رضا صابری، نویسنده و کارگردان تئاتر، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: در اواخر دوره ریاست عزتالله ضرغامی بر رسانه ملی، جمعی از نخبگان هنری به ویژه پیشکسوتان عرصه هنرهای نمایشی دیداری با وی داشته و در مورد مسائل مختلفی که به نوعی باعث تعامل سازنده میان این قشر از جامعه هنری با شبکههای تلویزیونی برای ارتقای سطح برنامههای نمایشی رسانه ملی بود، گفتوگو کردند اما این نشست خروجی مؤثری در پی نداشت.
وی ادامه داد: یکی از موضوعات مطرح شده در این دیدار، ترغیب شخص رئیس رسانه ملی به احیای تولیدات تلهتئاتر و پخش آن به شکل فراگیر و یا از یک شبکه تخصصی بود که البته بعدها معلوم شد که رئیس پیشین رسانه ملی و معاون سیمای وی اساساً اعتقادی به سرمایهگذاری در این بخش ندارند و بیشتر ترجیح میدهند که بودجههای تولید برنامههای نمایشی در ساخت مجموعههای تلویزیونی هزینه شود.
اغلب سریالهای تلویزیونی از نظر کیفی نازل هستند
صابری تصریح کرد: نکته مهم اینجاست که بسیاری از مجموعههای تلویزیونی پخش شده از شبکههای مختلف تلویزیون هم در سطحی نازل تهیه می شوند و هیچگونه پشتوانه مطالعاتی و تحقیقی به منظور ارتقای سطح فرهنگی مخاطبان نداشتند که پیامد فاجعهبار این مسئله تغییر ذائقه مخاطب تلویزیون و بسنده کردن به موضوعات دم دستی و سخیف است که متأسفانه در محتوای اغلب این مجموعههای تلویزیونی به کار میرفت.
وی که در کارنامه حرفهای خود کارگردانی چند تلهتئاتر را در دهههای 60 و 70 تجربه کرده است، گفت: متأسفانه فراگیر شدن مجموعههای تلویزیونی در شبکههای مختلف رسانه ملی و تولید شتابزده آنها به منظور پرکردن آنتن پخش که باید به موازات ارتقای کمّی شبکههای تلویزیونی صورت میگرفت، موجب شد تا اغلب این مجموعههای تولیدی دارای فیلمنامهای ضعیف باشند که البته با توجه به پرداختن به برخی موضوعات حساسیتبرانگیز، بهویژه طیف گستردهای از جوانان مخاطب را مجذوب خود سازند، غافل از اینکه هیچگونه خوراک فرهنگی مناسبی به ذهن مشتاق این طبقه از بینندگان رسانه ملی تزریق نمیکردند و چه بسا موضوعاتی که در آنها پرداخته میشد، نوعی زوال فرهنگی را نیز در پی داشت.
تلویزیون دهه 60 و 70 در زمینه تولید تلهتئاتر دوران طلایی خود را سپری کرد
نویسنده نمایشنامه «کربلای بدون شمر» در ادامه گفت: این در حالیست که رسانه ملی در دهههای 60 و 70 صرفنظر از محدودیتی که در کمیت شبکههای خود داشت، به واسطه تولید آثار نمایشی فاخر در قالب تلهتئاتر دوران طلایی را برای خود رقم زد؛ آثاری که اغلب آنها به موضوعات دین، تاریخ اسلام، دفاع مقدس و فرهنگ ایثار و شهادت که مطالبه جدی مردم بودند، میپرداختند و البته با کمرنگ شدن این سیر متعالی در تولیدات نمایشی تلویزیون، شاهد بودیم که آرام آرام ذائقه سازندگان تلهتئاتر به سمت اقتباس و یا روایت تصویری نمایشنامههای غربی که هیچ سنخیتی با باورهای فرهنگی و اعتقادی مردم ایران نداشتند، گرایش پیدا کرد.
کارگردان تله تئاتر «خانات» تأکید کرد: واقعیت این است که هنرمندان فعال در عرصه ادبیات نمایشی دینی و ارزشی طی این سالها با وجود آنکه آن طور هم که باید و شاید فعال نبودهاند اما آثار نمایشی قابل تأملی از خود برجای گذاشتهاند که این مسئله میتواند دستمایه تولید نمایشهای تلویزیونی بیشماری شود.
وی در پایان گفت: ما به این تغییر رویکرد فرهنگی مسئولان صدا و سیما در شرایطی که ساخت مجموعههای تلویزیونی ضعیف و دمدستی در طی این سالها حتی بر روی اجراهای صحنهای تئاتر اثر نامطلوب خود را گذاشته است، نیاز داریم؛ سالنهای نمایشی با این فرض که مردم ترجیح میدهند بدون صرف هزینه پای گیرنده تلویزیونی خود بنشینند، با صندلیهای خالی مواجه شده که این مسئله برای ارتقای فرهنگی جامعه ناگوار است.