به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، استاد عبدالباسط محمد عبدالصمد در سن ۱۰ سالگی بود که حافظ قرآن کریم شد. سپس وی هنگامی که به سن ۱۲ سالگى رسید از هر شهر و روستا در استان قنا و مخصوصاً از جانب اصفون المطاعنه به کمک استاد سلیم ـ که از عبدالباسط به هر جا که مى رفت تعریف مىکرد ـ دعوتهایى از وی شد. استاد عبدالباسط در سال ۱۹۵۰ به زیارت مَزار بانو زینب(س)؛ آلبیت رسولالله(ص) و عترت طاهرینش رفت.
محتوای سوره کهف
این سوره 110 آیه است که تمام آن - بجز یک آیه - (آیه 28) در مکه نازل شده است. محتواى این سوره همچون سایر سورههاى مکى بیشتر بیان مبدأ، معاد، بشارت و انذار است و نیز به مسئله مهمى که مسلمانان در آن روزها سخت به آن نیاز داشتند اشاره میکند و آن اینکه یک اقلیت هر چند کوچک باشد، در برابر یک اکثریت هر چند ظاهراً قوى و نیرومند باشند، نباید تسلیم شود و در فساد محیط حل شود، بلکه همچون گروه کوچک اصحاب کهف باید حساب خودشان را از محیط فاسد جدا و بر ضد آن قیام کنند. آن روز که توانایى دارند به مبارزه ادامه دهند و در صورت عدم توانایى، هجرت کنند.
همچنین از جمله داستانهاى این سوره، داستان دو نفر است که یکى بسیار ثروتمند و مرفه اما بىایمان و دیگرى فقیر و تهیدست اما مؤمن بود، ولى او هرگز عزت و شرف خود را در برابر آن فرد بىایمان از دست نداد و تا آنجا که میتوانست او را نصیحت و ارشاد کرد و سرانجام اعلام بیزارى کرد و پیروزى هم با او بود. تا مؤمنان در شرایطى همچون آغاز دعوت پیغمبر(ص) بدانند اگر ثروتمندان بىایمان جنب و جوشى دارند موقت است و خاموش شدنى همانند فقر و تنگدستى افراد باایمان. (تفسیر نمونه،ج 12، ص338)
بخش دیگرى از این سوره به داستان موسى و خضر(هر چند نام خضر در این سوره نیامده است) اشاره میکند که چگونه موسى(ع) در برابر کارهایى که ظاهر آن زننده بود اما باطنش پر مصلحت نتوانست صبر و حوصله بخرج دهد، ولى پس از توضیحات خضر به عمق مسائل کاملا آگاه شد و از بیتابى خود پشیمان گشت. این نیز درسى است براى همه تا به ظواهر حوادث و رویدادها ننگرند و بدانند در زیر این ظواهر، باطنى بس عمیق و پرمعنى است.
بخش دیگرى از این سوره ماجراى ذوالقرنین را شرح میدهد که چگونه شرق و غرب عالم را پیمود و با اقوام گوناگونى که سنن و آداب بسیار متفاوتى داشتند روبرو شد و سرانجام با کمک گروهى از مردم به مقابله با توطئه یاجوج و ماجوج برخاست و سدى آهنین بر سر راه آنها کشید و نفوذشان را قطع کرد تا مسلمانان با بینش وسیعتر خود را براى نفوذ در شرق و غرب جهان آماده سازند و براى مبارزه با یاجوجها و مأجوجها دست اتحاد بهم دهند!
جالب اینکه در این سوره به سه داستان اشاره شده(داستان اصحاب کهف داستان موسى و خضر و داستان ذوالقرنین) که برخلاف غالب داستانهاى قرآن در هیچ جاى دیگر از قرآن سخنى از اینها به میان نیامده است و این یکى از ویژگیهاى این سوره است و به هر حال محتوایش از هر نظر پر بار و تربیتکننده است. (تفسیر نمونه،ج 12، ص339)
محتوای سوره تکویر
این سوره در مکه نازل شده و داراى 29 آیه است. این سوره بر دو محور است محور اول آیات آغاز این سوره است که بیانگر نشانههایى از قیامت و دگرگونیهاى عظیم در پایان این جهان و آغاز رستاخیز است. در محور دوم سخن از عظمت قرآن و آورنده آن و تأثیرش در نفوس انسانى میگوید و این قسمت با سوگندهاى بیدارکننده و پرمحتوایى همراه است.(تفسیر نمونه، ج 26، ص166)
محتوای سوره ضحی
این سوره در مکه نازل شده و 11 آیه دارد. این سوره که از سورههاى مکى است و طبق بعضى از روایات وقتى نازل شد که پیامبر(ص) بر اثر تاخیر و انقطاع موقت وحى ناراحت بود و زبان دشمنان نیز باز شده بود، سوره نازل شد و همچون باران رحمتى بر قلب پاک پیامبر (ص) نشست و تاب و توان تازهاى به او بخشید و زبان بدگویان را قطع کرد. این سوره با دو سوگند آغاز میشود، سپس به پیامبر(ص) بشارت میدهد که خدا هرگز تو را رها نساخته است. همچنین بیان سه موهبت الهی بزرگ بر حضرت ختمی مرتبت که برخی از آنها مادی و برخی دیگر معنوی هستند در این سوره به چشم میخورد.(تفسیر نمونه، ج 27، ص92)
محتوای سوره شرح
این سوره در مکه نازل شده و داراى 8 آیه است. عمده این سوره بر سه محور دور میزند، یکى بیان همین نعمتهاى سهگانه و دیگر بشارت به پیامبر از نظر برطرف شدن مشکلات دعوت او در آینده و دیگر توجه به خداوند یگانه و تحریص و ترغیب به عبادت و نیایش. (تفسیر نمونه، ج 27، ص118)
محتوای سوره فاتحه
این سوره 7 آیه دارد. میان همه مردم جهان رسم است که هر کار مهم و پرارزشى را به نام بزرگى از بزرگان آغاز میکنند ولى آیا بهتر نیست که براى پاینده بودن یک برنامه و جاوید ماندن یک تشکیلات، آن را به موجود پایدار و جاویدانى ارتباط دهیم که فنا در ذات او راه ندارد؛ چرا که همه موجودات این جهان به سوى کهنگى و زوال میروند، تنها چیزى باقى میماند که با آن ذات لایزال بستگى دارد.
اگر نامى از پیامبران و انبیاء باقى است به علت پیوندشان با خدا و عدالت و حقیقت است که کهنگى در آن راه ندارد و اگر فى المثل اسمى از حاتم بر سر زبانها است به خاطر همبستگیاش با سخاوت است که زوالناپذیر است. از میان تمام موجودات آنکه ازلى و ابدى است تنها ذات پاک خدا است و به همین دلیل باید همه چیز و هر کار را با نام او آغاز کرد و در سایه او قرار داد و از او استمداد نمود لذا در نخستین آیه قرآن میگوئیم بنام خداوند بخشنده بخشایشگر(بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ).
بنابراین پایدارى و بقاء عمل بسته به ارتباطى است که با خدا دارد. بنابراین از عظمت مشکلات نهراسیم و مأیوس نشویم و ضمناً نیت و عملمان را پاکتر و خالصتر کنیم. همچنین بیان رحمت عام و خاص خدا است( تفسیر نمونه، ج 1، ص16)
در آیات دیگر به بیان انسان در پیشگاه خداوند میپردازد و بیان میکند که انسان پایه محکم عقیدتى و معرفت و شناخت پروردگار، خود را در حضور او و در برابر ذات پاکش میبیند. پس از اظهار تسلیم در برابر پروردگار و وصول به مرحله عبودیت و استعانت و استمداد از ذات پاک او نخستین تقاضاى بنده این است که او را به راه راست، راه پاکى و نیکى، راه عدل و داد و راه ایمان و عمل صالح هدایت فرماید تا خدایى که همه نعمتها را به او ارزانى داشته، نعمت هدایت را نیز بر آن بیفزاید.(تفسیر نمونه، ج 1، ص46)
سوره کهف، آیات 60-78 و 107-110 و سورههای تکویر، ضحی، شرح و حمد با صدای استاد عبالباسط
تا پایان سال جاری سه روز در هفته روزهای یکشنبه، سهشنبه، جمعه یک فایل از تلاوت قراء برتر جهان اسلام از گنجینه تلاوتهای ناب شبکه رادیویی قرآن بر روی تارنمای خبرگزاری ایکنا قرار میگیرد.