حجتالاسلام والمسلمين امرالله گيوی نهاوندی، روحانی كاروانهای حج و رئيس سابق دانشكدههای علوم قرآنی كشور در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) با تأكيد بر وظيفه مشترك مردم و مسئولان برای درك اسرار و معارف حج به نحوی كه اين سفر تمام زندگی بعد از سفر زائران را تحت تأثير قرار دهد، به مقايسه عبادت حج با ساير عبادتها پرداخت و اظهار كرد: ما هر روز حداقل 17 ركعت نماز میخوانيم و اين كار را تا آخر عمر تكرار كرده و هرگز از نماز معاف نمیشويم، اما اين مسئله موجب نمیشود كه عنوان «مصلی» را به نام ما اضافه كنند، اما حج يك بار در عمر آدمی بر وی واجب میشود ولی همان يكبار موجب میشود تا آخر عمر به آن فرد عنوان حاجی داده میشود.
وی اين مسئله را نشاندهنده اهميت عبادت عظيم حج تعبير كرد و گفت: بايد با يك سفر حج فوايد آن را تا آخر عمر برای خودمان حفظ كنيم و حج اين ظرفيت را دارد كه با يك بار انجام آن، انسان را بسازد.
حجتالاسلام گيوی برخی از عبادتها را جسمانی و برخی از عبادتها را مالی تعريف و با اشاره به اينكه حج هر دوی اين ويژگیها را دارد، اظهار كرد: كل عبادتها را میتوان در حج ديد و هر كدام از مناسك حج، فلسفه، عرفان و رمز و راز خود را دارد؛ ممكن است افرادی بدون توجه به رمز و راز اعمال حج آنها را انجام دهند، چنين افرادی نيز مشمول ثواب الهی میشوند اما اگر به فلسفه حج و عمره توجه كنيم علاوه بر ثواب اخروی برنامه درسی زندگی دنيوی را نيز كسب خواهيم كرد.
رئيس سابق دانشكدههای علوم قرآنی كشور تصريح كرد: دستورات اسلام همه برای اجرا در دنيا است و هيچ كدام برای اجرا در آخرت نيست و اگر ما دنيای خوبی داشته باشيم و خوب زندگی كنيم ادامه همين زندگی خوب ما در دنيا، بهشت برين خواهد بود و اگر در اين دنيا بد زندگی كنيم ادامه اين زندگی بد، جهنم آخرت خواهد بود و حج اين فرصت را به فرد میدهد كه با تحول در زندگی خود بهشت دنيايی مقدمه بهشت اخروی را بسازد.
وی اظهار كرد: زندگی بهشتی در اين دنيا با مناسك حج آغاز میشود و حاجی میتواند آن را ادامه داده به بهشت برين متصل كند.
حجتالاسلام گيوی با تأكيد بر اينكه اگر چه حج را يك نفر به جا میآورد اما در بازگشت به يك خانواده و جامعه باز میگردد، عنوان كرد: حضور حاجی در جمع خانواده و جامعه و ديد و بازديدهای مردم با وی موجب میشود يك جامعه درگير مسئله حج شود و بتواند از ظرفيت عظيم حج استفاده ببرد.
وی در ادامه سخنان خود به برخی از رموز اعمال حج اشاره كرد و گفت: تك تك مناسك حج به ما درس زندگی میآموزد؛ اولين كاری كه يك حاجی انجام میدهد اين است كه در ميقات محرم شود، هر كسی از هر جايی نمیتواند محرم شود و محرم شدن محل مشخص و اصول مشخصی دارد و همه اينها يعنی آموزش نظم.
گيوی ادامه داد: تمام اعمال حج بايد برای خدا خالص شده باشد چرا كه زائر از همان لحظه با خدا دارد وارد معامله میشود و لباسی كه تا آن لحظه به تن داشته را بايد خارج كند، چون لباسهاست كه ما را از بقيه جدا و تفاوت جايگاهها و مقامها را نشان میدهد، همه بايد از لباس هميشگی خود بيرون بيايند و يك لباس بپوشند كه آن اطاعت خداست و همه با يك شعار لبيك وارد مناسك میشوند كه اين شعار واحد باعث وحدت میشود.
اين روحانی كاروانهای حج و عمره همه حج را دل بريدن تعبير كرد و در تشريح اين دلكندنها، گفت: فرد از خانه، خانواده، شهر، حتی كشور خود دل میبرد و از همه وابستگیها رها میشود و در ادامه خود شكستنهای خود را آغاز میكند، منيتها را كنار میگذارد و حتی به آينه نگاه نمیكند تا خود را ببيند.
وی ادامه داد: در طول حج حتی بايد از كعبهای كه به آن دل بسته و به طواف آن پرداختهای نيز دل كنده و به دستور خدا به طرف صحرای عرفات راهی شوی و عمل عرفات فقط توقف است، فرصتی برای فكر كردن و خودشناسی و حتی به اين صحرا نيز نبايد دل ببندی و بايد دوباره راهی شوی.
اين روحانی كاروانهای حج رمی جمره را نمادی از مبارزه دائم با شيطان دانست و گفت: در اين رمیها انسان بايد با خود عهد ببندد كه هرگز دوباره فريب شيطان را نخورد.
وی در مورد قربانی كردن در حج و سِّر اين قربانی، گفت: گوسفند، گاو و يا شتر نمادی از قربانی است و در حقيقت فرد حاجی بايد ببيند به چه چيز در دنيا وابستهتر بوده است همان را قربانی كند؛ حضرت ابراهيم عزيزترين چيزی را كه داشت در صحرای منا برای قربانی برد؛ هر كس اسماعيلی در دنيا دارد، بايد فكر كند و اسماعيل دنيای خود را يافته و در منی قربانی كند.