گوشهای از زندگینامه آيتالله محمّد كاظم بيگدلی از علمای دزفول
در سپيده دم روز عرفه سال 1286 هجری شمسی، در دارالمؤمنين دزفول، بانوی مخدّرهای را درد زايمان برخاست و لحظاتی بعد، ثمره زندگی اين بانوی پرهيزگار، كه نتيجه زندگی وی با آيتالله محمّد مهدی بيگدلی بود، قدم به عرصه زندگی نهاد. نام اين مولود را محمّد كاظم نهادند.
محمّد كاظم كه در بيت رفيع مرجع خوزستان، ديده به جهان گشود، بعدها خود، عالمی بزرگوار، پرهيزكاری متّقی و فقيهی عاليقدر شد. او در خاندانی متولّد شده بود كه همه افراد آن خاندان، اهل علم و عمل و متخلّق به آداب و سجايای مرضيه و ملكات فاضله بودند. پدرش مرحوم آيتاللهالعظمی شيخ محمّد مهدی بيگدلی نجفی، از اجلّه علما عالمين و فقها و مقدّسين و يكی از پرهيزكارترين مراجع خوزستان بود.
والده ماجدهاش صبيه مجتهد بزرگوار، مرحوم شيخ محمّد سبطالشيخ آيت، كه خود از نوادگان شيخ اعظم، خاتمالفقها والمجتهدين انصاری(ره) بود. مادر بزرگوارش در خانوادهای اهل علم و تقوی پرورش يافته بود. مرحوم شيخ محمّد سبطالشيخ، والد مادر گرامی آقا شيخ محمّد كاظم، همان كسی است كه فرمود: خدايا! قبل از سلطه انگلستان، مرا از دنيا ببر. و دعايش مستجاب شد.
پدر آقا شيخ محمّد كاظم، از همان آغاز، تربيت و پرورش نو رسيده را، كه تنها فرزند ذكور خانوادهاش بود، برعهده گرفت. محمّد كاظم، كه حالا قدم به عرصه نوجوانی گذاشته بود، به پيشنهاد پدر بزرگوارش شروع به تحصيل علوم حوزوی كرد. از همان ابتدا، با ذكاوت و هوش سر شار خود، مقدّمات را نزد پدر مكرّمش فرا گرفت.
بعد از اتمام مقدّمات يكی پس از ديگری به كتابهای ديگر روی میآورد. ايشان علاوه بر اتمام مقدّمات نزد پدر، در نزد ديگر علمای بزرگ منطقه، تلّمذ كرد. آقا شيخ محمّد كاظم، ادبّيات عرب را نزد فقيهه و مجتهد وقت، اديب و دانشمند بزرگوار دزفول، مرحوم علامه آيتالله شيخ محمّد علی معزّی فرا گرفت.
مرحوم معزّی يكی از اسائيد بزرگواری بود، كه بعدها به وی اجازه اجتهاد داد. شيخ بزرگوار، بعد از فرا گرفتن ادبیّات عرب، تفسير قرآن را نزد يكی از اساتيد بزرگوار دارالمؤمنين دزفول، مجتهدی وارسته و پارسايی بزرگ، مرحوم آيتالله آسیّد عبدالمهدی داعی(قاضی)، تلمّذ كرد.
وی در طیّ اين مدّت هيچ گاه محضر درس والد معظم را ترك نكرد و از اين محضر پر فيض حداكثر استفاده را برد. دروس سطح، خارج، فقه و اصول را نزد جدً بزرگوارش و والد مكرّمش و مرحوم آيتاللهالعظمی آقا شيخ محمّد رضا معزّی به پايان رسانيد.
آقا شيخ محمّد كاظم بعدها برای تكميل دوره خارج فقه و اصول، دزفول را ترك گفت و راهی شهر مقدّس قم شد. در اين شهر مقدّس، در جوار حرم حضرت معصومه(س) از محضر درس مرحوم آيتاللهالعظمی حاج شيخ عبدالكريم حاثری يزدی مؤسس حوزه علميه قم، بهرهمند شد.
شيخ بزرگوار، پس از رحلت آيتالله حاثری به شهر بروجرد هجرت كرد تا از محضر مبارك حضرت آيتاللهالعظمی حاج آقا حسين بروجردی(ره)، كسب فيض كند. آيتالله بروجردی در آن زمان زعامت عالقدر تشيع را عهدهدار بودند. بعد از هجرت آيتالله بروجردی به قم، ايشان نيز بار ديگر، رهسپار قم شدند و در شهر مقدس قم نيز از محضر اين مرجع بزرگ استفاده كرد.
آقا شيخ محمّد كاظم بيگدلی پس از اين كه تصيلات عاليه خود را در محضر آيات عظام و اساتيد بزرگوار جهان تشیّع تكميل كرد و به مدارج عاليه نايل شدند، به دزفول مراجعت و به اقامه امور شرعيه قيام كرد.
ايشان مسافرتهايی به نجف اشراف، كربلا، سامرا، بغداد و كاظمين داشتند و همدوره علمای بزرگی همچون آيات عظام، امام خمينی، مرعشی نجفی، اراكی، خوئی و گلپايگانی بودند. در سال 1350 هجری قمری در سن 21 سالگی به درجه اجتهاد نايل شدند. والد ماجدشان آيتاللهالعظمی آقا شيخ محمّد مهدی بيگدلی نجفی، آيتاللهالعظمی آقا شيخ محمّد رضا معزّی، آيتاللهالعظمی حاج آقا شيخ عبدالكريم حاثری يزدی و آيتاللهالعظمی حاج آقا سیّد حسين بروجردی به ايشان اجازه اجتهاد دادند. آيتالله محمّد كاظم بيگدلی تنها فرزند ذكور آقا شيخ محمّد مهدی ابن آقا شيخ محمّدكاظم ابن نجف قلی بيك ابن ابوتراك بيك اصفهانی، پس از كسب درجهُ اجتهاد به حل مسائل و مشكلات مردم و اقامه فرائض دينی همّت گماشت.
رساله عملیّهالهِدايه، مجمعالمسائل كه در تاريخ 1350 بهعنوان حاشيهای بر عروةالوثقی تأليف شد(صراطالعباد اين را كتاب در سال 1370 هجری شمسی به رشتهُ تحرير در آورد)، مناسك حج و يك سری تأليفات خطی منتشر نشده همچون، مسنوناتالشرعيه، البحث فیالعلمالاجمالی كه رسالهای فقهی است و حاشيه بر عروهالوثقی از تأليفات ايشان است.
والده ماجدهاش صبيه مجتهد بزرگوار، مرحوم شيخ محمّد سبطالشيخ آيت، كه خود از نوادگان شيخ اعظم، خاتمالفقها والمجتهدين انصاری(ره) بود. مادر بزرگوارش در خانوادهای اهل علم و تقوی پرورش يافته بود. مرحوم شيخ محمّد سبطالشيخ، والد مادر گرامی آقا شيخ محمّد كاظم، همان كسی است كه فرمود: خدايا! قبل از سلطه انگلستان، مرا از دنيا ببر. و دعايش مستجاب شد.
پدر آقا شيخ محمّد كاظم، از همان آغاز، تربيت و پرورش نو رسيده را، كه تنها فرزند ذكور خانوادهاش بود، برعهده گرفت. محمّد كاظم، كه حالا قدم به عرصه نوجوانی گذاشته بود، به پيشنهاد پدر بزرگوارش شروع به تحصيل علوم حوزوی كرد. از همان ابتدا، با ذكاوت و هوش سر شار خود، مقدّمات را نزد پدر مكرّمش فرا گرفت.
بعد از اتمام مقدّمات يكی پس از ديگری به كتابهای ديگر روی میآورد. ايشان علاوه بر اتمام مقدّمات نزد پدر، در نزد ديگر علمای بزرگ منطقه، تلّمذ كرد. آقا شيخ محمّد كاظم، ادبّيات عرب را نزد فقيهه و مجتهد وقت، اديب و دانشمند بزرگوار دزفول، مرحوم علامه آيتالله شيخ محمّد علی معزّی فرا گرفت.
مرحوم معزّی يكی از اسائيد بزرگواری بود، كه بعدها به وی اجازه اجتهاد داد. شيخ بزرگوار، بعد از فرا گرفتن ادبیّات عرب، تفسير قرآن را نزد يكی از اساتيد بزرگوار دارالمؤمنين دزفول، مجتهدی وارسته و پارسايی بزرگ، مرحوم آيتالله آسیّد عبدالمهدی داعی(قاضی)، تلمّذ كرد.
وی در طیّ اين مدّت هيچ گاه محضر درس والد معظم را ترك نكرد و از اين محضر پر فيض حداكثر استفاده را برد. دروس سطح، خارج، فقه و اصول را نزد جدً بزرگوارش و والد مكرّمش و مرحوم آيتاللهالعظمی آقا شيخ محمّد رضا معزّی به پايان رسانيد.
آقا شيخ محمّد كاظم بعدها برای تكميل دوره خارج فقه و اصول، دزفول را ترك گفت و راهی شهر مقدّس قم شد. در اين شهر مقدّس، در جوار حرم حضرت معصومه(س) از محضر درس مرحوم آيتاللهالعظمی حاج شيخ عبدالكريم حاثری يزدی مؤسس حوزه علميه قم، بهرهمند شد.
شيخ بزرگوار، پس از رحلت آيتالله حاثری به شهر بروجرد هجرت كرد تا از محضر مبارك حضرت آيتاللهالعظمی حاج آقا حسين بروجردی(ره)، كسب فيض كند. آيتالله بروجردی در آن زمان زعامت عالقدر تشيع را عهدهدار بودند. بعد از هجرت آيتالله بروجردی به قم، ايشان نيز بار ديگر، رهسپار قم شدند و در شهر مقدس قم نيز از محضر اين مرجع بزرگ استفاده كرد.
آقا شيخ محمّد كاظم بيگدلی پس از اين كه تصيلات عاليه خود را در محضر آيات عظام و اساتيد بزرگوار جهان تشیّع تكميل كرد و به مدارج عاليه نايل شدند، به دزفول مراجعت و به اقامه امور شرعيه قيام كرد.
ايشان مسافرتهايی به نجف اشراف، كربلا، سامرا، بغداد و كاظمين داشتند و همدوره علمای بزرگی همچون آيات عظام، امام خمينی، مرعشی نجفی، اراكی، خوئی و گلپايگانی بودند. در سال 1350 هجری قمری در سن 21 سالگی به درجه اجتهاد نايل شدند. والد ماجدشان آيتاللهالعظمی آقا شيخ محمّد مهدی بيگدلی نجفی، آيتاللهالعظمی آقا شيخ محمّد رضا معزّی، آيتاللهالعظمی حاج آقا شيخ عبدالكريم حاثری يزدی و آيتاللهالعظمی حاج آقا سیّد حسين بروجردی به ايشان اجازه اجتهاد دادند. آيتالله محمّد كاظم بيگدلی تنها فرزند ذكور آقا شيخ محمّد مهدی ابن آقا شيخ محمّدكاظم ابن نجف قلی بيك ابن ابوتراك بيك اصفهانی، پس از كسب درجهُ اجتهاد به حل مسائل و مشكلات مردم و اقامه فرائض دينی همّت گماشت.
رساله عملیّهالهِدايه، مجمعالمسائل كه در تاريخ 1350 بهعنوان حاشيهای بر عروةالوثقی تأليف شد(صراطالعباد اين را كتاب در سال 1370 هجری شمسی به رشتهُ تحرير در آورد)، مناسك حج و يك سری تأليفات خطی منتشر نشده همچون، مسنوناتالشرعيه، البحث فیالعلمالاجمالی كه رسالهای فقهی است و حاشيه بر عروهالوثقی از تأليفات ايشان است.
