نقد و بررسی جايگاه مفاهيم دينی در بيست‌ونهمين جشنواره فيلم فجر/ 35
«ندارها» روايت فرهنگ اخلاق‌مداری در جامعه است
گروه هنر: «ندارها» فيلمی است كه به روايت زندگی افرادی می‌پردازد كه به افراد مظلوم و مستمند جامعه كمك می‌كنند و در واقع اين گونه افراد، فرهنگ اخلاق‌مداری را در جامعه رواج می‌دهند.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، نشست خبری فيلم سينمايی «ندارها» با حضور «محمدرضا عرب» تهيه‌كننده و كارگردان، محسن طنابنده و پژمان بازغی بازيگران فيلم، «عليرضا طالب‌زاده» نويسنده، «ستار اوركی» آهنگساز، «ساعد نيك‌ذات» مدير فيلمبرداری، «اصغر پورهاجريان» طراح جلوه‌های ويژه برگزار شد.
در ابتدای اين نشست، عرب تهيه‌كننده و كارگردان فيلم «ندارها» اظهار كرد: ساخت اين فيلم باعث شد تا روزه سكوت خود را بشكنم. متأسفانه اين روزها در سينمای ايران وضعيتی ايجاد شده كه هر اظهارنظری باعث می‌شود مشكلات زيادی برای پروسه توليد يك فيلم اتفاق بيفتد.
وی در ادامه افزود: برخی از منتقدان اين فيلم را رابين هود اسلامی می‌‌دانند كه البته من اين نظر را قبول ندارم، می‌توانيم اين‌طور به اين فيلم نگاه كنيم كه افرادی با اين شكل منشی لوطی دارند و افرادی اخلاق‌مدار هستند و بنياد جامعه فرهنگی ما را بنا گذاشتند. تمام حسن اين فيلم برای دوستان من است و تمام اشكالات آن را من برعهده می‌گيرم.
عرب تصريح كرد: سه سال سكوت كردم و می‌دانم گروه خاصی با من سر اكران «آخرين ملكه زمين» چه كردند. اين گروه از چند سال پيش در كانون كارگردانان جريان خاصی را در سينمای كشور آغاز كردند.
وی افزود: جشنواره يك قاعده دارد. من نيز اعتراض داشتم، اما ترجيح دادم با دبير جشنواره حرف بزنم. مجاب نشدم اما چون قاعده بازی را پذيرفته بودم، فيلم را به احترام شما و جشنواره آماده كردم.
عرب تأكيد كرد: ما همه همديگر را در سينما می‌شناسيم و فضای اين سينما آنقدر كوچك است كه از رقم قراردادهای هم خبر داشته باشيم. سينما جايگاه انديشه است، جا دارد در اينجا از حسن نجاريان، پژمان لشكری پور تشكر و قدردانی كنم.
پژمان بازغی بازيگر نقش علی در ادامه عنوان كرد: تا امروز چندين بار پيش آمده تا نقش هايی از اين دست را در سينما بازی كنم اما هر كدام از آنها با يكديگر متفاوت بودند. نقش علی را در اين فيلم بسيار دوست داشتم.
وی در ادامه افزود: فيلمنامه كامل بود و بدون هيچ مشكلی توانستيم به نقش برسيم، البته در داستان اين فيلم هم قرار نبود كه شخصيت علی به عنوان قهرمان قصه معرفی شود. داستان‌هايی مانند رابين هود افسانه هستند كه پايانی خوش دارند، اما قصه «ندارها» كه ممكن است هر روز در شهر ما رخ دهد، پايانی واقعی و تلخ داشت.
محسن طنابنده نيز در ادامه اين نشست عنوان كرد: برای رسيدن به نقش خود با توجه به ويژگی ناشنوانايی كه داشت، تصميم گرفتم با حضور در مدرسه ناشنوايان به نوع رفتار اين قشر از جامعه آشنا شوم. البته در 60 درصد از فيلم نيز از حضور يكی از دوستان ناشنوا استفاده كرده تا بتوانم جنس صدا و اشاره‌های آنها را در فيلم پيدا كنم.
ستار اوركی آهنگساز اين فيلم در بخش ديگری از اين نشست تصريح كرد: برای ساخت موسيقی اين فيلم جلسات بسياری با عوامل فيلم داشتيم، در واقع تمامی عوامل فيلم نگران موسيقی آن بودند چرا كه اعتقاد داشتند موسيقی می‌تواند تاثير زيادی روی مخاطب داشته باشد. اين فيلم دارای 30 قطعه موسيقی بوده است.
سعيد آهنگرانی طراح صحنه و لباس در پايان عنوان كرد: برای رسيدن به فضای طراحی صحنه‌ها، كارگردان فيلم همراه من بود و تلاش كرديم آنچه كه به تصوير كشيده می‌شود با فضای فيلم همخوانی داشته باشد. در عين سادگی همه چيز رعايت شده و همانطور كه ديديد اغراقی در صحنه‌ها ديده نمی‌شود.
در ابتدای اين نشست، عرب تهيه‌كننده و كارگردان فيلم «ندارها» اظهار كرد: ساخت اين فيلم باعث شد تا روزه سكوت خود را بشكنم. متأسفانه اين روزها در سينمای ايران وضعيتی ايجاد شده كه هر اظهارنظری باعث می‌شود مشكلات زيادی برای پروسه توليد يك فيلم اتفاق بيفتد.
وی در ادامه افزود: برخی از منتقدان اين فيلم را رابين هود اسلامی می‌‌دانند كه البته من اين نظر را قبول ندارم، می‌توانيم اين‌طور به اين فيلم نگاه كنيم كه افرادی با اين شكل منشی لوطی دارند و افرادی اخلاق‌مدار هستند و بنياد جامعه فرهنگی ما را بنا گذاشتند. تمام حسن اين فيلم برای دوستان من است و تمام اشكالات آن را من برعهده می‌گيرم.
عرب تصريح كرد: سه سال سكوت كردم و می‌دانم گروه خاصی با من سر اكران «آخرين ملكه زمين» چه كردند. اين گروه از چند سال پيش در كانون كارگردانان جريان خاصی را در سينمای كشور آغاز كردند.
وی افزود: جشنواره يك قاعده دارد. من نيز اعتراض داشتم، اما ترجيح دادم با دبير جشنواره حرف بزنم. مجاب نشدم اما چون قاعده بازی را پذيرفته بودم، فيلم را به احترام شما و جشنواره آماده كردم.
عرب تأكيد كرد: ما همه همديگر را در سينما می‌شناسيم و فضای اين سينما آنقدر كوچك است كه از رقم قراردادهای هم خبر داشته باشيم. سينما جايگاه انديشه است، جا دارد در اينجا از حسن نجاريان، پژمان لشكری پور تشكر و قدردانی كنم.
پژمان بازغی بازيگر نقش علی در ادامه عنوان كرد: تا امروز چندين بار پيش آمده تا نقش هايی از اين دست را در سينما بازی كنم اما هر كدام از آنها با يكديگر متفاوت بودند. نقش علی را در اين فيلم بسيار دوست داشتم.
وی در ادامه افزود: فيلمنامه كامل بود و بدون هيچ مشكلی توانستيم به نقش برسيم، البته در داستان اين فيلم هم قرار نبود كه شخصيت علی به عنوان قهرمان قصه معرفی شود. داستان‌هايی مانند رابين هود افسانه هستند كه پايانی خوش دارند، اما قصه «ندارها» كه ممكن است هر روز در شهر ما رخ دهد، پايانی واقعی و تلخ داشت.
محسن طنابنده نيز در ادامه اين نشست عنوان كرد: برای رسيدن به نقش خود با توجه به ويژگی ناشنوانايی كه داشت، تصميم گرفتم با حضور در مدرسه ناشنوايان به نوع رفتار اين قشر از جامعه آشنا شوم. البته در 60 درصد از فيلم نيز از حضور يكی از دوستان ناشنوا استفاده كرده تا بتوانم جنس صدا و اشاره‌های آنها را در فيلم پيدا كنم.
ستار اوركی آهنگساز اين فيلم در بخش ديگری از اين نشست تصريح كرد: برای ساخت موسيقی اين فيلم جلسات بسياری با عوامل فيلم داشتيم، در واقع تمامی عوامل فيلم نگران موسيقی آن بودند چرا كه اعتقاد داشتند موسيقی می‌تواند تاثير زيادی روی مخاطب داشته باشد. اين فيلم دارای 30 قطعه موسيقی بوده است.
سعيد آهنگرانی طراح صحنه و لباس در پايان عنوان كرد: برای رسيدن به فضای طراحی صحنه‌ها، كارگردان فيلم همراه من بود و تلاش كرديم آنچه كه به تصوير كشيده می‌شود با فضای فيلم همخوانی داشته باشد. در عين سادگی همه چيز رعايت شده و همانطور كه ديديد اغراقی در صحنه‌ها ديده نمی‌شود.
