كه قرآن را حس كنند و با قرآن زندگی كنند و قرآن در روح و جان آنان حاضر باشد و معانی و مفاهيم قرآن كريم و عظمت اين كتاب الهی را از طريق قرائت درك كنند.
او همچون ساير قاريان دارای صدای زيبا بود، هر قاری دارای ويژگی ممتازی در قرائت است و استاد البناء هم‌عصر قاريان بزرگی همچون استاد مصطفی اسماعيل، استاد عبدالصمد عبدالباسط و استاد ابوالعينين شعيشع بود، بنابراين استاد محمود علی البناء نيز يكی از قاريان بزرگ مصر بود كه دارای صدای دلنشين بود، در حالی كه تمامی قاريان مصری نيز اين ويژگی ممتاز(صدای دلنشين) را دارند.
من خاطرات زيادی با استاد محمود علی البناء دارم و با اين قاری بزرگ به كشورهايی همچون هند و امارات سفر كردم، وی مردی مهربان، جذاب و خوش اخلاق بود و هميشه ديگران را نصيحت می‌كرد و مجالس وی بسيار زيبا بود و دارای اطلاعات عمومی بسيار بالايی در زمينه‌های مختلف بود و می‌توانست در عرصه‌های مختلف صحبت كند.
از جمله خاطرات من با استاد محمود علی البناء اين است كه در مسابقات بين‌المللی قرآن هند، من به عنوان متسابق بودم و استاد البناء به عنوان داور، كه من در اين مسابقات حائز رتبه نخست شدم و قاری ايرانی رتبه دوم را كسب كرد كه حجت الاسلام والمسلمين «محمدعلی نظام زاده» سرپرست سابق سازمان اوقاف و امور خيريه ايران نيز با هيأت ايرانی در اين مسابقات شركت كرده بود.
تجليل از قاريان باعث آگاهی بيشتر آنان با اهميت كتاب الهی می‌شود و آنان را متنبه می‌سازد كه در مسير درست و مستقيم حركت می‌كنند و احساس می‌كنند كه در راه خدا مجاهدت می‌كنند؛ بنابراين تجليل قاريان و حافظان قرآن اقدام ارزشمند و درخور تقديری است.
استاد محمود علی البناء قاری خوب، دارای صدای زيبا و دلنشين و مؤثر بود و در ادای قرآنی وی نوعی شفقت، احساس و حضور با قرآن ديده می‌شود و از خداوند متعال برای اين قاری بزرگ طلب رحمت می‌‌كنم و از خداوند متعال مسئلت دارم وی را از بهشتيان قرار دهد.
استاد محمود على البناء در روستاى «شبرا باص» مركز شبين الكوم استان منوفیّه در 17/12/1926 ميلادى متولد شد، اولين قرائت استاد در راديو در سال 1948 ميلادی در سن 22 سالگى بود و قرائت او به صورت زنده پخش می‌شد، استاد محمود چند روزى قبل از وفات، از پسرش احمد خواست تا قلم و كاغذى آماده كند و گفت: آن‌چه مى‌گويم بنويس، مطالبى نسبت به نحوه تشييع و… املاء كرده و وصيتى هم نسبت به كيفيت توزيع دارائى‌هايش بر حسب قوانين الهى ضميمه كرد و گفت: آيا خواسته ديگرى از من داريد يا نه؟ و همگان را در اشك و ماتم فرو برد، او از فرزندش خواست تا يك قرآن با او همراه كنند تا انيس تنهائى او در قبرش باشد، نام او را به جهت تكريم بر بعضى از خيابان‌هاى استان سوهاج مصر گذارده‌اند، يادش گرامى باد.
مطالب مرتبط
